Eulampia Romanowa 2. Poker z rekinem

Ha ha ha, przezabawna. Drugi tom przygód Eulampii zwanej przez przyjaciół Lampką. Lampka jak zwykle wpada w tarapaty bawiąc się w detektywa. Na początku natyka się na trupa. Następnie o nim zapomina i zajmuje się swoim hobby. Jeden bogaty mężczyzna zatrudnia ją do odszukania zaginionej żony, a drugi do udowodnienia niewinności syna oskarżonego o zabójstwo. Lampka radośnie i nieodpowiedzialnie biega po znajomych obu klientów i niespodziewanie odnajduje mordercę tego pierwszego trupa chociaż wcale go nie szukała. Jak łatwo się domyślić ów morderca nie jest raczej zachwycony... :-)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Doskonały kryminał z dużą dawką humoru. Główna bohaterka Eulampia, nazywana przez przyjaciół Lampka, detektyw amator, rozczepiana fanka kryminałów, znów przez przypadek bierze udział w "przygodzie" która okazuje się aferę kryminalną. Swoją łatwowiernością Lampka po raz kolejny pakuje się w kłopoty, jednak jej bezbłędny detektywistyczny nos, czerpiący pomysły z powieści kryminalnych, podpowiada jej jak rozwiązać zagadkę, przesłuchuje świadków, podaje się za różne osoby, kłamie, szantażuje i straszy, chociaż momentami jej niedomyślność rozkłada nas na łopatki, ale musimy jej to wybaczyć, bez tych wszystkich wpadek, nie rozbawiałaby nas do łez.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Poker z rekinem to kryminał humorystyczny.Grę z rekinem prowadzi Eulampia Romanowa,która bawi się w detektywa,bo prawdziwym detektywem nie jest.Swoja wiedzę czerpie z kryminałów,w których namiętnie się zaczytuje.Zaletą książki jest to że rozdziały są krótkie,że rzeczywiście można się pośmiać z poczynań Eulampii.Pani Detektyw amator ,dobrze sobie radzi zarówno w roli detektywa ,jak i pani domu-który prowadzi.Niestety ,minusem książki,wg mnie-jest zbyt wiele postaci ,przez co wszystko się miesza-i w końcu nie wiadomo,kto kim jest.Mimo to warto przeczytać tę książkę.Ja się zdecydowałam przeczytać,dlatego że to było moje pierwsze spotkanie,z rosyjskim kryminałem.I obiecałam sobie,że na pewno,sięgnę jeszcze po rosyjski kryminał.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Drugi tom przygód Eulampii Romanowej zwanej pieszczotkiwie Lampką. Tym razem zostaje zatrudniona jako detektyw, który ma odnaleźć zaginioną ukochaną i młodą żonę pewnego biznesmena oraz wyjaśnić śmierć kobiety o morderstwo której posądzany jest syn znanego reżysera filmowego. Początkowo Lampka zajmuje się tymi sprawami na przemian, co drugi dzień, ale wkrótce okazuje się, że zazębiają się one, że coś je łączy. Miała wyjść z tego śmieszna opowieść, a wyszła - wkurzająca (z powodu nagromadzenia nieprawdopodobnych zbiegów okoliczności) oraz smutna (bo opisująca losy młodych ludzi, którzy uciekają z prowincji do "lepszego moskiewskiego świata" i tych, którzy zostali zniszczeni przez bogactwo czy brak rodzinnej miłości). Kryminał? Dla mnie to powieść obyczajowa

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Daria Doncowa to rosyjska pisarka, tworząca głównie powieści kryminalne o zabarwieniu humorystycznym. Ukończyła wydział dziennikarski na uniwersytecie Łomonosowa w Moskwie. Pracowała jako dziennikarka, była lektorką niemieckiego i francuskiego. Od roku 1995 pisze "humorystyczne kryminały", które w Rosji zdobyły sobie ogromną popularność. Dzień dobry. Nazywam się Eulampia Romanowa; przez znajomych nazywana jestem Lampą, Lampunią, Lampeczką i jak tam jeszcze komuś przyjdzie do głowy. Pewnego dnia, a raczej nocy obudził mnie telefon. Byłam zaskoczona, bo raczej nikt normalny o takie porze nie dzwoni. Odebrałam i zgadnijcie co usłyszałam? Jakaś kobieta twierdzi, że zaraz zostanie zamordowana i nazywa mnie "Anią". Powiedziałam jej, że to pomyłka i rozłączyłam się, ale ona dzwoni uparcie dalej. Zdenerwowana poszłam do jej mieszkania, które znajdowało się obok, a w środku znalazłam trupa... Zabrałam jej kota, by się nim zająć i wróciłam do domu, bo miałam mnóstwo obowiązków, ale też nie miałam ochoty na spotkania z policją. Wkrótce Katia umawia mnie za swoim znajomym, który ma problem z żoną. Zaoferował mi niezłą kasę, więc się zgodziłam i postanowiłam zabawić w panią detektyw. Jak wyszło? Przeczytajcie sami. Eulampia nie jest żadnym detektywem. Swoją wiedzę czerpie z książek kryminalnych, które namiętnie czyta. W dodatku jest dosyć łatwowierna i często pakuje się w kłopoty. "Poker z rekinem" to druga część z przygodami tej bohaterki, a pierwszej nie miałam okazji czytać. W niczym jednak mi to nie przeszkadzało, bo na samym początku jest skrócona historia jej życia. Eulampia jest świetną, zabawną postacią. Bardzo ją polubiłam i z chęcią przeczytam pierwszą książkę z jej przygodami, czyli "Manikiur dla nieboszczyka". Oprócz Eulampii jest jeszcze mnóstwo innych barwnych bohaterów np. Katie i jej zwariowana rodzinka, u której nasza "pani detektyw" mieszka. A jaka jest książka? Bardzo dobra, ale początkowo ciężko mi było przyzwyczaić się do stylu autorki, rosyjskich imion i nazwisk. W książce jest bardzo dużo bohaterów i często mi się oni mylili, a przez to gubiłam się i nie wiedziałam o kim czytam. Powieść jest dosyć zawiła i nie udało mi się rozwiązać zagadki. Akcja gna do przodu, nie zwalnia, ciągle odwiedzamy nowe miejsca, domy i ludzi, którzy mogą coś wiedzieć. W książce jest mnóstwo zabawnych sytuacji, bardzo często wybuchałam śmiechem. Dodatkowo w książce ukazano kontrastową Moskwę, czyli miasto i bogaczy i biedaków, ludzi uczciwych i oszustów. Tutaj za pieniądze można kupić wszystko. Przyjrzymy się też systemowi szkolnictwa.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)