O czym szumi ocean

Opis książki myślę że zaintryguje każdą osobę lubiąca czytać powieści z historią w tle, zwłaszcza traktującą o losach bohaterów osadzonych w II wojnie światowej. Inga, za sprawą wiadomości przesłanej przez jedną z ciotek od strony swojego nieżyjącego ojca, zostaje zaproszona do Kanady. Podczas wyjazdu za ocean ma możliwość wtajemniczyć się w losy swoich przodków. Podobały mi się wplatane w treść fakty, przywoływane w naturalny sposób, co jednak jeżeli chodzi o samą fabułę oraz bohaterów? Szczerze?

Ostatecznie zastanawiam się, o czym była w zasadzie ta książka, chociaż może właściwie rzecz ujmując, do czego zmierzała? Przyznaję, że pierwszą połowę książki czytałam z zaangażowaniem. Podobał mi się zabieg zamknięcia w tej powieści, mniejszych mini powieści, które skrywały historię trzech sióstr pochodzenia żydowskiego. Problem pojawił się na końcu, kiedy zabrakło jakiejś klamry, która by spięła ze sobą to, co się przed chwilą przeczytało. Zakończenie, może wskazywać, że to dopiero pierwsza część tej historii i może sugerować kontynuację, jednak samo w sobie, w moim odczuciu było, niestety, słabe, za szybkie to raz, ale totalnie niespójne.

Trochę za dużo w tej książce przedziwnych wydarzeń, w których cała opowieść traci na realności. Niestety do mnie to nie trafia. O ile historia Ewy jeszcze zapowiadała się ciekawie i mogłaby stanowić scenariusz na osobną powieść, to losy Róży i Ruty? Nie. Myślę że wraz z opowieścią drugiej z sióstr, której losy poznajemy, została przekroczona granica erotycznych scen, na którą do tej pory przymykałam oko. Z czasem odnosiłam wrażenie, że pożądanie i potrzeby seksualne były u bohaterek jedną z głównych kwestii. Nie wiem też, czy to jedynie moje odczucie, ale miałam wrażenie, że sporo zdań, sformułowań się powtarzało. Czy to był zabieg celowy? Być może, ale momentami wydawało się to dziwne.

Odnosząc się do całości książka była w moim odczuciu przeciętna, choć dostrzegam potencjał twórczy i naprawdę kibicuję jego szlifowaniu.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Debiut literacki „O czym szumi ocean” to wielowątkowa powieść obyczajowo-historyczna. Ma ona charakter eklektyczny ze względu na łączenie czasów, miejsc i sposobów narracji. Autorka przedstawia nam skomplikowane losy pewnej rodziny o żydowskich korzeniach sięgając czasów przed II wojną światową.

Akcja rozpoczyna się w czasach współczesnych kiedy poznajemy młodą 20-letnią studentkę Ingę Kiszyniowską. Dziewczyna jest w ciąży, a ojciec dziecka odszedł poddając w wątpliwość swoje ojcostwo. Inga dnie spędza na rozpamiętywaniu swojego nieszczęścia, nie chce tego dziecka i myśli o oddaniu go do adopcji. Pewnego dnia otrzymuje maila od dalekiej krewnej z zaproszeniem do Kanady.  Malvina Robertson jest ponad 70-letnią starszą panią i kusi ją obietnicą poznania historii rodziny i wyjaśnieniem tajemniczej śmierci ojca dziewczyny. Inga wyrusza za ocean, aby uciec od  nudy codzienności i poznać rodzinne tajemnice. Na miejscu okazuje się, że ciotka zabiera Ingę do Nowego Jorku, żeby poznać kolejną krewną Helen Gagon. Starsze panie opowiadają jej historię Ewy Chajatówny – żydowskiej aktorki i jej siostry Róży. Kobiety mieszkały przed II wojną światową i w jej trakcie w Warszawie. Dzieje kolejnej siostry Chajat – Ruty dziewczyna poznaje częściowo sama z jej listów i zapisków przekazanych przez Helenę. Najstarsza z sióstr tuż przed wojną przyjechała z mężem i córką do Nowego Jorku. Kim są te kobiety dla Ingi? Kim jest dla nich i dla dziewczyny Malvina Robertson i Helen Gagon? Fabuła jest dosyć zawiła i ustalenie wszystkich powiązań pomiędzy postaciami jest intrygujące, ale zajmuje czytelnikowi trochę czasu.

W swojej powieści Wiktoria Regin nawiązała do zjawiska określanego w psychologii jako „trauma transgeneracyjna” lub „trauma pokoleniowa”. Według tego przekonania pewne negatywne doświadczenia, poglądy, schematy zachowań są dziedziczone czyli przekazywane z jednego pokolenia na kolejne. Najczęściej dotyczy to wydarzeń negatywnie wpływających na życie jak na przykład poczucie życiowego pecha, przyciągania negatywnych wydarzeń czy wiązanie się z niewłaściwymi partnerami. Poznanie historii rodziny i akceptacja przeszłości ma doprowadzić najmłodszą z bohaterek powieści do miejsca, w którym uwolni się od przekonania o prześladującym ją pechu i uwierzy, że to my sami decydujemy o naszym życiu i tym co się w nim dzieje. Czy uda się przekonać do tego Ingę?

„O czym szumi ocean” to powieść o kobietach. Każda z nich jest inna, przeżywają chwile szczęścia, radości, ale i smutku, rozpaczy. Są na szczycie sławy, podziwiane jak Ewa i ukryte w cieniu jak Róża. Każda z nich ma swoje tajemnice, głęboko skrywane przed pozostałymi. Tym, co je łączy jest samotność, która ma różne oblicza. Wszystkie też poszukują miłości, ale czasem nie potrafią jej dostrzec lub mylą ją z pożądaniem i miłością fizyczną.  Każda też ma poczucie ciążącego nad nią fatum, czuje się nieszczęśliwa, nie umie znaleźć w swoim życiu szczęścia. A może tylko nie umie go dostrzec?  

Interesującym zabiegiem jest włączenie historii z przeszłości w historię współczesną – wydzielenie jej  poprzez zmianę narracji na pierwszoosobową i zmianę czcionki.  Wątek historyczny jest starannie opracowany. Dzięki niemu  poznajemy życie społeczności żydowskiej w Warszawie w okresie przedwojennym  z opisem ich zwyczajów, a także opis ich życia w okupowanej stolicy, kiedy stopniowo byli pozbawiani praw, aż do zamknięcia w getcie i stopniowej zagłady. Autorka odtworzyła ten świat dokładnie i pokazała jak wyglądało życie żydowskich  kobiet i przed jakimi wyzwaniami stawały.

Regin swoją historię opowiada w sposób bardzo plastyczny, ale niespieszny. Pozwala nam spojrzeć na te same wojenne wydarzenia z różnej perspektywy.  Dokładnie oddane realia życia w wojennej Warszawie i getcie powodują, że z łatwością towarzyszymy bohaterkom w tych miejscach. Współodczuwamy targające nimi emocje, kiedy chodzą ulicami naznaczone gwiazdą Dawida. Kiedy uświadamiają sobie, że bycie Żydówką to powód do nieustannego lęku o swoje życie, bo każda chwila może być tą ostatnią. Portrety psychologiczne kobiet są przedstawione bardzo autentycznie, ich osobowości są złożone i wielowymiarowe, a przeżycia i emocje pokazane w sposób realistyczny.

Lektura powieści zabiera w nas w niezmiernie ekscytującą wędrówkę. Autorka  pokazuje nam złożoność rodzinnych relacji, złudność przekonania, że to co posiadają inni jest atrakcyjniejsze, lepsze, wspanialsze.  Podkreśla, że w życiu ważna jest samoakceptacja i opisuje jak to przekonanie wpływa na życie. Jedna z bohaterek mówi „Większość czasu spędzamy sami ze sobą i musimy zrobić wszystko, aby dobrze czuć się we własnym towarzystwie.”. Możemy także zastanowić się nad kwestią na ile sami decydujemy o naszej przyszłości kształtując ją swoimi wyborami i decyzjami, a na ile wyznaczona jest przez siły nadprzyrodzone czy splot zewnętrznych czynników niezależnych od nas.

Książka wydaje się mieć przemyślaną przez autorkę strukturę i treść, jednakże mnie osobiście wprowadzenie wątku paktu z diabłem i klątwy wydaje się zbędne. Podobnie jak niektóre sceny erotyczne, które raczej budziły mój niesmak. Jednakże jest to moja osobista ocena.   

Ten debiut literacki zasługuje na uwagę, posiada wiele elementów ciekawych i nieoczywistych. Historia nawet po przeczytaniu nadal pozostaje pełna tajemnic. Zakończenie jest zaskakujące, pozostawia kilka kwestii niedopowiedzianych otwierając czytelnikowi wrota wyobraźni. A może jest to celowy zabieg autorki, który umożliwi jej kontynuację opowieści?

Zachęcam do tej wyprawy, żeby posłuchać o czym szumi ocean, bo dla każdego będzie szumiał inaczej i na pewno każdy znajdzie w tym szumie inne tony.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

" Gdy wojna rozdziela serca, zostają tylko decyzje, które na zawsze zmieniają ich losy."

Ta książka składa się z historii kilku kobiet, kobiet z tej samej rodziny. 

Inga, młoda dziewczyna pogubiona w życiu, dostaje wiadomość oraz zaproszenie od swojej ciotki z Kanady. Wyrusza na inny kontynent, żeby poznać rodzinne tajemnice. 

Trzy żydowskie siostry: Ruta, Róża oraz Ewa. Dane im było żyć w jednych z najgorszych czasów, w czasie II wojny światowej. Ewa zostaje utalentowaną aktorką, jednak musi zmierzyć się z brutalną rzeczywistością getta warszawskiego. 

Róża, żyjąca ciągle w cieniu swojej siostry Ewy, musi podjąć pewne decyzje, które na zawsze zmienią jej życie.

Ruta nie doświadcza horroru wojny ponieważ przed jej rozpoczęciem wyjeżdża z mężem do Ameryki. Jednak tam musi się zmierzyć ze swoimi demonami i porywami namiętności. Czy da radę to wytrzymać?

Różne historie różnych kobiet tworzą całość tej powieści. Inga jest naiwną dziewczyną, która zachodzi w ciążę z pierwszym lepszym chłopakiem. Nie potrafi odnaleźć się w tej sytuacji. Wyjazd do Kanady ma być odskocznią od problemów. Dzięki ciotce poznaje tam losy kobiet ze swojej rodziny.Bardzo dobrze czytało mi się tę książkę, jednak bohaterki wywoływały nie zawsze pozytywne emocje. Inga mnie drażniła, jakoś nie mogłam jej polubić. Za to wojenne historie Ewy i Róży  bardzo mnie wciągnęły. Kobiety przeszły piekło i ich decyzje może nie zawsze były zrozumiałe, jednak w tych czasach, w których żyły wiele można wybaczyć.
Ruta nie doznała wojennej rzeczywistości. Trochę nie mogłam zrozumieć jej zachowania ani darzyć zbytnią sympatią. Nigdy nie zrozumiem matek, które zostawiają własne dzieci.

Pomysł na książkę był ciekawy. Teraźniejszość przeplata się z przeszłością. Autorka miała dużą wiedzę, jeśli chodzi o środowisko żydowskie. Tak się zastanawiam, która z bohaterek zyskała moją sympatię. Bo tak do końca to trudno polubić którąś z nich. Gdybym miała jednak wybierać będzie to Ewa. 
Epilog jest trochę dziwny, może zaskakujący ale dla mnie zupełnie niepotrzebny. 
Książka nie jest zła, dobrze i szybko się czyta. Znajdziemy w niej miłość, walkę o marzenia, tajemnice i problemy rodzinne. Jeśli lubicie książki z historią w tle to śmiało możecie po nią sięgnąć i wyrobić sobie własne zdanie:)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wolę myśleć, że nic w naszym życiu nie jest z góry przesądzone i wszystko zależy od naszych wyborów, ale losy bohaterek debiutanckiej powieści Wiktorii Emilii Regin „O czym szumi ocean” wydają się nieuchronnie zmierzać ku określonemu przeznaczeniu. Czy „przed przeznaczeniem nie da się uciec”?

Niektóre książki porywają swoją akcją, inne wzruszają do łez, a jeszcze inne skłaniają do refleksji nad losem bohaterów i tym, co w życiu naprawdę istotne. Ten znakomity debiut łączy w sobie wszystkie te elementy, tworząc opowieść wielowarstwową, pełną emocji, rodzinnych tajemnic i nieuchronnego przeznaczenia. To historia, która niesie ze sobą pytania o wybory, które podejmujemy i konsekwencje, jakie ponoszą również kolejne pokolenia.

Autorka snuje swoją opowieść niespiesznie, pozwalając czytelnikowi zanurzyć się zarówno w przeszłość, jak i teraźniejszość. Fabuła prowadzi nas przez różne czasy i miejsca, od przedwojennej Warszawy, przez wojenną zawieruchę, aż po współczesną Kanadę i Nowy Jork. Jak pisze Autorka „życie to taki obraz, w którym występuje pełna gama kolorystyczna”, a elementom układanki, wyłaniającym się z kolejnych stron, nie brak ani jasnych, ani ciemnych barw.

Współcześnie poznajemy Ingę, młodą kobietę w zaawansowanej ciąży, która nie jest wynikiem wielkiej miłości. Jej życie wypełniają strach, smutek i niechęć do dziecka, którego nie potrafi zaakceptować. Wyjazd za ocean do ciotki Malwiny staje się dla niej nie tylko sposobem na ucieczkę, ale także początkiem odkrywania rodzinnych sekretów, które zmienią jej postrzeganie własnej tożsamości.

Z przeszłości wyłania się obraz trzech sióstr. Autorka daje nam szansę poznać perspektywę każdej z nich i zanurzyć się w ich wewnętrznym świecie lęków, pragnień, nadziei i tęsknot. Każda z nich jest pełna sprzeczności i własnych dramatów. Ewa w przedwojennej Warszawie marzy o scenie, ale los rzuca ją w sam środek wojennego koszmaru. Róża w pogoni za miłością decyduje się na desperacki krok, a Ruta przez całe życie dźwiga brzemię nieszczęścia. Wątek historyczny, opowiadający o losach Żydów w okresie wojny i latach ją poprzedzających, dodaje powieści głębi i autentyczności, ukazując dramatyczne wybory, przed którymi wówczas stawali ludzie.

W tej powieści ocean nie jest jedynie tłem wydarzeń, a symbolem, świadkiem i uczestnikiem historii. Jego szum to opowieść o przeszłości, której echa rozbrzmiewają w teraźniejszości. To właśnie w tym szumie bohaterowie odnajdują prawdę o sobie, swoich korzeniach i losach, które splatają się w jeden wielki, poruszający dramat rodzinny.

Czytając tę powieść, nie sposób nie czuć wzruszenia. Pozostawia ślad w sercu i skłania do refleksji, pokazując, że historia nigdy nie jest czarno-biała, a tajemnice przeszłości mogą mieć ogromny wpływ na przyszłość. To też przede wszystkim opowieść o kobietach, o ich sile, samotności, ale i pragnieniu miłości, które nie zawsze kończy się spełnieniem. Bardzo polecam Waszej uwadze ten dojrzały debiut, bo jestem przekonana, że po tak dobrym początku, o Autorce jeszcze nieraz usłyszymy szczególnie że zaskakujące zakończenie pozostawia otwartą furtkę do kolejnych fascynujących historii.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Inga ma dwadzieścia lat i jest w ciąży, niestety będzie samotną matką. Pewnego dnia otrzymuje maila od dawno niewidzianej ciotki z Kanady, Malviny. Dostaje propozycję odwiedzenia cioci w Kanadzie, dziewczyna nie waha się ani sekundy, nie przeraża jej nawet długa podróż samolotem.   Malvina ściąga bratanicę do siebie by opowiedzieć jej historię trzech żydowskich kobiet, którym II Wojna Światowa zgotowała piekło na ziemi.   Ewa najmłodsza z nich jest utalentowaną aktorką, spełnia się grając w teatrze. Zmuszona jest żyć w zamknięciu warszawskiego getta.   Ruta najstarsza z trzech kobiet, jeszcze przed wojną zostaje wydana za mąż, jednak wcale między małżonkami nie ma żadnych uczuć. Chwilę przed wojną wyjeżdżają do Nowego Jorku, tam dziewczyna poznaje mężczyznę, na którym ma dokonać zemsty w czyimś imieniu, jednak ona darzy go prawdziwym uczuciem.   Na koniec Róża, środkowa z trójki, skromna i wiecznie w cieniu swej najmłodszej siostry. Wojna zmusiła ją do podejmowania decyzji, które na zawsze odmieniły jej życie.   Co Inga ma wspólnego z tymi trzema kobietami? Jak potoczyły się losy Ewy, Róży i Ruty? Czy historia opowiedziana przez ciotkę zmieni podejście do życia głównej bohaterki?   Przyznam, że naprawdę bardzo szybko przeczytałam tę książkę. Byłam bardzo ciekawa historii trzech żydowskich kobiet.   Autorka stworzyła świetną historię, która pokazuje jak II Wojna Światowa zmieniła losy wielu osób. Trzy siostry Chajat miały swoje marzenia, plany na przyszłość, aż przyszła wojna i wtedy zmieniło się wszystko. To że były żydówkami skomplikowało sprawy jeszcze bardziej. Chociaż to, że przeżyły wojnę można nazwać cudem, jednak by ją przetrwać musiały wyrzec się wielu rzeczy.   Ciotka Malvina, to bardzo żywiołowa starsza pani. Nie kryje się z tym, że ma pieniądze, za cel postawiła sobie, że zapozna bratanicę z opowieścią o trzech siostrach i ma nadzieję, że to otworzy dziewczynie oczy.   Inga mieszka sama z matką, młoda dziewczyna pragnie tylko miłości, a gdy już myślała, że ją znalazła jak wszystkie inne koleżanki, okazało się, że jest w ciąży, a ojciec dziecka stwierdził, że to nie jego problem.   Inga jest młoda i wiadomo, że jej świat legł w gruzach, naprawdę wiele rozwiązań przychodziło jej do głowy, myślała o porzuceniu dziecka, modliła się również o to by poronić. Ja nie wyobrażam sobie by ktoś mógł mieć takie podejście. Autorka przez tę historię wzbudziła we mnie bardzo wiele emocji.   Co do zakończenia nie powiem było zaskakujące, aczkolwiek jak dla mnie trochę za mało wyjaśnień. Może taki zabieg był celowy, jednak u mnie pozostawił niedosyt.   Autorka potrafi zaciekawić czytelnika i serdecznie gratuluję takiego debiutu. Mam nadzieję, że niebawem będę miała okazję sięgnąć po jej kolejną książkę.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

,, O czym szumi ocean" to debiutancka powieść Wiktorii Emilii Regin miałam ja już dawno w swoich czytelniczych planach, ale zawsze coś stawa na drodze. W końcu dzięki uprzejmości autorki mogłam cieszyć się swoim własnym egzemplarzem i nic już nie mogło mi przeszkodzić, aby ją przeczytać.

 

Powieść ta to bardzo udana historią łącząca przeszłość z teraźniejszością. Fakty historyczne zostały przedstawione w sposób bardzo przemyślany widać, że autorka musiała poświęcić dużo czasu na zbieranie i analizowanie ich, nim zaczęła tworzyć książkę.

 

Jest to opowieść o kobietach - Inga bohaterka czasów współczesnych zachodzi w nieplanowaną ciążę miotają nią ogromne obawy, czy sobie poradzi. Niespodziewane zapraszanie od ciotki z Kanady daje jej możliwości wyjazdu do niej i przemyślenia w innym otoczeniu swojego dalszego życia, które po urodzeniu dziecka na pewno będzie się musiało diametralnie zmienić. Podczas pobytu w Ameryce poznaje losy sióstr Chajat.

Ruta, Ewa oraz Róża młode kobiety żydowskiego pochodzenia, które snuły swoje plany i marzenia, niestety zostały z nich brutalnie ogołocone przez wybuch drugiej wojny światowej. Każda z nich przedstawia nam ich historię, że swojej perspektywy, chociaż mogłoby się wydawać, że będą one do siebie podobne to okazuje się, że każda z nich odbierała to na swój indywidualny sposób.

 

Mnie się książka bardzo podobała styl pisarki jest bardzo lekki momentami emocjonalny widać, że pisząc starała się nam przekazać jak najwięcej swoich emocji, którymi na pewno była przepełniona tworzący swoją książkę. Serdecznie wam ja polecam 

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

" [...] Życie jest brutalne i niestety nie pyta nas, czy jesteśmy na coś gotowi. [...]"

Wow! Takie cudne debiuty, to ja uwielbiam. Wiktoria Emilia Regin jest wyjątkową debiutantką. Jej powieść "O czym szumi ocean" poruszyła moje serce. Poznałam trzy wyjątkowe siostry Chajat: Rutę, Różę i Ewę. Rozdzieliła je druga wojna światowa i niestety fatalne życiowe decyzje.
Ruta nie kochała swojego przyszłego męża i mimo wszystko wyszła za niego za mąż. Na chwilę przed wybuchem drugiej wojny światowej wyjechali do Ameryki. Czy dobrze zrobiła? Czy warto wiązać się z osobą, której się nie kocha? Szczerze nie polubiłam tej postaci. Kompletnie nie rozumiałam jej zachowania. Nadawałyśmy na innych falach.
Róża ona również nie będzie miała lekko. Usychała z miłości. Czy jeszcze kiedyś będzie jej dane pokochać? Można śmiało powiedzieć, że ta postać jest bardzo zakompleksioną osobą. Czy kiedyś wyjdzie z własnego cienia? Niektóre jej zachowania mocno mną wstrząsnęły, ale ostatecznie trzymałam za nią kciuki.
Ewa jest najmłodszą córką swojego ojca. Jest przyrodnią siostrą Ruty i Róży. Ta dziewczyna ma znakomity talent aktorki. Mogłaby zajść daleko, ale przyszła wojna i czar prysł. Wydaje mi się, że ona jest najodważniejszą z sióstr. Mocno jej kibicowałam. Chociaż nieraz jej zachowanie mnie załamywało.
Nasze bohaterki są Żydówkami, więc możecie się domyśleć, jakie miały życie podczas wojny. Dzięki nim i autorce dowiedziałam się wiele o żydowskich tradycjach. Dziękuję za to. Fajnie było wejść w ten niezwykły świat.
W tej książce znajdziecie jeszcze wiele innych postaci, które są godne waszej uwagi.
Jeżeli lubicie przeskoki w czasie, to idealnie trafiliście. Mamy tutaj czasy: przedwojenne, wojenne, powojenne i współczesne.
Wiktoria Emilia Regin tak zauroczyła mnie swoją powieścią, że koniecznie muszę poznać dalszą część tej historii. Chciałabym dowiedzieć się więcej o życiu Malviny z Kanady i młodziutkiej Ingi. Mam nadzieję, że autorka w swoich planach uwzględniła kontynuację tej historii.
Fabuła jest porywająca. Akcja wyśmienita, a bohaterowie różnorodni. Znajdziecie tutaj różne sceny, które wzbudzają mnóstwo emocji tych dobrych i niestety złych.
Jeżeli lubicie dawać szansę debiutantom, to śmiało sięgnijcie po "O czym szumi ocean" autorstwa Wiktorii Emilii Regin. Ta autorka ma duży potencjał.
Idealna książka dla wszystkich miłośników literatury obyczajowej.
Zapomniałabym wspomnieć o zakończeniu. Jest totalnie zaskakujące. 
Historia opisana przez autorkę mogłaby mieć miejsce w realnym świecie. Dzięki świetnym opisom czułam się tak, jakbym brała czynny udział w tej powieści.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Wiecie, czasami historie przelane na papier czyta się jednym tchem. Czasami jednak smutek wylewający się z kartek powieści trzeba sobie dawkować, bo odczuwa się go na równi z bohaterami. Tak właśnie miałam z książką "O czym szumi ocean".

 

Musiałam dawkować sobie losy bohaterek, bo to co się z nimi działo często łamało mi serce. Z każdą stroną książki odsłania się przed nami przeszłość. Przeszłość, która jest połączona z przyszłością. 

 

Poznajemy losy sióstr, które w różnym stopniu odczuły drugą wojnę swiatową i to w jaki sposób Inga dowiaduje się o przeszłości, która jest z nią związana.

 

W książe poznajemy tajemnicę, która ma w sobie wiele zła. Zemstę, która napiera by w końcu się ziścić ale nie przynieść ulgi a kolejną złość. Złość i żal.

Aż w końcu zdajemy sobie sprawę, że jedyne co może uratować to zatrzymanie tego kręgu.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)