Kryminalne portrety. Notatki psychologa policyjnego

Jeden z najbardziej cenionych polskich profilerów Jan Gołębiowski w swojej publikacji "Kryminalne portrety" przedstawia zawód psychologa policyjnego w całej okazałości, a choć pisze o swoich doświadczeniach sprzed prawie dwudziestu lat, to równocześnie zaznacza, że tak naprawdę ciągle niewiele uległo zmianie. Książka jest zbiorem anegdot, najciekawszych spraw, z jakimi w swojej karierze psychologa policyjnego w 2005-2008 musiał się zmierzyć. Historie opisuje w sposób bardzo przystępny, prostymi słowami i z humorem, który nie umniejsza opisywanym sprawom, a sprawia, że czytelnik nie czuje się trudnymi emocjami przebodźcowany. Bo spraw jest naprawdę wiele - to 37 rozdziałów, a każdy opowiada o czymś innym. Jest pomoc psychologa w sytuacjach kryzysowych, tj. informowanie o śmierci najbliższych czy odciągniecie potencjalnej ofiary od wyrządzenie samej sobie krzywdy. Jest opiniowanie czy człowiek, który na policję przychodzi, jest wiarygodny czy raczej wymaga interwencji psychiatrycznej. Jest pomoc w sprawach kryminalnych i tak, też profilowanie. A to ciągle tylko połowa tego, z czym psycholog policyjny się mierzyć! Bo przecież pod jego opieką są też funkcjonariusze policji, a także ich rodziny, do jego obowiązków należy też opiniowanie tych, którzy chcą wstąpić do policji, jak i zmienić kierunek kariery. Niesamowicie różnorodna, ale i odpowiedzialna praca, która każdego dnia przynosi inne wyzwania. Jan Gołębiowski jednak zachowuje w tym wszystkim człowieczeństwo, ukazuje psychologa nie jako superbohatera, a człowieka, który też ma emocje, dla którego, mimo przygotowania do zawodu, takie sytuacje też nie są łatwe. To wartościowa pozycja, która nie tylko oswaja zawód psychologa policyjnego, ale też zawiera dużo ciekawej wiedzy. 

" [...] Psy­cho­log pra­cu­je całym sobą, chło­nie jak gąbka to, co przy­no­szą mu jego klien­ci. [...]"

Czy kiedykolwiek zastanawialiście się, jak wygląda praca psychologa policyjnego? Jeżeli odpowiedzieliście pozytywnie, to powinniście przeczytać najnowszą książkę Jana Gołębiowskiego pod tytułem "Kryminalne portrety. Notatki psychologa policyjnego". Świetna pozycja, dla wszystkich czytelników, którzy uwielbiają literaturę faktu.
Autor tutaj nie owija w bawełnę i mówi / pisze, jak było.
Jan Gołębiowski wspomina swoją pracę. To jest tak jakby jego pamiętnik i jednocześnie autoterapia. Świetny pomysł.
Treść tej książki poznałam dzięki audiobookowi, czytał Aleksander Orsztynowicz-Czyż. Świetny wybór lektora. Idealnie nadaje się do tego typu reportaży.
Dla mnie "Kryminalne portrety. Notatki psychologa policyjnego", to bardzo dobra lektura. Mogłam przyjrzeć się z bliska pracy psychologa policyjnego. Jest to dosyć ciężka praca, która nieraz przynosi odwrotny skutek od zamierzonego.
Czy policyjni psychologowie przechodzą szkolenia, czy raczej rzucani są na głęboką wodę?
Jednym z zadań policyjnych psychologów jest psychologiczne badanie kandydatów na policjantów. Przeczytacie tutaj o kilku z nich. Bywa ciekawie, a nawet przerażająco.
Dzięki autorowi będziecie świadkami, między innymi: jak działał wymiar sprawiedliwości, jak powiadamia się o śmierci najbliższych członków rodzin zmarłych. Razem z policjantami pójdziecie w nocny patrol. Będziecie obserwatorami działań pewnej Hieny i jej spektakularnej wpadki. Przyjrzycie się z bliska, jak tworzy się profile psychologiczne sprawców. Dowiecie się, co znaczy Test Drzewa i oczywiście wiele, wiele więcej.
Wszystkie historie opisane w tej książce wydarzyły się naprawdę. Czasami to mnie przerażało.
Ta lektura idealnie nadaje się dla wszystkich miłośników kryminałów, thrillerów, a także literatury faktu.

Poznajcie kulisy pracy psychologa policyjnego - człowieka, który na co dzień balansuje na granicy między ludzkim dramatem a chłodną analizą. Książka Jana Gołębiowskiego to kilkadziesiąt krótkich, ale niezwykle mocnych historii opartych na faktach. Opowieści, które nie tylko otwierają oczy, ale i zmuszają do zadania sobie pytań o granice naszej psychicznej wytrzymałości.

To zapis kilkuletniej praktyki autora w zespole psychologicznym warszawskiego garnizonu Policji. Znajdziemy tu relacje z pracy z oddziałami prewencji, stres towarzyszący zabezpieczaniu zgromadzeń, kulisy wsparcia terapeutycznego po użyciu broni przez funkcjonariuszy czy portret problemów, z którymi policjanci mierzą się na co dzień - alkoholizm, wypalenie, traumatyczne przeżycia. Obok tego pojawia się również wymiar najbardziej ludzki: pomoc rodzinom ofiar wypadków czy towarzyszenie osobom w najtrudniejszych momentach ich życia.

Autor nie ucieka od czarnego humoru, który - jak sam przyznaje - bywa jedyną formą obrony przed przytłaczającą rzeczywistością. W jednym z rozdziałów pisze wprost: dziwne przypadki to codzienność psychologa policyjnego. I właśnie ta codzienność, pełna nieoczywistych sytuacji i dramatycznych wyborów, staje się osią tej książki.

Kryminalne portrety to lektura fascynująca i zarazem trudna - nie ma tu fikcji ani literackich ozdobników, jest za to prawda i doświadczenie z pierwszej ręki. Nawet jeśli część realiów policyjnej pracy jest mi już znana, uważam tę książkę za niezwykle wartościową. Polecam ją każdemu, kto chce oderwać się od wyimaginowanych kryminałów i spojrzeć wprost w oczy rzeczywistości, w której stawką jest ludzkie życie i psychika.