Królestwo kanciarzy

Leigh Bardugo wraca z drugą częścią dylogii o Kazie Brekkerze i jego zgrai wyrzutków w Królestwie kanciarzy – książce, która podnosi stawkę i zagłębia się jeszcze bardziej w psychikę bohaterów, brutalność świata oraz konsekwencje podjętych decyzji. To powieść mroczniejsza, bardziej emocjonalna i nie mniej spektakularna niż jej poprzedniczka, Szóstka wron.

Akcja rozpoczyna się bezpośrednio po dramatycznym finale pierwszego tomu. Skok życia, który miał uczynić z bohaterów legendy, kończy się zdradą. Kaz i jego ekipa zostają wystawieni przez potężnych graczy – oszukani, rozbici i zmuszeni do ponownego walki o przetrwanie. Miasto Ketterdam, pełne zdrad, intryg i krwawych interesów, staje się areną bezwzględnej wojny. Bohaterowie muszą stawić czoła nie tylko swoim wrogom, ale także własnym słabościom, lękom i bolesnej przeszłości.

Kaz Brekker pozostaje centralną postacią – jego geniusz, bezwzględność i nieufność zostają tu pokazane z jeszcze większą intensywnością. Jednak prawdziwą siłą Królestwa kanciarzy są postaci drugoplanowe, które zyskują głębię i przechodzą własne przemiany. Inej walczy o swoją tożsamość i wolność. Jesper konfrontuje się z rodziną i własnym uzależnieniem. Nina zmaga się ze skutkami działania jurdy parem – substancji, która zmienia Griszów, ale niszczy ich psychicznie i fizycznie. Matthias i Wylan także przeżywają chwile próby, które każą im zrewidować swoje poglądy i priorytety.

Bardugo mistrzowsko prowadzi narrację, ponownie dając głos każdemu z bohaterów. Dzięki temu czytelnik może śledzić wydarzenia z różnych perspektyw, a także odkrywać emocje i motywacje, które kształtują decyzje postaci. Styl autorki pozostaje lekki i obrazowy, ale nie boi się trudnych tematów – takich jak przemoc, uzależnienie, traumy czy poczucie odrzucenia. To wszystko sprawia, że książka jest jednocześnie brutalna i poruszająca.

Fabuła, choć mniej oparta na jednym spektakularnym skoku, wciąż trzyma w napięciu. Intrygi, zwroty akcji i napięcia między postaciami są skonstruowane precyzyjnie jak mechanizm zegarka. Konflikty polityczne, walki gangów i rozgrywki między elitami miasta tworzą tło, które nadaje opowieści powagę i realizm. Zakończenie – mocne, bolesne i jednocześnie satysfakcjonujące – nie ucieka od konsekwencji. To nie jest baśń, w której każdy otrzymuje szczęśliwe zakończenie. To historia o stracie, cenie wolności i sile przyjaźni.

"Królestwo kanciarzy" to dojrzałe, mroczne i emocjonalne domknięcie historii „szóstki wron”. Leigh Bardugo stworzyła opowieść, która wykracza poza schemat młodzieżowego fantasy, stawiając na wiarygodność psychologiczną i ludzkie dramaty. To książka o przetrwaniu, zaufaniu i sile jednostki w świecie bez litości.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Całe jego życie było jednym długim ciągiem unikniętych cudem wpadek i katastrof, ale nigdy przedtem nie był tak absolutnie przeświadczony, że w tej chwili walczy o życie." Pierwszy tom "Szóstka wron" zrobił na mnie bardzo dobre wrażenie, również świetnie bawiłam się podczas wędrówek po świecie kolejnej odsłony tej fantastycznej serii. Autorka ma spójny i przyjemny styl narracji, piękny dar opowiadania niezwykłych historii i przyjacielskiego przyciągania czytelnika do ciekawie rozbudowanej wizji fantasy, gdzie dobro i zło przenikają się wzajemnie, a walka między nimi nie jest jednoznaczna i z góry przesądzona. Przez dwa dni powieść mocno pochłaniała moją uwagę, odpowiadał mi jej sympatyczny awanturniczy klimat, cieszył w pełni wykorzystany atrakcyjny pomysł na fabułę. Satysfakcjonujące spotkanie z książką. Mnóstwo niezwykłych przygód, intrygujących zdarzeń, frapujących zwrotów akcji, zaskakujących obrotów spraw, przewrotnych uśmiechów losu. Wszechobecne spiski, nietrwałe sojusze, ciche pakty, tymczasowe porozumienia, zgubne zdrady, brutalne potyczki, karciane zagrywki, wirtuozerskie złodziejstwo, a przy tym mistrzostwo w przebiegłości, sprycie, chytrości, knowaniu i zdobywaniu informacji. I interesująco sportretowane postaci, wynurzające się z mrocznych dzielnic Ketterdamu, obdarzone osobliwymi mocami, mające wiele na sumieniu, żyjące w kontraście do prawa, ale w zgodzie z przestępczym kodeksem, bezwarunkowym oddaniem dla przyjaciół i poczuciem siły drzemiącej w jedności. Nie sposób ich nie polubić, szczerze im kibicować, życzyć znalezienia się w gronie zwycięzców. I jeszcze delikatnie, z wyczuciem, niespiesznie rozwijające się wątki romantyczne, wywołujące wiele emocji, ale i też niewiadomych. Powieść utrzymana z dynamicznych rytmach, jednak z uwzględnieniem obrazowego opisu szczegółów, wkrada się w nią wiele dobrego humoru, wywołującego szczery uśmiech i radość z zaczytania. Z zapałem dopingujemy grupie kluczowych bohaterów, tak różnych od siebie, a jednak potrafiących wspólnie stawić czoło niebezpiecznym wyzwaniom. Kiedy już wydaje się, że toczona przez nich walka jest z góry już przesądzona, napiętnowana klęską i niepowodzeniem, jakiś drobny incydent, nieoczekiwany zapis w przeznaczeniu, szczęśliwy zbieg okoliczności czy wyłoniona na powierzchnię tajemnica, sprawiają, że ryzykowna gra rozpoczyna się od nowa, a sekretna misja wciąż ma szansę powodzenia. Piękne kolekcjonerskie wydanie powieści, grafiką i kolorystyką doskonale komponujące się z nietuzinkową fabułą, wzmacniające intensywność emocji towarzyszących przyjemnemu zaczytaniu. Książka nie tylko dla młodzieży, dorośli także dobrze się w niej odnajdą, chętnie przemierzą świat wypełniony przygodami, walkami i magią. bookendorfina.pl

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

„Szóstka wron” zakończyła się dosyć mocnym akcentem: spektakularnym wystawieniem do wiatru Kaza i jego ekipy. „Królestwo kanciarzy” ma zatem niewesoły, z punktu widzenia naszych bohaterów, punkt wyjścia: rozpaczliwą walkę o przetrwanie w świecie pogrążającym się szybko w chaosie.

            Misternie budowany plan, nie zliczymy który to już z rzędu, ma tym razem doprowadzić do  odbicia Inej z rąk porywacza, stojącego również na klęską Wron.  Grupa wyrzutków, połączona w poprzednim tomie wspólnym celem i powoli stająca się dla siebie namiastką rodziny, staje przed wyzwaniem, mogącym mocno nadwyrężyć powstałe niedawno więzi.

Pokiereszowani przez los bohaterowie, łatwo poddają się zwątpieniu i mają coraz mniej siły, by walczyć z coraz potężniejszym przeciwnikiem, a także piętrzącymi się wprost lawinowo przeciwnościami. Szybko oczywiście okaże się, że odbicie Zjawy, to dopiero początek „atrakcji”, jakie szykowane są dla naszej bandy.

„Królestwo kanciarzy” oferuje czytelnikowi wszystko to, co sprawdziło się doskonale w pierwszej części: wartką i sensownie poprowadzoną akcję, ciekawych bohaterów, interesująco wykreowany świat, a także ten specyficzny urok powieści łotrzykowskich, sprawiający, że trzymamy kciuki za najbardziej nawet nieprawdopodobne plany grupki rzezimieszków.

Któż nie lubi czytać o szczwanych przestępcach, obdarzonych wielkim urokiem osobistym i nie mniej wielką charyzmą, stających w szranki z równie sprytnym geniuszem zła, dysponującym ogromnymi środkami, by zniszczyć naszych bohaterów?

Kaz Brekker i jego ekipa działają wedle zasady: „Kiedy nie masz szans na wygraną, zmień zasady gry.”, co staje się gwarancją wielopoziomowych intryg i nagłych zwrotów akcji, niekiedy bardzo zaskakujących.

            Autorka wyciągnęła najwyraźniej lekcję z uwag do poprzedniej części i tym razem obyło się bez wielokrotnego podkreślania młodego wieku protagonistów, przycięto także wątek romantyczny jednej z par, na rzecz poszerzenia interakcji między dwoma pozostałymi. Przygody jakie stają się udziałem Wron nadal są z tych mało prawdopodobnych, ale dałam się porwać opowieści i dawałam wiarę nawet najbardziej nieprawdopodobnym wyczynom Brekkera i jego ekipy.  Przy tym jednak Bardugo nie oszczędza swoich bohaterów, każąc im co chwilę stawiać czoła przeciwnościom losu. Nie wszyscy wyjdą z tych potyczek cało…

            Słodko-gorzkie zakończenie idealnie pasuje do niejednoznacznego świata, w którym rządzi przemoc i pieniądze, za błędy płaci się najwyższą cenę, lecz w którym jednocześnie jest miejsce na prawdziwą przyjaźń i poświęcenie dla członka ekipy.

 

 

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)