Heretycka królowa

Ramzes II, który pochodził z XIX dynastii to jeden z najwybitniejszych i najdłużej żyjących faraonów, zmarł w wieku 91 lat. Miał kilka żon, z czego zaszczytny tytuł Pierwszej Żony dzierżyła Nefertari. Było to małżeństwo zawarte z miłości, a nie dla "dobra państwa". Nefertari zmarła szybko, miała zaledwie 37 lat. W związku z tym, że w Egipcie dozwolone było wielożeństwo, Ramzes II doczekała się około 100 synów i 50 córek. O emocjonalnym związku faraona z Nefertari świadczą słowa wyryte przez Ramzesa II na ścianach jej grobowca: "...moja miłość jest wyjątkowa, nikt nie może z nią rywalizować, bo jest najpiękniejsza spośród żyjących, wprost skradła moje serce..." oraz ,,Moja miłość jest wyjątkowa i nikt jej nie przyćmi... Odchodząc, skradła mi serce". Michelle Moran narratorem swojej powieści uczyniła młodziutką, bo zaledwie trzynastoletnią Nefertari. Dzięki temu nie tylko obserwujemy bieżące wydarzenia, ale również bierzemy w nich udział oraz przeżywamy emocje, które towarzyszą przyszłej królowej Egiptu. Pomimo tego, że była księżniczką, nie miała łatwego życia. Nefertiti -- jej ciotka i faraon Echnaton byli słynnymi heretykami. Echnaton próbował wprowadzić henoteizm -- odmianę politeizmu -- czyli wywyższenie spośród wielu bóstw jednego Atona. Kazał zamykać świątynie innych bogów i likwidować ślady kultu Amona. Przeszłość odcisnęła trwałe piętno na życiu Nefertari. Susza, nieurodzaj, śmierć dziecka, jednym słowem każde nieszczęście zostawało natychmiast przypisane księżniczce. Od najmłodszych lat musiała walczyć o swoje miejsce -- najpierw na dworze Setiego I, a później Ramzesa II. Jej wykształcenie, mądrość, intuicja i odwaga, to atuty, które pozwoliły jej zyskać zaszczytny tytuł Pierwszej Żony. Autorka zgrabnie połączyła historię z fikcją literacką. Z połączenia tego wyszła całkiem przyjemna fabuła, która przybliża nam życie "elit" w starożytnym Egipcie. A jak to kolejny już raz udowadniają tego typu książki, życie dworskie nie jest usłane różami. Tutaj każdy walczy o zdobycie jak najwyższej pozycji, intryguje i spiskuje. Nie liczy się człowiek, jako jednostka, tylko cel, do którego dąży się wszelkimi możliwymi sposobami. "Heretycka królowa" to nie tylko intrygi dworskie i historia wielkiej miłości Ramzesa II do Nefertari, ale również kopalnia wiedzy o obyczajach, religii i tradycjach starożytnej cywilizacji. Autorka szczegółowo opisuje przebieg egipskich świąt i obrzędów. Czyni to w sposób ciekawy i barwny, dzięki czemu nie wyzwala w czytelnikach odruchu "przekartkowania" powieści. Bohaterowie powieści to jednostki zindywidualizowane, posiadające charakterystyczne cechy. Śledząc ich poczynania ma się wrażenie, że "żyją". Wszystkie te elementy składają się na świetnie skrojoną opowieść, którą czyta się jednym tchem i aż żal rozstawać się ze starożytnym Egiptem, gdy docieramy do ostatniego zdania.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Autorka zachwyciła mnie swoją powieścią ,,Córka Kleopatry", sięgając więc po ten tytuł, wiedziałam,,że również się nie zawiodę. W planach mam oczywiście przeczytanie wszystkich dzieł Michelle Moran. ,, Heretycka królowa" po prostu mnie zauroczyła!. Napisana jest lekko i subtelnie- jest po prostu magiczna. Główną bohaterką jest księżniczka Nefertari nad którą ciążą czyny jej rodziny, a mianowicie jej heretyckiej ciotki. Nie chce zdradzić więcej z treści, gdyż każdy musi sam to przeczytać. Michelle Moran wiernie i z niezwykłą dbałością o wszystkie szczegóły opisała starożytny świat, obrzędy i życie codzienne mieszkańców Egiptu. ,,(...) Jeśli wiatr, który miał ledwie siłę oddechu, mógł stworzyć wzgórze, z pewnością Woserit potrafi zmienić księżniczkę w królową(...)"

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Przeczytałam jednym tchem. Starożytny Egipt. Czasy Nefertari i Ramzesa II. Władza, wojny, królewskie intrygi. Piękna historia miłości i zdobywania tego uczucia. Autorka korzystała z wielu źródeł historycznych, niestety nie posiadając zbyt wielu faktów, o tejże Heretyckiej Królowej wplotła również wątki fikcyjne. Co jest fikcją, a co prawdą? Sami się przekonacie sięgając po ten tytuł! Bardzo uwiódł mnie jej styl pisania. Gorąco polecam!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)