Nie bierz nic z takich miejsc

"Nie bierz nic z takich miejsc" Przemysława Borkowskiego to dość hipnotyzujący thriller z elementami grozy, autor stara się utrzymać balans między mrocznym niepokojem oraz równie niepokojącą intrygą, lecz chociaż początek zapowiadał się rewelacyjnie, to im dalej, atmosfera niepokoju i grozy nieco malała. Mimo to, książka podobała mi się. Może też dlatego, że mam pewien sentyment do autora. Jego książki biorę w ciemno. Już jakiś czas temu zastanawiałam się nad tym, jak kabareciarz może w ogóle pisać kryminały... Widać, że może, i robi to dobrze. A że pochodzi z Olsztyna, to zawsze ma ode mnie jedną gwiazdkę więcej...

Już sama okładka przedstawiająca zaniedbany budynek pod jedynym i suchym drzewem może wzbudzać niepokój, chociaż gdy byłam nastolatką, lubiłam odwiedzać podobne opuszczone budowle. A w mojej okolicy nie brakowało takich domostw. Teraz bym raczej nie ośmieliła się tak wchodzić do pustych i zrujnowanych budynków, lecz kiedyś chyba mniej się bałam, po prostu czułam się bezpiecznie w swoim otoczeniu i z grupką przyjaciół. Po przeczytaniu tej książki wiem, że teraz na pewno nie weszłabym do pustego domu...
Jednak nie mogłam oprzeć się okładce, musiałam zajrzeć do środka.

Dominika i Marcin prowadzą popularny kanał na YouTube, który poświęcony jest właśnie takim opuszczonym i zapomnianym miejscom. Tym razem trafiają na budynek przypominający kościół lub kaplicę. Nie zdają sobie sprawy, że wejście do tego budynku zmieni ich życie.

"Budynek z czerwonej cegły faktycznie wyglądał jak kościół. Spadzisty dach, wysokie, wąskie okna wypełnione kolorowymi, częściowo powybijanymi szybami i wejście przez duże, podwójne drzwi we frontowej ścianie z trójkątnym szczytem. Z tyłu znajdowały się inne zabudowania. Nie widział tylko nigdzie krzyża."
Odwiedzając różne miejsca od razu wszystko nagrywają. Mają kilka swoich zasad, lecz Dominika uważa, że najistotniejszą ze wszystkich jest to, żeby nie zabierać niczego ze sobą z odwiedzanych miejsc. Wszystko powinno pozostać tam, gdzie było. Jednak tym razem Marcin łamie tę zasadę. Coś go podkusiło i gdy tylko Dominika się odwróciła od niego, ukradkiem schował coś do plecaka. Dlaczego to zrobił? Tego sam nie wie...

"Nie posłuchał jej. Gdy się odwróciła, schował ukradkiem krzyż do plecaka. Nie wiedział dlaczego. Nie był specjalnie religijny, przynajmniej nie ostatnio."
Okazuje się, że złamanie zasady sprawi wiele problemów nie tylko Marcinowi. Nie wie też, że co będzie musiał zrobić, żeby naprawić swój pochopny i lekkomyślny czyn.
Chcąc dowiedzieć się czegoś na temat opuszczonego domiszcza, Marcin szuka kontaktu do dziennikarza, który jakiś czas temu pisał o tym miejscu.
Czego dowie się od byłego dziennikarza? Co tak naprawdę działo się w tym opuszczonym domu? Kto może pomóc w naprawieniu błędu Marcina?

Chociaż nie ma w tej książce zbyt spektakularnych zwrotów akcji, to i tak ciekawiło mnie co będzie dalej.

"Tym razem nie zabrał stamtąd niczego."

Czytajcie i sami oceńcie. Każdy przecież inaczej odbiera treść książek.

; Nie bierz nic z takich miejsc ;
Przemysław Borkowski

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Literatura: thriller, groza

Żołnierze nie zawsze muszą znać plany dowódcy.
Co sprowadziło Dominikę i Marcina w głąb lasu? Ta para prowadziła kanał na YouTube poświęcony eksploracji opuszczonych miejsc. Tak  trafili do zdewastowanego kościoła gdzie kręcili odcinek mu poświęcony. Jednak to tam zaczyna się historia Marcina, czy gdyby nie znalazł pewnego tajemniczego przedmiotu jego życie potoczyłoby się spokojnym nurtem? Jednak los chciał inaczej, od tego momentu prześladował go nie tylko pech, ale coś, jakaś siła wewnętrzna powodowała że wszystko zaczęło mu się walić na głowę. Marcin postanowił wgłębić się bardziej w tajemnicę ów przedmiotu, drążąc temat, odnajduje ludzi z nim związanych, w tym czasie Dominika go zostawia, w życie wlewa się alkohol, spotyka dziwnych ludzi i bierze udział w zagadkowych rytuałach. Będąc już na krawędzi ostateczności staje się nie tylko ofiarą, ale czy faktycznie istnieje sam diabeł? A może diabeł okaże się zbawienny w skutkach? Polecam serdecznie.
Książka którą polecam Wam drodzy czytelnicy spowoduje nie tylko dreszcze, obawę i gęsią skórkę, wpadniecie w powieść jak śliwka w kompot, mocna, szybka, ekstremalna w napięcie, poczujecie wibracje które nie pozwolą Wam odłożyć książki na półkę. Ma siłę przyciągania, poznając postacie można śmiało się utożsamić choćby z Marcinem który był spokojnym, wyważonym chłopakiem, który miał pasję, odkrywać miejsca nie znane, opuszczone, tutaj tym miejscem okazał się Kościół, i może sam w sobie budzący respekt, ale przedmiot który posiadał moc, albo wierzono w przesądy że nie wolno nic zabierać z takich miejsc, ale on leżał nie na próżno, bo musiało się dokonać to co było wszczęte. Czy pozostałości po ośrodku dla trudnej młodzieży był przypadkiem że powstał w tym odludnym miejscu, niby zapomniane a jednak opowieść trwa dalej. Kto zginie dla złożenia ofiary, co ma wspólnego religia, a może sekta? 

Do zaczytania. 
 

Całkiem przyjemny kryminał z elementami grozy.