Kamizelka
Bolesław Prus

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Bardzo krótka nowela, ale ukazuje w sobie piękno miłości :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Bohater powieści opowiada historię pierwszego właściciela tytułowej kamizelki. Dałbym i ocenę wyżej, gdyby książka nie była trochę dołująca.

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Po prostu doskonała..

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Jedna z najsmutniejszych książek, jakie przeczytałam. Wiele łez przy niej leciało z moich oczu. Za to nauczyła mnie pokory i doceniania własnego życia oraz pokazała (jak to rzadko w książkach bywa) na czym NAPRAWDĘ polega miłość do drugiej osoby. Na początku też uważałam, że jedyną jej zaletą było to, że jest krótka i nie będę musiała siedzieć nad książką ("bo przecież jest tyle fajniejszych rzeczy do zrobienia!"), ale byłam wtedy młoda, głupia i miałam zupełnie inne priorytety, a przede wszystkim NIE ZNOSIŁAM czytać ;]. Lecz ta niepozorna "książeczka" zmieniła dużo w moim podejściu do nowel ;) (w końcu od czegoś trzeba było zacząć).

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Opowieść ta mówi o historii pewnego małżeństwa, gdzie w pewnym momencie główną rolę odgrywa zwykła, przeciętna kamizelka. Cały przebieg opowiada nam doktor mieszkający niedaleko centrum wydarzeń. Odkupuje on nieszczęsną kamizelkę, której właściciel przeszedł niejedno. Historia była dosyć krótka. Zaczynała się tak naprawdę od końca opowieści, gdyż cała reszta jest tylko wspomnieniem. Książka nie przekonała mnie do siebie, ponieważ wszystko kręci się wokół nieszczęśliwego małżeństwa, ponieważ jedno z nich zachorowało na gruźlicę.

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Krótka opowieść o starszym człowieku, który jest chory. Żeby go pocieszyć jego żona ściąga mu pasek na kamizelce, a on myśli że już nie chudnie, bo kamizelka jest w sam raz.

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Ładna opowieść chociaż smutna.

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Łatwo się czyta . Mimo, że lektura , dobra ;)

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Bardzo piękna i wzruszająca nowela.

(Kliknij aby rozwinąć opinię) "Kamizelkę" czytałam już w gimnazjum, ale wtedy mało mnie interesowała, jednak niewątpliwie zapadła mi w pamięć. W tym roku sięgnęłam po nią ponownie i chociaż nie będzie to jedna z moich ulubionych książek cieszę się, że zdecydowałam się ponownie ją przeczytać, ponieważ w gimnazjum mimo wszystko była to dla mnie tylko obowiązkowa lektura, którą należało przeczytać i która opowiadała o ludziach pracujących na zmianę przy kamizelce. Musze przyznać, że nie widziałam wtedy głębszego sensu książki. Teraz jednak bez problemu zauważyłam, że w książce nie chodzi o ubranie, ale o wielką miłość łączącą Panią i Pana. Kobieta wie, że jej ukochany umiera, ale dzielnie sobie z tym radzi i cały czas pracuje nad kamizelką, aby mąż nie zorientował się iż chudnie i powolnie umiera. Pod koniec książki dowiadujemy się jednak, że mąż był w pełni świadomy swojego losu i także pracował nad kamizelką, aby za jej pomocą oszukać żonę i sprawić, aby chodź trochę mniej martwiła się o jego zdrowie. "Kamizelka" opowiada o wielkiej miłości, nieuchronności losu i sposobach radzenia sobie ze śmiercią ukochanej osoby. Nigdy nie ma dobrego sposobu, aby powiedzieć "żegnaj", jednak często idzie znaleźć metodę, aby uczynić życie ukochanej osoby w jej ostatnich dniach chodź trochę lepszym.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Jedna z najpiękniejszych nowel jakie było mi dane czytać, jeśli nie najpiękniejsza. Ilekroć do niej wracam zawsze się wzruszam. Mimo, że jest krótka, bo przeczytanie jej zajmuje parę minut jest to historia, która na stałe zapada w pamięć.

Jest to jednowątkowy utwór, ale zawiera w sobie tak wiele cennych wartości, że jestem pewna, iż wzruszy niejednego. Opisuje historia dwojga zwykłych, ubogich ludzi i ich zdolność do poświęcenia, nawet kłamstwa, które niesie ze sobą w tym wypadku ogromne pokłady nadziei. 

Pokazuje ogromną siłę miłości dwojga kochających się ludzi a kamizelka jako rekwizyt staje się symbolem ich wspólnego losu.