Gaja z Gajówki (Tom 2). Zagadka opuszczonej wsi
Anna Włodarkiewicz

Wyobraźcie sobie domek w środku lasu, w ciszy, spokoju, pośród śpiewu ptaków, z własnym ogrodem, zdala od ulicznego zgiełku… 🌲🌳🏡

Kto z Was chciałby tak mieszkać?

Ja chętnie przeprowadziłabym się w takie miejsce, i żyła jak bohaterka serii „Gaja z gajowki”.

Gaja wraz z rodzicami mieszka w Gajówce, w środku lasu w stu letniej leśniczówce.

Rodzina prowadzi spokojne, wesołe i ciekawe życie.
Dziewczynka nie chodzi do szkoły, ma nauczanie domowe. Czy nie brakuje jej czasami kolegów z klasy?

W lekcjach i nauce Gai towarzyszy mama, czasem tata. Podobają mi się jej lekcje przyrody, które możemy poznać podczas czytania książki, i sami dowiedzieć się czegoś ciekawego, gdyż książka zawiera zapiski z lekcji prowadzone przez dziewczynkę.

W miejscu, gdzie mieszka Gaja, ma tutaj świetny kontakt z naturą, ciszę, spokój, pogodnych sąsiadów, czego można jej pozazdrościć.

W książce pojawia się pewna tajemnicza historia do rozwiązania, którą będzie prowadziła Gaja wraz ze swoim kolegą, Ignacym. Oboje zamienią się w detektywów, a nawet archeologów, by rozwiązać sprawę opuszczonej wsi Kawki. 🐦⬛

Książka pisana jest z narracji dziewczynki, co bardzo mi się podoba. Wszystko widzimy jej oczami i z jej perspektywy. Przeżywamy z nią jej rozterki, a sama książka przypomina trochę dziennik, w którym Gaja zapisuje swoje przemyślenia i dzieli się nimi z nami.

„Gaja z gajówki. Zagadka opuszczonej wsi”, to książka pełna ciekawych przygód, lekcji biologii, przebywanie na łonie natury i odkrywanie tajemnic z przeszłości. Polecam!

Niestety mniej zajmująca niż część pierwsza - nadal dość sympatyczna i zawiera fajne elementy edukacyjne, jednak ostatecznie odniosłam wrażenie, że prawie nic się w tej książce nie wydarzyło. Moje dziecko też dość rozczarowane - (SPOILER!) "zagadka" niby zostaje rozwiązana, ale zupełnie nie przez Gaję, tylko przez archeologów, i to w oczach ośmiolatka okazało się niewybaczalne :)

Gaja to jedna z tych książek, której kontynuacja bardzo mnie ucieszyła, bo po pierwszej części czułam niedosyt. Czuć tutaj nieco klimat dzieci z Bullerbyn co jak dla mnie jest ogromnym plusem. Możemy też sporo się nauczyć dzięki przygodom dziewczynki, a to zdecydowanie plus.

Gaja mieszka w środku lasu wraz ze swoimi rodzicami. Jej tata jest leśniczym, a dziewczynka z powodu odległości od szkoły jest na edukacji domowej i moim zdaniem przedstawia taki styl nauki w bardzo fajny sposób. Dziecko uczy się w sposób, który zacheca do poszerzania wiedzy, dzieli się też z czytelnikiem tym czego ostatnio się nauczyła. Mamy nawet szansę rozwiązać test przygotowany przez jej tatę i jeśli byliśmy uważnymi czytelnikami powinniśmy dać sobie z nim radę.

W tej części przyjrzymy się bliżej znajomości dziewczynki z jej nowym kolegą. Dzieci będą wspólnie odkrywać tajemnice starej, nieistniejącej już wsi. Przełomem w śledztwie okazuje się być odnalezienie starego, przedwojennego listu, który Gaja odkryła w swojej szafie robiąc porządki.

Oprócz tego pojawi się wiele innych tematów, takich jak urodziny naszej bohaterki, obchodzenie Wielkanocy (poruszony zostanie temat świętowania mimo bycia niewierzącym), nie zabraknie nawet kłótni rodziców czy nowej miłości babci.

Gaja to zwykła kilkulatka, która zwyczajnie da się lubić i która wpuszcza nas do swojego świata opisujący skrupulatnie wszystko co ważniejsze.