Kły i pazury

Jim, główny bohater tej serii, przeżywa perypetie w West Grove Community College, w której jest nauczycielem języka angielskiego. Posiada on niezwykłe zdolności postrzegania zjawisk paranormalnych, a także komunikowania się z duchami. 

Masterton tradycyjnie już zaczyna od śmierci jednego z uczniów Jima, niejakiego Martina Amato, który zostaje rozszarpany przez niezidentyfikowaną dziką bestię. Monstrum to z każdym dniem robi się bardziej krwiożercze. Wiele osób z bliskiego otoczenia stanie oko w oko ze śmiertelnym, uzbrojonym w kły i pazury niebezpieczeństwem. 

Zapalnikiem jest jedna z uczennic Jima - Indianka Catherine Biały Ptak. Na mocy magicznego paktu, który zawarła jej rodzina z jednym z najstraszliwszych demonów indiańskich - Kujotem, dziewczyna staje się własnością Indianina o magicznej mocy - Psiego Brata. Kim właściwie jest Psi Brat i jak zamierza użyć mocy Kujota, czy Jimowi uda się przerwać cykl morderstw?

W tej części po raz kolejny zostaje poruszony motyw kultury indiańskiej, co wychodzi bardzo zgrabnie, wiarygodnie i przekonująco. Legenda Kujota była była już poruszana przez Mastertona w jego "Kostnicy", tym razem przywołana jest w innym kontekście. 

Część ta odcina się od poprzedniej, pierwszej części, w której poruszany był temat Voodoo. Kontynuuje wątki obyczajowe z pierwszego tomu, wprowadzając kilka nowych. Bije stąd energia i żywe tempo, poczucie humoru i szaleństwo. Podróż szlakiem indiańskich demonów wraz z najbardziej wyrazistych bohateró Mastertona nie zawiedzie czytelnika i zapewni kilka godzin z grozą, przygodą i humorem.

"W ciemności nocy czai się pradawne zło..."

Gdy do klasy Jima Rooka dołącza Catherine Biały Ptak, ktoś demoluje męską szatnię przed ważnym meczem, a wkrótce potem rozszarpane ciało Martina zostaje odnalezione na pobliskiej plaży. Tymczasem Jima odwiedza jego zmarły dziadek i ostrzega go przed zbliżającym się niebezpieczeństwem ze strony krwiożerczej bestii. Nauczyciel ze swoim darem widzenia po raz kolejny zostaje wystawiony na ogromną próbę.
Tym razem zamiast zjawisk paranormalnych Masteron serwuje nam dawkę mitycznych stworzeń. Przenosimy się do rezerwatu Nawaho, którzy nie znoszą białych ludzi ze względu na to, że dawniej zniszczyli ich plemiona oraz kulturę.
Podobnie jak w pierwszej części, autor stopniowo buduje napięcie, a chwilę grozy pojawiają się wtedy, gdy najmniej się tego spodziewamy, z kolei opisy brutalnych ataków zdecydowanie pobudzają wyobraźnię.
Autor tym razem konfrontuje się z dziką naturą idealnie oddając obraz rezerwatu. Serwuje nam kolejną dawkę informacji na temat innych kultur oraz wierzeń.
Książkę czytało mi się bardzo przyjemnie. Masteron po raz kolejny udowadnia, że zasługuje na miano mistrza horroru. Nie mogę się doczekać, aż sięgnę po następne części.