Marzycielka
Katarzyna Michalak

Ostatnia część trylogii skupia się na pisarce Ewie Kotowskiej, która walczy o swoje marzenia i nie jest już sama. Bohaterka ma ukochanego synka Wiktorka, który jest dla niej całym światem. W głębi duszy cierpi nad stratą miłości swego życia i nie chce związać się już z żadnym innym mężczyzną.
Podczas tej lektury płakałam jak małe dziecko, nie potrafiłam zapanować nad emocjami. Podłość ludzka niszczyła wszystko co z trudem budowała bohaterka. Ktoś nad nią jednak czuwał, gdy była w beznadziejnej rozpaczy. Zawsze wydarzało się coś co pomagało jej stanąć na nogi. Odradzała się wtedy jak sfinks z popiołów.
Po mimo przeciwności losu, Ewa była silną kobietą i parła na przód. W Australii odnalazła spokój, radość i poczucie bezpieczeństwa. Brakowało jej do pełni szczęścia tylko Wiktora.
Zakończenie wywarło na mnie wielkie wrażenie. Nie spodziewałam się tego zupełnie. Dało mi jednak nadzieję, że nawet z największego piekła można wyjść spełnić marzenia i osiągnąć szczęście.
Pokochałam twórczość Katarzyny Michalak i na pewno sięgnę po inne książki tej pisarki.

"Trylogia autorska" Katarzyny Michalak zaskakuje. Historia o wielkiej miłości, o traumie z dzieciństwa, walce z przeciwnościami, o przyjaźni. Autorka podkreśla, że nie jest to powieść autobiograficzna, chociaż zdarzenia w niej opisane miały miejsce. 

Wiele wątków opisanych w cyklu znamy z życia Katarzyny Michalak. Jednak po przeczytaniu trylogii zadajemy sobie pytanie, czy życie aż tak doświadczyło autorkę? 

Polecam z całego serca.

Długo musiałam czekać, żeby poznać dalsze losy Weroniki vel Ewy Kotowskiej

Jednak jak już zaczęłam czytać to trudno mi było się oderwać (zarwana nocka, no cóż tak bywa przy książkach Katarzyny Michalak)

Ewa Kotowska wydawało się,że poznała smak samotności. Była w błędzie. Teraz dopiero,gdy straciła ukochanego mężczyznę i najbliższych przyjaciół, doświadczony prawdziwej samotności. Jednak los, odtąd tak okrutny,ma dla Ewy kilka niespodzianek. Gdy tylko kobieta odnajdzie siłę,by odbudować z gruzów swój świat,odnajdzie swoje miejsce na ziemi. Pojawią się nowe przyjaźnie,A promyk nadziei,że będzie lepiej,nieśmiało rozproszy mrok.

Ewa jest bardzo ostrożna z powierzaniem serca w czyjeś ręce. Przyjaźnić się z mężczyznami? Tak,jak najbardziej,ale pokochać? Nie. Jej szczere uczucia zostały tyle razy podeptane,miłość odrzucona,a ona sama zdradzona,że trzyma serce pod kluczem. Czasem tylko tęskni za Tym Jedynym ,za bliskością jakiej przyjaciele dać jej nie mogą. 

Marzeń nie porzuciła nigdy. Ale są tak dalekie,tak nierealne... By sięgnąć po swoją gwiazdę z nieba ,musi zaufać choć raz. Jeszcze jeden,ostatni raz. Czy jej poranione serce będzie potrafiło wybaczyć i pokochać,gdy  On stanie przed Ewą ponownie....?

Trzeci tom Trylogii Autorskiej. Kontynuacja "Pisarki" i "Zagubionej". Chociaż to trylogia to chciałabym dalszą część. Historia wciąga, trudno odłożyć czytanie na później. Jest to głównie powieść o bezgranicznej miłośći Ewy i Wiktora, o marzeniu o normalnym życiu z ukochanym, którego Ewa nie może się doczekać a Wiktor nie może zrealizować. Ewę w życiu spotyka wiele zła: brak miłości rodzicielskiej i ich wsparcia, intrygi byłego męża, hejt, który sprawia, że musi zmienić miejsce zamieszkania. W tym tomie na szczęście Ewa poznaje przyjacióki, które ją wspierają i pomagają i wreszcie może pomieszkac razem z ukochanym. "Ten oschły mężczyzna, którego ostrą tresurą - tak to określał - pozbawiono uczuć, przy ukochanej kobiecie na powrót stawał się czułym, wrażliwym, uważnym na jej potrzeby kochankiem. Cudownym partnerem i wspaniałym przyjacielem."