Elena. Ocalić marzenia

Życie mieszkańców i pracowników stadniny „Kosy” nie zwalnia ani na moment. Tutaj ciągle coś się dzieje. Elena i Tim odnoszą sukcesy na zawodach. Farid rozwija swoją karierę sportową. W stadninie dochodzi do zmian. Elena martwi się o swoją przyszłość. Czy znajdzie w sobie dość siły, aby zawalczyć o własne marzenia?

Nele Neuhaus po raz kolejny napisała powieść, której nie chce się odkładać ani na chwilę. Śledzenie losów naszych bohaterów to ogrom emocji, które odczuwamy na własnej skórze. Co ciekawe, nie skupiamy się tutaj tylko i wyłącznie na koniach, ale także na relacjach międzyludzkich. Nie zabraknie tutaj zatem lepszych i gorszych momentów z którymi przyjdzie się mierzyć bohaterom. Sekrety, intrygi, rozstania czy też miłość wystawiona na próbę. Tego właśnie możecie się tutaj spodziewać.

„Jak to się działo, że w jego towarzystwie czułam się tak dobrze i pewnie? Czemu mogłam przypisać przekonanie, że przy nim jestem w stanie osiągnąć wszystko, o czym tylko zamarzę? I nagle zrozumiałam. Farid był człowiekiem, który szukał drogi do celu, a nie rozglądał się za przeszkodami, które ją blokowały. Koniec końców, robił dokładnie to, czego Chad Channing próbował nauczyć wszystkich, którzy brali udział w jego szkoleniach: był skoncentrowany, wierzył w siebie i w swoje możliwości. Nie wątpił.”

Kto  z nas nie ma swoich marzeń? A kto z nas ma odwagę o nie walczyć? Marzenia mają sens tylko wtedy, kiedy my próbujemy je spełnić. Nie warto zatem gdybać, co by było gdyby… trzeba chwytać „byka za rogi” i iść naprzód nie oglądając się za siebie. Bo marzenia to coś, co potrafi dodać nam skrzydeł.

Czytanie tej powieści było czystą przyjemnością. Różnorodność bohaterów dostarczyła mi wielu przygód i emocji. Pokazała, że w życiu warto kierować się sercem, bo ono wie co dla nas jest najlepsze. Historia ta pokazała także, że nie należy oceniać ludzi pochopnie, gdyż takie ocenianie może okazać się błędne. Elena i Farid to postacie, które polubiłam najbardziej i którym mocno kibicowałam. I choć ich miłość została wystawiona na próbę, głęboko w sercu wierzyłam, że wszystko ułoży się pomyślnie.  Będę tęsknić za „Kosami” i jej bohaterami.

Ta książka, a w sumie zapewne cała seria jest idealną pozycją dla ludzi takich jak ja, czyli kochających konie. I choć poznałam tylko dwa ostatnie tomy, jestem przekonana, że i te poprzednie by mnie zachwyciły.

Elena. Ocalić marzenia to idealne zwieńczenie tej serii, które pokazuje nam, że bycie szczerym samym ze sobą może dać nam prawdziwe szczęście. Polecam.  

🐎„Elena.Ocalić marzenia” to wspaniała kontynuacja historii bohaterki pokazująca jej miłość do koni,jazdy,uczestnictwie w zawodach bądź dbaniu o koniach w stadninie.Ponownie możemy obserwować dynamiczne wydarzenia z życia bohaterów,którzy podejmują zaskakujące decyzje dotyczące ich przyszłości. A pomiędzy tym piękne sceneria stadniny i otaczającej natury.

🐎Powieść w bardzo fajny sposób obrazuje dążenie do marzeń bohaterki i jej decyzje związane nie tylko z relacją z Farid’em,jak również końmi,które kocha nad życie.Uczestnictwo w zawodach-zwycięstwa i porażki-kształtują jej osobowość oraz dojrzałość w podejmowaniu decyzji.To ona już kolejny raz uświadamia czytelnika,że zwierzęta-konie-trzeba słucha i podążać za ich głosem.

🐎W powieści wielokrotnie wspominane są wątki z poprzednich tomach serii,które przypomniały o wydarzeniach dziejących się wtedy.Dzięki temu mamy pełny obraz historii z przeszłości powiązanych z teraźniejszością oraz całą serią.Świetne połączenie,która pokazało spójność bohaterów,ich losów i konsekwencji swych decyzji.

🐎„Elena.Ocalić marzenia” przenosi do świata spełniania marzeń,pięknej scenerii stadniny i miłości do konii,która jest wyjątkowa.Kocham całym sercem całą serię.Oczami młodej bohaterki odnajdujemy wartościowe wartości z życia i płynące z tego refleksje.
🐎Idealna lekturą nie tylko dla młodych czytelników,lecz także tych ciut starszych.
🐎Goraco polecam

Lubię twórczość Nele Neuhaus, niezależnie od tego, czy mam do czynienia z kryminałem, czy z powieścią dla młodzieży. Jej książki mają w sobie coś, co przyciąga, a jak już zaczyna się lekturę, nie można się od niej oderwać. Seria o Elenie ma dla mnie dodatkowy plus, bo są w niej obecne konie, które tak lubię. Nie inaczej jest z ósmym już tomem serii. Książka wciąga od pierwszych stron i nie daje oddechu aż do końca. Nele Neuhaus ponownie zabiera nas do tętniącej życiem stadniny „Kosy”, w której emocje galopują równie szybko jak konie na torze. Atmosfera jest pełna napięcia. Sukcesy Eleny i Tima na zawodach, niespodziewane przyjazdy, zazdrość i pierwsze miłosne zawirowania sprawiają, że fabuła jest ekscytująca, a każdy zwrot akcji przyspiesza bicie serca.

Autorka świetnie pokazuje, jak trudne potrafi być dorastanie, zwłaszcza gdy marzenia stają się wyzwaniem. Pasja Eleny do koni to siła napędowa jej życia i punkt, wokół którego kręci się wszystko: przyjaźnie, miłości, a także najważniejsze decyzje. W tym tomie mocno czuć, że bohaterka stoi na rozdrożu, a każde jej posunięcie może zmienić jej przyszłość. Podoba mi się sposób, w jaki autorka łączy sportową rywalizację z wątkami obyczajowymi. Z jednej strony mamy zawody, treningi i stajenny rytm dnia, z drugiej skomplikowane relacje, pojawienie się rywalki i niepewność w związku. To sprawia, że historia jest pełna emocji, bliska życiu i łatwo się w nią wciągnąć.

Czyta się tę powieść szybko, lekko i z narastającą ciekawością. Autorka świetnie balansuje między dynamicznymi scenami a momentami refleksji, które są dużo bardziej spokojne. To powieść, która daje energię, podnosi na duchu i przypomina, że warto wierzyć w siebie nawet wtedy, gdy wszystko wydaje się iść pod górę.

„Ocalić marzenia” to udana kontynuacja serii. To opowieść o odwadze, lojalności i poszukiwaniu własnej drogi, którą warto przeczytać. Ze swojej strony z całego serca tę serię polecam!

„Elena. Ocalić marzenia” autorstwa Nele Neuhaus to ósmy tom popularnej serii dla młodzieży, który ponownie zabiera nas do świata koni, emocji i niełatwych wyborów związanych z dorastaniem. To powieść pełna pasji, ale także wewnętrznych rozterek, która pokazuje, że nawet w otoczeniu sukcesów można czuć się zagubionym i samotnym.

W stadninie Kosy życie nie zwalnia ani na chwilę. Elena i Tim świętują kolejne zwycięstwa na zawodach jeździeckich, jednak prywatnie ich relacja zaczyna się komplikować. Pojawienie się Joany, córki Brendy, wprowadza niemałe zamieszanie – dziewczyna wyraźnie próbuje zwrócić na siebie uwagę Tima i nie cofnie się przed niczym, by osiągnąć cel. Elena zaczyna czuć się coraz bardziej niepewna – nie tylko w związku, ale także w swoim otoczeniu, które do tej pory było jej bezpieczną przystanią.

Równocześnie oddala się od Farida, którego kariera piłkarska nabiera tempa. Ich drogi coraz bardziej się rozchodzą, a Elena zostaje sama ze swoimi myślami, pytaniami i narastającym niepokojem o przyszłość. Lato w Rupertsheim staje się emocjonalnie burzliwe – nie tylko dla niej, ale i dla wszystkich, których kocha. To czas, w którym będzie musiała zmierzyć się z własnymi lękami, oczekiwaniami innych oraz pytaniem, co tak naprawdę chce robić w życiu.

Styl Nele Neuhaus pozostaje wierny tonowi całej serii – autorka pisze lekko, ale niebanalnie, trafiając w sedno młodzieńczych emocji i dylematów. Nie ucieka od trudnych tematów: samotności, zazdrości, presji sukcesu, lęku przed utratą i przed dorosłością. Z ogromną wrażliwością pokazuje, jak nieoczywiste i skomplikowane potrafią być relacje między ludźmi, nawet tymi, którzy się kochają.

Największą siłą tej powieści są jednak emocje – autentyczne, żywe, intensywne. Elena nie jest idealną bohaterką, ale właśnie dzięki temu staje się tak bliska czytelnikowi. Przechodzi przez złość, smutek, rozczarowanie, ale też chwile nadziei i radości. To portret nastolatki, która dojrzewa, gubi się i odnajduje – nie przez wielkie dramaty, lecz przez codzienne, życiowe decyzje i doświadczenia.

Tematyka książki – miłość, przyjaźń, rywalizacja, wybory życiowe i oczywiście konie – została przedstawiona z ogromnym wyczuciem. Konie, jak zawsze w tej serii, są nie tylko tłem wydarzeń, ale też metaforą emocji – wolności, siły, bliskości z naturą i z samym sobą. To właśnie w kontakcie z nimi Elena odzyskuje spokój i jasność myśli.

„Elena. Ocalić marzenia” to piękna, mądra i poruszająca opowieść o dojrzewaniu – emocjonalnym, społecznym i osobistym. To historia o tym, że czasem trzeba się zgubić, by odnaleźć własną drogę. O tym, że marzenia są ważne – ale jeszcze ważniejsze jest to, by umieć je ocalić, zanim znikną gdzieś po drodze.

Polecam tę książkę zarówno wiernym fanom serii, jak i nowym czytelnikom – Nele Neuhaus nie zawodzi, a Elena po raz kolejny udowadnia, że warto o siebie zawalczyć, nawet gdy wszystko wydaje się przeciwko nam.

" Elena. Ocalić marzenia" to zakończenie serii o nastolatce i jej przyjaciołach, którzy kochają konie, zajmują się nimi, a także biorą udział w zawodach. Ich życie cały czas pędzi na pełnych obrotach i ciągle coś się dzieje.
Elena i jej przyjaciel Tim osiągają sukcesy w kolejnych zawodach, sezon zapowiada się bardzo dobrze. Jednak w Niemczech pojawia się Joana z matką Brendy, i wtedy życie zaczyna im się komplikować.. Elena ma kłopot z kolejnymi zawodami, jej rodzice mają problemy finansowe, a dziewczyna może stracić przyjaciela Tima .. Pojawiają się też zagadki, tajemnice i nieporozumienia, które trzeba będzie wyjaśnić ..
Mimo tych złych i trudnych momentów, życie uczuciowe Eleny kwitnie. Jest w naprawdę udanym związku, choć żyją trochę na odległość. ? Myślę, że to pokazanie tak pięknej miłości pełnej wsparcia, zrozumienia i uczucia, to jest najlepsze co Autorka zaproponowała młodym czytelnikom ?.
Ponad to nie zabrakło tutaj motywu koni, od zawodów, po karmienie i dbanie o zwierzęta ..

Zdecydowanie czuć ten klimat .. jak zamykałam oczy to widziałam sceny jakbym oglądała film. Styl Autorki też jest niezwykle lekki przyjemny. Uważam, że każda nastolatka powinna poczytać o tak pięknej miłości, przyjaźni i opiece nad zwierzętami! Uczy to poczucia obowiązku ?.

W przyszłości na pewno przekaże tą książkę córce. Jest po prostu idealną młodzieżówką, pełną też trosk, bo jak wszyscy wiemy życie nikogo nie oszczędza i każdy ma jakieś zmartwienia, niezależnie od wieku ?
To takie piękne pożegnanie z tą serią, na końcu nie zabrakło u mnie nawet wzruszenia gdy zdałam sobie sprawę, że to koniec... A może wcale jeszcze nie? ? Autorka napisała wręcz idealne zakończenie, myślę że lepiej się już nie dało. ?

Polecam ogromnie ?