Dzień mrówek
Bernard Werber

Mrówki zapewne wielu osobom kojarzyć się będą z maleńkimi i nieco uciążliwymi istotami, które należy zwalczać środkiem owadobójczym. Nielicznym mogą kojarzyć się również z pracowitymi istotami tworzącymi własną odrebną cywilizację. W moim odczucviu mrówki są ciekawymi choć maleńkimi istotami. Powieść Bernarda Werbera, a właściwie już drugi tom z cyklu "Trylogia mrówcza" również dotyczy mrówek, ich społeczności oraz społeczności ludzkiej. Nie może zabraknąć również odrobny filozofii reprezentowanej przez pewnego naukowca zafascynowanego mrówczą społecznością. Jednakże ... czy rzeczywiście powieść Bernarda Werbera zasługuje na uwagę? 

Trzech braci Salta ginie w niewyjaśnonych okolioczościach. Sprawę zaczyna badać policjant Mellies oraz dziennikartka Laertitia Wells. Poczatkowo policjant nie znajduje poorzumienia z dziennikarką a naswet dochodzi między nimi do konflikt; ponadto nie do końca zostało wyjaśnione zaginęcie Jonatana Wellsa i pozostalych osób. Tymczasem głęboko pod ziemią toczy się walka między kilkoma gatunkami mrówek, które starają się chronić swoje terytorium. Niebawem mrówki zaczynają się porozumiewać z tajemniczymi Palcami, które dla niektórych mrówek zdają się być nawet bogami. 

"Dzień mrówek" jak sam tytuł wskazuje, jest kontynuacją trylogii autorstwa Bernarda Werbera a zarazem pasjonującą opowieścią o zyciu i zwyczajach tych maleńkich stowrzen. W powieści nie może zabraknąć filozoficznych rozważąń na temat mrówek w postaci notatek, które wyszsły spod pióra pewnego naukowca. Jego rozważania, spisane w formipre encyklopedycznych notatek, wydają się być tak samo interesujące jak życie mrówek. Na uwagę zasługują również zagadki przedstawione w powieści Bernarda Werbera, które są niczym innym jak matermatyczną ( i filozoficzną ) łamiglówką mające niebagatelne znaczenie w całej powieści. Ciekawy wydaje się również wątek niewyjaśnionego mordestwa trzech braci. Pocza+kowo uważano, że bracia Salta zmarli .... ze strachu. Policja zdaje się być daleka od rozwiązania zagadki tożsamości mordercy a pomiędzy Meliesem a Laetitią Wells dochodzi do sprzeczek i nieporozumień. 

Po uważnej lekturze książki doszłam do wniosku, iż życie mrówek jest niemalże tak samo ciekawe jak życie ludzi.Mrówki słyną głównie z pracowitości oraz z tego, iż tworzą uporządkowaną społeczność. W odróżnieniu od ludzi mrówki były dobrze zorganizowane i solidaryzowały się ze sobą. Jedna z mrówek będąca w kontakcie z człowiewkiem podsumowała dobitnie żywot ludzki: "Wasza wiedza podstwowa jest przestarzała. Przeszłosć uniemożliwia patrzenie w przyszłość. Dawne sukcesy nie pozwalają wam osiągać nowych dzisiaj. Dawna chwała jest waszym najgorszym wrogiem. Widziałam tych naukowców w telewizji. Powtarzają w kółko dogmaty. W szkołach ogranicza się wyobraźnię dzieci sprawozdaniami z zastygłych na zawsze. dowiadczeń. Następnie każecie studentom zdawać egzaminy, chcąc w ten sposób upewnić się, że nie będą próbowali modyfikować owych doświadczeń". 

Narracja prowadzona jest zarówno z perspektywy mrówek jak i ludzi. Możemy poznać bliżej to qw jaki sposób mrówki postrzegają ludzi i jak ludzie postrzegają mrówki. 

Uważam, że jest to ciekawa powieść, gdyż przedstawia życie mrówek z nieco innej perspektywy.Możemy zaobserowwać zwyvczaje mrówek i ich codzienne zmagania między sobą. Mrówki ukazują się nie jako odrębne jednostki a jako mrówcza społeczność, której celem jest między innymi ochrona swojego terytorium. Co więcej oprócz życia mrówek mozemy poznać życie innych zaginionych osób nieco uzależnionych od mrówek. Ludzka społeczność widziana oczami mrówek zdaje się być daleka od ideału lecz zostaje przez nie doceniona za kulturę.  W powieści pojawiają się też ( wspomiane już ) encyklopedyczne notatki przesiąknięte filozofią, która jest wartya uwagi. Serdecznie polecam tę powieść osobom zafascynowanym zarówno fantastyką jak i filozofią i matematyką. 

Cała opinia na stronie: https://moichksiazekswiat.pl