Królestwo przeklęte i puste

Pierwszy tom cyklu "Królestwo kłamstw" zostawił czytelnika z wieloma pytaniami, które wzmagały chęć poznania dalszych losów Prisci i Loriana. Była to dobra książka, ale "Królestwo przeklęte i puste" jest naprawdę świetną kontynuacją serii. Stacia Stark rozwinęła fabułę chyba w każdym aspekcie, co niezmiernie mnie cieszy, ponieważ nie tylko romans jest tu najważniejszy, ale również cała otoczka głównych bohaterów - królestwa i krainy, ich sytuacja polityczna i gospodarcza, sojusze i wojny, zaszłości, które ciągną się i trudno znaleźć konsensus. Szantaże, oszustwa, manipulacje rozgrywają się na każdym kroku, więc nie ma czasu na nudę w trakcie lektury.
Sytuacja w książce jest napięta, a Prisca i Lorian muszą stawić czoła problemom, których tylko przybywa. Muszą uważać na to, komu ufają i mieć oczy dookoła głowy. Niepewność Prisci co do swojego przeznaczenia odczuwa się dość często, a znalezienie sojuszników, by walczyć z królem Sabiumem nie jest łatwe. W dodatku, i co najważniejsze w romantasy, to relacja dziewczyny z Lorianem, która do prostych nie należy, a już zwłaszcza jeśli los "ich świata" należy m.in do Prisci a Lorian jest na sługach swojego brata.
"Królestwo przeklęte i puste" sprawiło, że dobrze bawiłam się podczas lektury. Historia napisana z kilku perspektyw pozwala przyjrzeć się sytuacji z różnych stron, a to nadaje książce smaku. Jeśli w grę wchodzi romans czy polityczne zagrywki, to tym bardziej lektura staje się ciekawsza, tempo akcji jest szybsze i tylko czekać, aż plot twist rozwali system na sam koniec. Tak było w przypadku tej książki i przyznaję, że totalnie nie spodziewałam się tego, co zadziało się w finale drugiego tomu. Jestem pod wrażeniem i tym bardziej czekam na trzeci tom! Naprawdę polecam!

W tym tomie Prisca nie tylko musi zmierzyć się z kłamstwami Loriana, ale również z ciężarem przywództwa. Hybrydy choć muszą korzystać z łaski fae, nie są zbyt chętne do współpracy i wcale się nie dziwię. Niestety jako sprzymierzeńcy dali ciała po całej linii, a zaufanie ludzi ciężko jest odbudować.

Prisca nie jest gotowa na niesienie ciężaru przywództwa. Szuka rozwiązań by nie zasiąść na tronie, ale czy to będzie dobre dla jej ludu?

Priscę w tym tomie czeka wiele wyzwań i rozterek, a dokonane wybory będą miały wpływ na przyszłość nie tylko jej, ale także jej ludu. Do tego sytuacja z Lorianem niczego jej nie ułatwia. Jego kłamstwa mocno nadszarpnęły zaufanie jakim darzyła go Prisca. Poza tym reputacja i przypisywane mu czyny mówią same za siebie. A może jednak nie do końca?...

Jeśli ktoś z Was czytał pierwszy tom Królestwa Kłamstw i się zawiódł to w drugim tomie jest lepiej. Historia i intrygi są dużo ciekawsze, a fabuła nie jest aż tak przewidywalna.

Choć pierwszy tom mi się podobał to dzięki drugiemu chcę dalej czytać tę serię.