Napastnik

,,Napastnik" to pierwszy tom serii ,,Bogowie Gry" i jednocześnie trzeci cykl autorstwa Any Huang, który miałam okazję przeczytać. Chociaż opinie o książkach autorki są podzielone i sama nie zapałałam miłością do pierwszego tomu serii ,,Twisted", z każdą kolejną przeczytaną książką było coraz lepiej i na ten moment, sięgam po publikacje autorki w zasadzie w ciemno, ponieważ wiem, że lektura mnie nie rozczaruje. Jednak romans sportowy to coś, za co Ana zabrała się po raz pierwszy, więc nikogo pewnie nie dziwi, że miałam pewne obawy, szczególnie że świat sportu to mój chleb powszedni, a piłka nożna to dyscyplina, który ma specjalne miejsce w moim sercu. Jak zatem w moje ocenie autorka poradziła sobie z romansem sportowym? Już spieszę z wyjaśnieniem.

Głównymi bohaterami historii są Asher Donovan -- uwielbiany przez wszystkich gracz Premier League i w ocenie kibiców jeden z najlepszych piłkarzy na świecie oraz Scarlett DuBois -- primabalerina, której karierę przed laty przerwał poważny wypadek i zarazem siostra kapitana drużyny, w której gra Donovan. Czy ich relacja będzie miała szansę się rozwinąć, zważywszy na fakt, że Asher poza miłością do piłki nożnej pała uwielbieniem do nielegalnych wyścigów samochodowych, przez co nie raz wpadł już w poważne tarapaty oraz z powodu jego otwartego konfliktu z bratem Scarlett? Aby się tego dowiedzieć, koniecznie sięgnijcie po ,,Napastnika".

Nie ulega wątpliwości, że Ana Huang miała pomysł na tę historię i nawet pokuszę się o stwierdzenie, że mniej więcej do połowy objętości publikacji wierzyłam w to, że będzie to świetna książka, która może stawać w szranki z najlepszymi dziełami zawierającymi motyw sportowy. Niestety później nie było już tak kolorowo, pierwotny plan został zaburzony, a historia Ashera i Scarlett zaczęła się trochę dłużyć, ponieważ niektóre sceny zostały zupełnie niepotrzebnie rozciągnięte do granic możliwości.

Nie da się jednak ukryć, że wątek romantyczny pomiędzy Asherem i Scarlett miał w sobie to coś, co pozwoliło mi uwierzyć w jej prawdziwość, a jest to element, na który w romansach zwracam szczególną uwagę. Była między nimi chemia i chociaż sprawy między nimi rozwijały się nieco szybciej, niż bym sobie tego życzyła, należy pamiętać, że środowisko sportowe jest dość specyficzne, więc tym razem przymknęłam na to oko.

Podobał mi się też sam wątek sportowy, ponieważ autorka pozwoliła czytelnikom towarzyszyć bohaterom zarówno podczas treningów, jak i meczów, chociaż jak dla mnie mogłoby tych scen być jeszcze więcej!

Właściwie tym, co najbardziej nie przemówiło do mnie w tej historii była relacja między Asherem a bratem Scarlett. Panowie niby szczerze się nienawidzili, ale jednak bardzo szybko przeszli do tolerowania się, a w konsekwencji pokusiłabym się nawet o stwierdzenie, że pod koniec byli już dobrymi kumplami. Zabrakło mi tutaj tego specyficznego napięcia, więcej konfliktów, słownych przepychanek i wręcz rękoczynów. Szczególnie że nie spędzali ze sobą zbyt dużo czasu, aby faktycznie się do siebie przekonać.

Chociaż ,,Napastnik" nie był powieścią idealną i zawierał w sobie kilka niedociągnięć, które można było wyeliminować jeszcze na etapie redaktorskim, nie uważam, żeby była to najsłabsza powieść autorki i na pewno w przyszłości nadal będę sięgać po jej kolejne dzieła.