Njord
Joanna Gajewczyk

Tak właściwie to po tę książkę sięgnęłam niejako przypadkowo i jak zwykle zachęciła mnie do tego piękna, w zimowej scenerii okładka. Również opis dotyczący Norwegii i jej piękna również do mnie przemówił. Z pewnością patrząc na zdjęcia fiordów aż chciałoby się tam być i samemu zobaczyć ich urokliwy klimat, ale myślę, że ja nie wytrzymałabym tam zbyt długo. Nie lubię braku słońca i długich zimowych nocy, dla mnie to zbyt depresyjne..., lecz zupełnie co innego jest czytać o tym w ciepłym mieszkaniu w cieplejszym klimacie.

" Zimą w Norwegii świat się zatrzymuje. Drzemie jak niedźwiedź zapadający w letarg. Przykryty białą pierzyną wydaje się uśpiony, choć życie pod nią tętni, lecz inne, jakby senne."
Zimą w Norwegii życie jakby zamiera, niby toczy się normalnie, lecz z pewnością powoli i musi być dostosowane do panującej pogody, zwłaszcza w małych osadach. Śnieg, silne wiatry oraz odległość od miejskiej cywilizacji są może i urokliwe, lecz tylko dla ludzi potrafiących żyć w takich ekstremalnych warunkach.
Właśnie w takich warunkach zdecydowała się zamieszkać Zoja razem z niepełnosprawnym synkiem. Gdy w wigilijny wieczór mąż w prezencie oświadczył jej, że zostawia ich oboje, kobieta nie namyślając się zbyt długo, spakowała siebie i dziecko i wyjechała do Norwegii, do mieszkającej tam babci. 

" Chaos w mojej głowie nijak się miał do świątecznej atmosfery. Prezent, który podarował mi ojciec mojego dziecka, zgasił
wszystkie lampki na choince naszego związku. "
Na skalistych Lofotach chętnie odwiedzanych przez turystów, babcia Zoji wynajmuje domki. Urokliwe fiordy i zorza polarna ściągają chętnych spragnionych niecodziennych wrażeń. Tu, na dalekiej północy, Zoja odzyskuje spokój a jej syn Anton coraz bardziej oddaje się w artystycznej pasji. Mimo swojej niepełnosprawności, potrafi tak pięknie malować, jakby tworzył kredką, ołówkiem czy pędzlem fotografie...
Gdy z pomocą znajomego, trzy obrazy Antona trafiły do internetowej galerii, okazało się, że dwa zostały zakupione i to aż we Włoszech...
Życie na Lofotach toczy się zupełnie inaczej, często nawet nie można wyjść z domu z powodu szalejącej zamieci a czasem nawet zabraknie prądu. Jednak ten niesprzyjający klimat nie zraża ani Zoji ani jej syna. Oboje czują się tu dobrze, a gdy pojawia się znajomy Norweg, pokazuje im piękno okolic i zabiera na wycieczki. Z każdego takiego wypadu Anton wraca z nowymi pomysłami do malowania. I oddaje się tej pracy z wielką przyjemnością.
Ta biała kraina jest wręcz miejsce magicznym, pełnym legend i czarów, w której nie ma takich zmartwień jak w dużym mieście. Zoja przypadkiem zauważa coś dziwnego w obrazach syna, maluje on postacie, których nie powinno być w miejscach przez niego przedstawianych, chociaż chłopiec twierdzi, że je widział a nawet z nimi rozmawiał...

" Czułam, że drżą mi ręce. Szelest trzymanej przeze mnie kartki dobitnie mi uświadamiał, że gdy tylko uchylę powieki, dowód na to, że moje dziecko naprawdę widzi duchy, znów stanie mi przed oczyma.
Co ja mam teraz z tym zrobić? "
Przyjazd tajemniczego włoskiego turysty burzy spokój panujący w okolicy. Zachowuje się on zbyt głośno i zwraca na siebie uwagę. Nie pasuje tutaj. 
Spokojne życie Zoji zmienia pewne zaskakujące wydarzenie.

Z jednej strony cała ta historia jest bardzo realna, autorka opisuje prawdziwe opisy przyrody, nazwy miejscowości są również prawdziwe a nawet jedna z postaci występujących także, lecz te wierzenia, duchy, cała ta magia i legendy dodaje nieco baśniowego klimatu, który łączy się z realizmem.
"Njord" to zaskakująca i nieoczywista powieść, bajeczna a zarazem kojąca, w sam raz na długie zimowe wieczory.

Zoja po rozpadzie swojego małżeństwa postanawia całkowicie zmienić swoje życie. Wraz z synkiem, który jest dzieckiem niezwykłym, przenoszą się do Norwegii gdzie mieszka jej babcia. Anton ma zdiagnozowany zespół Sawanta, a jednocześnie niezwykły dar. Chłopiec potrafi pięknie malować, a to, co tworzy, wygląda, jakby wyszło spod ręki wielkiego artysty, a nie dziesięcioletniego chłopca. Żyją sobie w trójkę, utrzymując się z wynajmowania domków turystom. Mają spokój i są szczęśliwi. Nic nie zapowiada zmian, jednak one nadchodzą, nawet jeśli nie są mile widziane.
Po kilku latach wraca Runar i wynajmuje od nich jeden z domków. Jednak nie jest to już ten sam mężczyzna co kiedyś. Zoja pamięta go jako lekkoducha, podrywacza, teraz jest zupełnie inny, wycofany, zamknięty w sobie. Jednak nie tylko on pojawi się w życiu Zoji, a także pewien Włoch. Co połączy ją z Runarem? Dlaczego mężczyzna się tak zmienił? Kim jest tajemniczy Włoch? Jakie ma zamiary? Czy Zoja i jej synek odnajdą swoje miejsce w Norwegii? Czy będą szczęśliwi?

Ta książka bardzo mi się podobała i nawet nie chodzi o samą historię, a o coś zupełnie innego. Co takiego? Autorka przeniosła mnie do Norwegii, tak wszystko przedstawiła, że bez problemu oczami wyobraźni mogłam wszystko zobaczyć. Te wszystkie Lofoty i fiordy mnie po prostu zachwyciły. Wracając do historii, uważam, że była ciekawa, a także dość wciągająca. Autorka umieściła w niej dość sporo, mamy połączenie kilku gatunków i mnie tym kupiła. Jest samotne macierzyństwo, choroba dziecka, miłość i jej różne odmiany, tajemnice, sekrety, niebezpieczeństwo, a nawet duchy. Można pomyśleć „za dużo tego wszystkiego”, nic bardziej mylnego. Wszystko doskonale się z sobą łączy tworząc spójną całość.

Bohaterowie ciekawi, dobrze wykreowani. Bardzo polubiłam zarówno Zoję, jak i babcie, a także małego Antona. Jeśli chodzi o Runar, to nie da się go tak od razu ocenić, najpierw trzeba poznać jego historię i dowiedzieć się, dlaczego zaszły w nim pewne zmiany.

„Njord” to książka, która „przeniosła” mnie do Norwegii pozwalając „zobaczyć” jej piękno, a jednocześnie z ciekawą historią. Z przyjemnością polecam.

Recenzja pojawiła się również na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA

„Dotyk może być kojący, pomocny, może być kotwicą, która daje bezpieczeństwo, gdy ktoś przeprowadza nas przez ciernistą drogę wspomnień i doświadczeń”

Zoya, przeprowadza się na północ Norwegii ze swoim dziesięcioletnim synkiem. Ten wyjątkowy chłopiec, choć dotknięty chorobą Sawanta, to obdarzony jest niesamowitym talentem malarskim. Razem z mieszkającą tam babcią, prowadzą wynajem domków w tym niesamowitym miejscu. Jej dotychczasowe spokojne życie zmienia nagłe pojawienie się Runara, beztroskiego bawidamka, niegdyś podrywającego wszystkie turystki, którego urok jednak nigdy nie zadziałał na Zoyę, i który przed paru laty opuścił to piękne miejsce. Ich początkowa zimna relacja, podgrzewa się z dnia na dzień, a to za sprawą Antona, synka Zoii.

„Nijord” to niesamowita i cudownie malowana opisami krajobrazów i niezwykłych legend historia. Każda ze stron sprawia, że niemalże przenosimy się do przepięknej Norwegii.
A w tym wszystkim śledzimy historię rodzącej się miłości samotnej matki i miejscowego vikinga, którego widoczna przemiana z beztroskiego podrywacza na odpowiedzialnego mężczyznę sprawia, że kobieta, która wcześniej miała o nim złe zdanie, teraz widzi w nim tego jedynego.
Jednak jak to w życiu bywa, gdy wszystko wydaje się układać tak jak należy, na horyzoncie pojawia się ktoś, kto jest jak dobrze opakowany cukierek, ale taki z nadzieniem, ale takim, którego się totalnie nie spodziewamy, a poznanie, którego budzi strach, przerażenie i niewiadomą, czy wszystko ma szansę skończyć się dobrze, szczęśliwie i przede wszystkim bezpiecznie…

Wow, niesamowita historia od pierwszej, aż do ostatniej strony. To wszystko co towarzyszy nam podczas czytania, to niesamowity, wręcz nierealny rollercoaster emocji. Fabuła tak inna, a zarazem tak wciągająca.
Każda postać przedstawiona jest w niesamowity sposób. Każda z emocji tych osób, jest tak wyrazista, że aż odczuwalnie namacalna.
I ta niepowtarzalna magia Norwegii, jej piękna, jej tajemniczości, legend i duchów, które przyprawiają nas o gęsią skórkę.
Autorka sprawiła, że na kilka dni sama przeniosłam się do życia Zoii, by z nią przeżywać, to wszystko co ją spotyka i z czym się musi zmierzać i zmierzyć, za sprawą tego niesamowitego talentu malarskiego jej syna.

Gorąco polecam!!!

Za egzemplarz do recenzji dziękuję Wydawnictwu Mięta 💚

Piękna historia o pokonywaniu problemów.