Kordian
Juliusz Słowacki

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka jest fascynująca, poruszająca wrażenia zmysłowe. Jest to dzieło najwybitniejszego twórcy romantyzmu. Polecam tę książkę tylko osobą które mają silne nerwy i lubią tego typu książki. (: 

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Niesamowite dzieło jednego z najwybitniejszych twórców epoki romantyzmu.

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Epokę romantyzmu trzeba lubić, tak samo jak dramaty. Ja osobiście lubię. Może Słowacki mnie nie zachwyca tak jak Mickiewicz, jednakże "Kordian" mnie wciągnął i sama się zdziwiłam, jak bardzo mi się podobał. Kordian to bohater typowo romantyczny- nieszczęśliwy, rządny wielkich czynów i zanadto dramatyzujący. Jednak książka zawiera w sobie prawdy o polskim narodzie i jest tą lekturą, którą moim zdaniem warto przeczytać. Tym bardziej czytałam dramat Słowackiego z zaciekawieniem, gdy dowiedziałam się, że utwór ten jest pewnego rodzaju ripostą na obrażenie ojczyma Słowackiego przez Mickiewicza w "Dziadach". Wyśmiewanie światopoglądu Mickiewicza nawet mnie rozbawiło. Ach ci poeci. Polecam. ______________________ zapraszam na moją skromną stronę z recenzjami: www.literatela.wordpress.com

(Kliknij aby rozwinąć opinię) "kordian" Słowackiego to utwór bardzo "poruszający wrażenia zmysłowe" takie jak lęk czy strach czy obawa. To jest ciężki utwór.. Nie polecam dla każdego...raczej dla tych którzy mają silne nerwy!!

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Książka bardzo mi się spodobała jak na lekturę obowiązkową. Najbardziej podobało mi się to, że autor nie zdradza zakończenia. Sami możemy sobie dopowiedzieć jak zakończyły się losy Kordiana.

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Książeczka nie przypadła mi do gustu...

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Ujdzie w tłoku. Fakt, że trzeba się na prawdę skupić przy czytaniu, ale treść jest w miarę do ogarnięcia. Najlepszy jest III Akt, bo wtedy zaczyna się rozwijać akcja. A więc Panie Słowacki - JESTEM NA TAK :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Mam mieszane uczucia dotyczące tej książki. Jednak ogólnie to nie była zła.

(Kliknij aby rozwinąć opinię) "Kordian" bardzo pozytywnie mnie zaskoczył, praktycznie już od początku. Bohater mimo, iż tak jak wielu wcześniejszych mężczyzn renesansu, przeżywał jaskółczy niepokój i nie widział sensu istnienia, nie zawiódł mnie. Książkę czyta się niezwykle lekko, łatwo i przyjemnie. Wystarczy dosłownie jeden wieczór. Szczególnie podobała mi się podróż Kordiana przez Europę. Ukazanie niezrozumienia papieża, którego nie interesowały sprawy Polski i Polaków. Moim zdaniem ten obraz wspaniale ukazywał realia tamtych czasów. Polacy musieli sami zmierzyć się z niesprawiedliwością i okrucieństwem cara. Dodatkowo rozbawiła mnie postać Violetty, która pragnęła tylko pieniędzy. Jej postać stawia w negatywnym świetle kobiety, ale w dość jasny sposób uświadamia, że nie można bezgranicznie ufać ludziom stojącym na naszej drodze. Także Anglia, w której rządzi pieniądz w ciekawy sposób ukazuję okrucieństwo i niesprawiedliwość świata. Kordian targany sprzecznymi emocjami wygłasza swój słynny monolog na szczycie Mont Blanc, który może być porównywany do monologu Konrada z "Dziadów" A.Mickiewicza, jednak jak dla mnie bardziej zapada on w pamięci i skłania do refleksji na temat patriotyzmu. Kordian był szlachetnym młodzieńcem i rozumiem, dlaczego tak bardzo zależało mu na zabiciu cara. Zdawał sobie sprawę, że decydując się na skrytobójstwo postępuje niegodnie, ale wiedział, że nie ma innej drogi. Może i sam bohater był troszkę naiwny ( na miejsce cara Mikołaja wybrano by przecież nowego władcę ), ale jak dla mnie najważniejsze było to, że w obliczu nieszczęścia kraju nie pozostawał bierny tylko aktywnie walczył o polepszenie bytu Polaków. Kordian ostatecznie przegrywa walkę ze Strachem i Imaginacją, ale udaje mu się uniknąć kary śmierci. Szczerze żałuję, że nie powstała planowana kontynuacja losów Kordiana, po którą na pewno bym sięgnęła. Książka zdecydowanie warta polecenia. Teoretycznie porusza ona już wcześniej wielokrotnie omawiane problemu, ale z innym, nowym spojrzeniem na jednostkę i jej problemy i wątpliwości moralne.

(Kliknij aby rozwinąć opinię) Kolejna lektura od której krwawi mi mózg! Tylko kilka linijek tekstu przypadło mi do gustu, reszta to papka bez ładu i składu, brak jakiekolwiek sensu, mowa tu o niczym.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Nie przepadam za autorem, jednak ta książka była dla mnie miłym zaskoczeniem. Nie dłuży się i jest dosyć ciekawa. A do tego całkiem polubiłam głównego bohatera :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Ciężka książka. Trzeba czytać w dużym skupieniu. Nie dla relaksu. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka wogóle nie przypadła mi do gustu i strasznie ciężko mi się ją czytało. Możliwe jest to iż dlatego że książka jest pisana dramatem romantycznym który mi osobiście nieprzyjemnie się czyta. Książkę przeczytałam ale z bardziej z przymusu niż z przyjemności.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Powiem szczerze, że byłam pozytywnie zaskoczona tą konkretnie lekturą. Zmęczony mickiewiczowskimi bredniami umysł spodziewał się raczej kolejnego dzieła, w którym główny bohater tylko się nad sobą roztkliwia. Dostałam, o dziwo, dużo więcej. Zacznijmy od tego, że Kordian jest trochę innym typem bohatera romantycznego. Owszem, targają nim wszelkie możliwe rozterki, ma swój moment kompletnego podłamania, ale summa summarum się w tej całej swojej emocjonalności rozwija. Na uznanie zasługuje także wręcz filmowe tempo akcji, umiejętne zastosowanie groteski i niecodzienne zakończenie (nawet przez moment załowałam, że Słowackiemu nie udała się kontynuacja).
Jest to jedna z niewielu lektur szkolnych, które jestem w stanie z czystym sercem polecić. Jak się wczytać, to tak jakby siedziało się w kinie. Niezapomniane wrażenia.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wciagajaca lektura. Jako jedna z nielicznych lektor szkolnych naprawdę  mnie zainteresowała. Słowacki nakreślił ciekawą odpowiedz na dzieło swojego rywala. Ja, jak pewnie każdy czuje niedosyt z powodu niejasnego zakończenia.