Moon Knight. Tom 1

Świat Moon Knight, to świat, który uwielbiam za to jak surrealistyczny i pokręcony jest. Postać Marca Spectora cierpiącego na zaburzenia dysocjacyjne nieustannie mnie zaskakuje, bawi i ciekawi. Marc rozpadający się niemal wewnętrznie tworzy Misję Midnight, które ma być przystanią pomocy dla potrzebujących i tkwiących w nazwijmy to nietypowych sytuacjach.

Co mnie od początku przekonało w tej historii, to brak romantyzowania i prób ,,prostowania" Spectora, MacKay kontynuuje podróż poranionego psychicznie Marca taką jaka była, czyli trudna, ale niezwykle skuteczna. Moon Knight polubiłam też za to, że on nie jest łasy na poklask i błyski fleszy, działa po cichu, brutalnie i zgodnie z kodeksem, czy wolą swojego impresario pod postacią  boga księżyca Khonsu.

Stworzona misja Midnight to pomysł świeży i intrygujący, bo to taki trochę gabinet terapeutyczny tylko sporo w ni mroku i to nie tylko nocnego i noży. Wraź z rozwojem fabuły i pojawieniem się tajemniczego przeciwnika działającego podobno pod egidą Khonsu poziom psychicznej paranoi jeszcze narasta, co mnie absolutnie zachwyciło.

Graficznie album doskonale oddaje klimat opowieści i auty Moon Knighta. Szczególnie zachwyciła mnie gra srebrzystym światłem gdy na tle atramentowej nocy biały Moon Knight sieje ,,spustoszenie" pośród srebrnej łuny. Kadry często są niezwykle klaustrofobiczne, co znakomicie wpisuje się w charakter osobowości Spectra i świetnie pasuje do tego świata.

,,Moon Knight. Tom 1" to album mroczny, dojrzały ukazujący jak człowiek z zaburzeniami dysocjacyjnymi jest rozdarty między moralnością, poczuciem misji i szaleństwem. Pomimo tego, że to historia superbohaterska, to jest bardzo ludzka i przynajmniej mi bliska. Nie jest to album łatwy, ale niezwykle satysfakcjonujący.