Sarah Lark w ciekawy i interesujący sposób ukazuje historię nowozelandzkiej rodziny, której życie nierozłącznie splecione jest z tradycjami Maorysów.
Nowa Zelandia, Canterbury Plains, 1907: Gloria dorasta na Kiward Station. Jej szczęśliwe, radosne dzieciństwo kończy się gwałtownie, kiedy wraz ze swoją kuzynką, Lilian, zostaje wysłana do angielskiej szkoły z internatem. Lilian doskonale odnajduje się w nowym świecie, Gloria natomiast zaczyna nienawidzić swoich rodziców za to, że zmusili ją do takiego życia. Dziewczyna za wszelką cenę chce wrócić do Nowej Zelandii. Potajemnie układa plan, w efekcie którego znajdzie się w ogromnym niebezpieczeństwie... Los dokonuje gwałtownego zwrotu i raz jeszcze okaże się, jak wiele ludzkich uczuć może być przyczyną zarówno rozpaczy, jak i siły.
Informacje dodatkowe o Krzyk Maorysów:
Wydawnictwo: Sonia Draga
Data wydania: 2014-07-02
Kategoria: Romans
ISBN:
Liczba stron: 688
Kup książkę Krzyk Maorysów
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Krzyk Maorysów - opinie o książce
Poznajemy tu młode pokolenie, którego przedstawiciele przeżywają burzliwe perypetie. Tym bardziej że rozpoczyna się wojna swiatowa, brutalny okres w historii. Naprawde dobre czytadło, w końcu co tom, to książka grubsza:) I tak tom trzeci ma już 688 stron:P
Do trzeciego tomu "Sagi nowozelandzkiej" podchodziłam z wyraźnym dystansem i tym razem miałam rację. Zdecydowanie najbardziej dołująca ze wszystkich części, dlatego starałam się przeczytać ją jak najprędzej a nie rzucić w kąt i więcej na nią nie spojrzeć. Jak dla mnie zbyt dużo było dokładnie opisanych wydarzeń z pierwszej wojny światowej (nie przepadam za książkami historycznymi i dlatego zastanawiałam się niekiedy czy to aby na pewno saga rodzinna a nie wojenna). Poza tym niezwykle irytowała mnie główna bohaterka Gloria (prawnuczka Gwyn), która nie mogąc pogodzić się, z według niej krzywdzącą decyzją rodziców o odesłaniu jej do szkoły z internatem w Anglii - ucieka z niego i po prawdziwej szkole życia (nie jestem mściwa, ale wiele razy w duchu mówiłam "dobrze ci tak") wraca do Nowej Zelandii, a jej zachowanie: krnąbrne i raniące powodowało, że czasem miałam ochotę wirtualnie nią potrząsnąć i krzyknąć "panna opamiętaj się, bo nie jesteś pępkiem świata, a poza tym sama sobie na to zapracowałaś".
Bardzo dobra książka-którą nie wiem czemu,zaczęłam od 3 tomu.Mimo to jestem zadowolona ,to piękna książka ,której akcja rozgrywa się w Nowej Zelandii ,niedługo przed wybuchem I wojny światowej.Na tle historii Glorii,którą została zmuszona do wyjazdu do internatu-z dala od domu,wiele dowiadujemy się o Maorysach-rdzennych mieszkańcach Nowej Zelandii-wśród których dorastała Gloria.Poznajemy kulturę ,przesądy,i życie Maorysów.Możemy wyobrazić sobie piękną ziemię nowozelandzką-której barwny opis porusza wyobraźnię.Jestem zachwycona tą książką tak bardzo,że muszę przeczytać kiedyś całą trylogię-we właściwej kolejności
Inne książki autora
Saga nowozelandzka. Tom. 46.Wyjście awaryjne
0
Barwna saga rodzinna rozgrywająca się na tle malowniczych krajobrazów Nowej Zelandii Londyn, 1852 rok. Dwie młode kobiety opuszczają na zawsze Anglię i...
Saga nowozelandzka. Tom.7. Uciekając sprzed ołtarza
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
Fleurette kocha z wzajemnoścą Rubena. Gerald usiłuje wydać dziewczynę za któregoś z "owczych baronów". Po odrzuceniu drugiej oferty Flourette ucieka z domu, by odszukać ukochanego....
Przeczytane:2015-09-04, Ocena: 6, Przeczytałam, x 52 książki 2015, x Wyzwanie - z historią w tle,