Lew i lilie

Przeczytałam już prawie całą serię Maurice'a Druon'a (oprócz ostatniej części) i w związku z tym, że poszczególne części stopiły się w mojej głowie w jedną długą historię i nie jestem w stanie rozróżnić co się działo w konkretnym tomie, ocenie całą serię do tego momentu w tym miejscu. Zacznijmy może od plusów, na pewno jest w nim fakt, że cykl zawiera mnóstwo naprawdę interesujących faktów historycznych i całkiem dokładnych opisów panowań poszczególnych władców. Niestety wydaję mi się, że jest również przesiąknięty fikcyjnymi wątkami wymyślonymi przez autora i ciężko jest rozróżnić co wydarzyło się naprawdę a co jest tylko skutkiem wyobraźni pisarza. Moim ulubionym wątkiem jest fikcyjny wątek Guccia i Marii. On jest co prawda bogaty, ale pochodzi z rodziny lombardów, w związku z tym rodzina biednej szlachcianki Marii nigdy nie zgodziłaby się na taki mezalians. Ich relacje są tak pokomplikowane i smutne, że w ostatnich tomach miałam ochotę cały czas płakać, gdy czytałam rozdziały o nich. Dla mnie sporym minusem był język i styl w jakim została napisana seria. Nie potrafię sprecyzować co konkretnie było w nim nie tak, ale sprawił, że momentami książki czytało mi się naprawdę źle. Ale ogólnie seria jest na pewno warta przeczytania, ale nie każdemu przepadnie do gustu.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)