Joe Country

   Czy można opowiadać o mrocznych, szpiegowskich akcjach w sposób równie barwny i zabawny, co filmowa seria o Jamesie Bondzie, ale przy tym i też jak najbardziej realistycznie, prawdziwie, na poważnie...? Otóż można! Najlepszym potwierdzeniem tych słów jest bestsellerowa seria powieści Micka Herrona ,,Slough House", której to najnowsza i zarazem już szósta część - ,,Joe Country", ukazała się właśnie w naszym kraju nakładem Wydawnictwa Insignis. Zapraszam was do poznania recenzji tej książki.

 W siedzibie Slough House nigdy nie działo się dobrze, ale teraz dzieje się naprawdę źle... Catherine Standish znów sięga po butelkę, Louisa Gay nie może poradzić sobie z utraconą miłością, nowy członek zespołu - Lech Wicinski, nie może odnaleźć się w specyficznej codzienności wydziału, River mierzy się nieskutecznie z legendą wybitnego ojca, zaś Jackson Lamb jest... Lambem. Oto jednak ktoś porywa się na syna jednego z agentów MI5, a tym samym cała ekipa udaje się do zaśnieżonej Walii, by wyrównać rachunki, ale też i by zapobiec wielkiemu złu...

 Nowa lokacja, nowe zadanie, po części też i nowi bohaterowie, ale literacka jakość pozostaje niezmienną. Mick Herron oddał w nasze ręce kolejną znakomitą odsłonę swojej sensacyjnej serii, skupiając się tym razem być może nie tyle na wielkim zagrożeniu dla kraju, ale przede wszystkim na osobistych losach bohaterów. Owszem, mamy tu świetnie poprowadzoną intrygę związaną z dramatycznym losem syna agenta MI5, ale jednocześnie sprawa ta pozwala odsłonić osobiste i nierzadko intymne dramaty doskonale nam znanych postaci - nawet z samym Lambem na czele, po którym to - mówiąc kolokwialnie, wszystko wydawało się spływać jak po kaczce. Nie do końca jednak tak jest...

 Podróż do Walii, kolejne elementy śledztwa w sprawie zaginionego, jak i też konieczność zmierzenia się nie tylko z naprawdę złymi ludźmi, ale też i z własnymi demonami... - to tylko kilka głównych elementów tej fabularnej relacji, gdzie znów nie zabrakło rzeczy iście filmowych - scen walki, strzelanin, ucieczek i pościgów..., jak i też bardzo interesująco ukazanych relacji pomiędzy bohaterami, gdzie tym razem dochodzi do głosu coś na kształt poczucia bycia rodziną, czego dotąd raczej nie uświadczyliśmy w poprzednich tomach serii. Bo chyba można też powiedzieć o tej książce, że jest ona najbardziej intymną ze wszystkich części, zachowując jednocześnie swoją znakomitą, sensacyjną postać.

 I kolejny też raz możemy zachwycać się tu kreacją bohaterów oraz realizmem tej opowieści, gdzie z jednej strony mamy całe grono naprawdę nietuzinkowych postaci z Lambem, Catherine i Riverem na czele, ale z drugiej też i obraz tej tym razem walijskiej rzeczywistości i jej sensacyjno-szpiegowskiego wymiaru. I tym samym nie sposób jest nie uwierzyć we wszystko to, co jest nam tu dane poznać. I to jest też chyba jedną z największych sił tej powieściowej serii - nieidealność ludzi i nieidealność ich życia, co przekłada się na to, że cała ta historia jest nam po prostu bliższą.

 Mick Herron staje się na naszych oczach coraz lepszym pisarzem, choć oczywiście ,,startował" on już z wysokiego poziomu, ale mimo wszystko ta opowieść, w nawiązaniu do pierwszego tomu serii, stanowi różnicę. Przede wszystkim autor ten potrafi pokazać znacznie więcej w zakresie wspominanego wyżej spojrzenia na bohaterów i ich nie koniecznie zawodowe losy, co w połączeniu z zawsze dużą jakość ukazywania sensacji i kryminalno-szpiegowskich wątków, przekłada się na absolutnie znakomitą, a być może nawet i wybitną literaturę gatunku.

 Oczywiście nie bez znaczenie jest również wpływ telewizyjnego serialu na nasz odbiór tej serii i tej książki, gdzie Lamb będzie miał dla nas już zawsze twarz Gary'ego Oldmana, a siedziba ,,Slough House" będzie już zawsze kojarzyć się z trudno zamykającymi się drzwiami. Ale to dobrze, gdyż w tym przypadku filmowa adaptacja wyszła książkowej serii tylko na dobre, niejako stanowiąc coś na kształt jej udanego dopełnienia, co nie zdarza się często. Naturalnie najlepszym wyborem wydaje się być najpierw przeczytanie powieści, a dopiero potem obejrzenie filmu, ale oczywiście każdy ma w tym względzie prawo postąpić, jak uważa. Pewnym jest to, że w obu przypadkach znakomita rozrywka i wielkie emocje są gwarantowane.

 ,,Joe Country" jest nieco inną odsłoną tej serii, ale kto wie, czy przez to być może i nie najlepszą. To wielkie emocje, pisarska jakość i niepowtarzalny klimat, który oczarował nas sobą przed kilku laty i którego wciąż nie możemy się nachwalić. Sięgnijcie po tę książkę, by spędzić z nią kilka fascynujących , jesiennych wieczorów - polecam.