Liście
Osamu Dazai

Opowiadania, które zmuszają do refleksji. Człowiek w zderzeniu z rzeczywistością, z losem, z nieprzewidywalnym. Relacje z drugim człowiekiem. 

Historie związane z biografią autora. Uniwersalne i popularne, szczególnie wśród młodzieży.

Polecam.

Pierwszy raz czytając książkę japońskiego autora miałam mieszane uczucia. Zwykle bardzo pociąga mnie literatura z kraju kwitnącej wiśni. W tym przypadku moje oczekiwania też były ogromne, a jednak nie do końca byłam zachwycona. W japońskiej literaturze lubię subtelność szczególnego rodzaju, elegancję, co zapewne jest związane z kulturą. Zazwyczaj mam poczucie, że nawet o najtrudniejszym Japończycy potrafią pisać ze smakiem i "tym czymś". W zbiorze Liście "tego czegoś" było mi trochę za mało. Nie mogłam się oprzeć poczuciu, że część tych opowiadań jest jakby wymuszona. Dodatkowym obciążeniem było wyłaniające się poczucie beznadziei. Nawet w tych pozornie pozytywnych opowiadaniach wyczuwałam przygnębienie. Zdaję sobie sprawę z życiorysu autora i zapewne odbiło się to w nastroju opowiadań. Niemniej całość wydała mi się dobra. Ale tylko dobra. I to było dla mnie zaskoczeniem. I nie do końca podoba mi się format i rozmieszczenie tekstu na stronie, ale to już leży po stronie wydawnictwa.