Królowe pająków
Hanna Łącka ;

Przyznam, że tytuł, choć intrygujący naprawdę wywoływał na mych rękach gęsią skórkę. Jestem arachnofobem pierwszej ligi i każdy nawet najmniejszy pająk budzi we mnie ataki paniki, potrafiąc zmusić do panicznej ucieczki. Wybaczcie jednak ten wstęp, chciałam Wam tylko przybliżyć emocje, które mi towarzyszyły gdy sięgałam po tę historię.
Anna Iza i Agnieszka. Trzy kobiety w różnym wieku. Każda z nich boryka się z traumami i złymi wspomnieniami wyniesionymi z przeszłości. Przeszłości, w której panował wieczny lęk przed wybuchami agresji, toksyczne relacje, strata i żałoba. Pomimo upływu czasu kobiety wciąż zmagają się z cieniami dawnych wydarzeń. Depresja, odrzucenie, poczucie braku sensu w życiu i nieszczęśliwa miłość… Czy uda im się znaleźć sposób, by w końcu odciąć się od przeszłości i zacząć szukać swojego szczęścia? Jaki wpływ na ich decyzje ma niepozorny pająk? Czy można "zaprzyjaźnić" się ze swoimi fobiami?
Biorąc do ręki tę książkę, nie spodziewałam się, że ta historia tak bardzo we mnie uderzy i wywoła tyle skrajnych emocji, śmiałam się i wzruszałam na przemian. Współczułam i kibicowałam. Istny emocjonalny rollercoaster.
Trzy różne osoby, na różnym etapie życia, pogubionych i ale potrafiących sobie wzajemnie pomóc, wyciągnąć pomocną dłoń, okazać wsparcie. Codzienny żal, smutek i strach o to co przyniesie jutro. Idealnie oddane emocje i stan ducha poszczególnych dziewczyn, mieszkających na obczyźnie
Książka niesamowicie wzrusza, ale i zmusza do refleksji. Nakłania do spojrzenia na własną rodzinę i zastanowienia się, czy w niej na pewno wszystko jest w porządku

Książkę czyta się bardzo szybko, choć jej tempo jest nieśpieszne. Styl autorki bardzo przypadł mi do gustu. Jest lekki i przyjemny pomimo poruszenia trudnych tematów, czyta się bardzo przyjemnie.
Ciekawie wykreowani i różnorodni bohaterowie, roztaczają przed czytelnikiem całą gamę uczuć i zapewniają emocjonalną huśtawkę.
Naprzemienna narracja przyjaciółek sprawia, że niezwykle łatwo "wejść w ich buty" i zrozumieć ich codzienne obawy i lęki. Zrozumieć ich postępowanie i negatywne nastawienie do przeszłości, ale i nadzieję na lepszą przyszłość.
Otwarte zakończenie pozwala samemu sobie dopisać zakończenie, co daje nadzieję, że dziewczyny wyszły na "prostą", zapanowały nad swoim życiem i w końcu odnalazły szczęście.

Autorka porusza niezwykle trudne tematy takie jak depresja, strata i żałoba, przemoc fizyczna psychiczna i ekonomiczna. Zwraca uwagę, jak ważna jest zwykła ludzka rozmowa, ale i pomoc kogoś, kto spojrzy na problem z boku i pomoże wyjść z trwającego nawet kilka lat impasu. Potrzebna jest tylko chęć do zmiany siebie, choć w minimalnym stopniu.
Wbrew pozorom nie jest to trudna i bardzo smutna historia. To opowieść o marzeniach i pragnieniach, nadziei i wierze w lepsze jutro, oraz blaskach i cieniach codziennego życia.

Czy polecam?
Zdecydowanie tak. Choć przedstawiona historia to fikcja, jednak takie kobiety są wśród nas. Polecam serdecznie! "Królowe pająków" to poruszająca, pełna ciepła opowieść o codziennym życiu i wszystkich jego blaskach i cieniach. To urywek z życia zwyczajnych kobiet, gdzie nastroje zmieniają się szybciej niż pogoda w górach. To wreszcie frapujący miszmasz emocji, refleksji i doświadczeń, który prowokuje do baczniejszego przyjrzenia się sobie i swoim bliskim.

Czy jest na ziemi takie miejsce do którego można uciec przed problemami? Czy lęki jakie nosimy w sobie da się oswoić i żyć z nimi ?
Te pytania można by odnieść do trzech kobiet, Anny, Izy i Agaty, bohaterek powieści "Królowe pająków". Każda z nich wyjeżdża z Polski, z ogromnym bagażem doświadczeń. Każda z nich inna, a jednak coś je łączy. Los połączył ich drogi, z dala od kraju, od rodziny, od przyjaciół. W Szkocji, gdzie próbują pomimo przeszłości stanąć na nogi i zawalczyć o lepszą przyszłość, stają sie dla siebie wsparciem, nową rodziną. Razem jest im łatwiej walczyć z demonami przeszłości, stawić czoło teraźniejszości. Jedna z kobiet nawiązuje nawet dość zaskakującą znajomość z... pająkami.

Książkę przeczytałam w ciągu jednego dnia. Przyjemna lektura, pomimo trudnych doświadczeń bohaterek. Ciekawie wykreowane, zdobyły moją sympatię i odniosłam wrażenie jakbym znała te kobiety osobiście. Teraźniejszość płynnie przeplatana wątkami z przeszłości. Pozwala to poznać motywy wyjazdu każdej z nich za granicę, i co doprowadziło do tego momentu w życiu w jakim się znalazły. Myślę, że nie jedna czytelniczka
w historiach tych kobiet, w motywach ich działania, odnajdzie siebie, lub jakąś część swojej drogi.

Tak zachwalana, recenzenci zachwyceni, wszędzie mnóstwo ochów i achów... a mnie nie porwała. Historyjka może i ciekawa, ale taka jakaś niespójna. Przeskakiwanie z tematu na temat wprowadza zamęt i sprawia, że bardziej jestem zmęczona niż zrelaksowana. Strasznie mnie to męczyło.

,, Oto trzy kobiety. Każda z nich mogłaby się stać bohaterką odrębnej opowieści. Jednak ślepy los połączył je, splótł warkocze ich żyć i teraz egzystują niczym nierozerwalny twór. Anna, Iza i Agata".

,, Przekleństwa stały się dla Anny codziennością, która weszła jej w krew niczym antidotum na ciężką chorobę ".

,, Stuk-stuk, pani córka... stuk-stuk-stuk, nie-ste-ty zmar-ła... stuk-stuk-stuk, mąż znaj-du-je się w śpią-czce... stuk-stuk, co mo-gę dla pa-ni zro-bić? "

,, To była zła miłość. Wiedziała o tym. Jednak co może zdziałać zdrowy rozsądek w zetknięciu z nagłym i tak silnym uczuciem? "

Postanowiłam, że dzisiaj inaczej będzie wyglądała moja recenzja. Jak już w pierwszym cytacie widzicie, macie ogólny zarys fabuły. Trzy następne są cytatami trzech kobiet, które nie uważają, że ich życie jest udane. Są po przejściach tak wielkich i bolesnych, jak tylko potrafi boleć rana po operacji. Niby z czasem zabliźnieje, ale pozostawia po sobie ślad do końca życia. Tutaj bohaterki poprzez narratora będą opowiadały o swoich przejściach. Te rozdziały są średniej długości i będziemy o nich czytać naprzemiennie. Jest tutaj duży druk, więc pochłoniecie ją bardzo szybko, tym bardziej, że książka jest naprawdę ciekawa. Porusza tutaj takie tematy jak oszustwo, długi, rozdzielność majątkowa, ból po stracie dziecka, monotonność w małżeństwie, zakazana miłość i cierpienie. Wiele z tych rzeczy może dotyczyć nas samych, są też takie, których nigdy bym nikomu nie życzyła. Napisana bardzo spokojnym stylem, choć smutek jest tutaj najdotkliwiej opisany. Mimo iż kończy się tak jak się kończy, to jednak czuć tutaj pewnego rodzaju nostalgię. Niesie też nadzieję, że to od nas zależy, czy zmienimy swoje życie, czy też będziemy woleli tkwić w klatce. Jak dla mnie idealna na jesienne wieczory, kiedy to ciepłe lato przemija niosąc przed sobą melancholijny miesiąc. Mnie bardzo uspokoiła i wyciszyła, bo zobaczyłam ile posiadam, a ile niektórym brakuje...

"Królowe pająków" Hanna Łącka-Lewis LUCKY Wydawnictwo to historia poruszająca wiele ważnych tematów. 

Wieloma naszymi decyzjami kierują instynkty. Kiedy czujemy zagrożenie i niebezpieczeństwo chcemy uciec. Wiele rzeczy w naszym życiu da się zmienić na lepsze i warto to zrobić. Życie to nie wyścig, warto zwolnić, zmienić otoczenie i nabrać dystansu do wielu spraw. 

"Bo ak­cep­ta­cja i po­go­dze­nie się z za­ist­nia­ły­mi zda­rze­nia­mi to je­dy­ny klucz do prze­ży­wa­nia zwy­kłych ra­do­ści. Ra­do­ści, któ­re przy­no­si ka­żdy ko­lej­ny dzień". 

Anna, Iza i Agata muszą borykać się z wieloma przeciwnościami losu. Anna została doprowadzona do ruiny finansowej i emocjonalnej przez najbliższe osoby. Iza  straciła swój najcenniejszy skarb i każdego dnia musi mierzyć się ze swoimi lękami, próbując nauczyć się żyć na nowo. Agata pomimo ogromnego uczucia, zostawia miłość swojego życia uciekając przed bólem i cierpieniem. Kobiety odnalazły siebie i stworzyły namiastkę domu w Szkocji rozpoczynając przyjaźń od niesamowitego testu. Dzielenie się trudami, tym co dziewczynom ciąży na sercu pozwala im choć na chwilę poczuć się normalnie. Codzienna walka z przeszłością i lękami mając tak ogromne wsparcie pozwala im na podejmowanie nowych wyzwań. Zadajemy sobie pytanie czy ucieczka bez proszenia o pomoc ma sens. 

"Ciesz­my się ma­ły­mi rze­cza­mi, do­ce­niaj­my to, co już mamy, ale też sza­nuj­my do­ro­bek po­przed­nich po­ko­leń, bo w nim być może tkwi re­cep­ta na szczę­ście" .

"Królowe pająków" to książka przepełniona wieloma emocjami. Autorka pokazała Nam jak ważny jest w naszym życiu drugi człowiek. Nie możemy ciągle pędzić, udawać kogoś kim nie jesteśmy. Trzeba sobie pozwolić na bycie sobą z całym bagażem z przeszłości. Trzeba zwolnić, zatrzymać się, próbować walczyć z przeszłością i lękami, aby móc zrobić krok do przodu i być szczęśliwym. 

Jeśli lubicie książki dzięki którym zostajecie z wieloma refleksjami i pytaniami jest to pozycja dla Was. Autorka w znakomity sposób pokazuje Nam jak można zmienić swoje nastawienie do życia i spróbować walczyć z lękami.