Odległe echo
Val McDermid ;

𝕆𝕕𝕝𝕖𝕘ł𝕖 𝕖𝕔𝕙𝕠 

Witajcie w niedzielę.

Dzisiaj deszczowo więc przychodzę z recenzją książki o cięższej tematyce.

Grupa studentów wraca z suto zakrapianej imprezy i przypadkiem natyka się na umierającą znajomą.

Dziewczyna kona w ich rękach nim zdążą wezwać pomoc.

Chłopcy stają się głównymi podjerzanymi a mała społeczność ich miasteczka stawia na nich krzyżyk.

Czy naprawdę to oni są winni tej zbrodni?

Czy byliby w stanie wykorzystać i zamordować dziewczynę?

Dwadzieścia pięć lat po tych wydarzeniach policja wznawia śledztwo w sprawie śmierci Rosemary Duff, bo teraz dysponują lepszą technologią i mają możliwość zbadania dna.

Czy prawdziwy sprawca się odnajdzie?

Kto likwiduje świadków?

Mamy tu dwie osie czasowe, jedna z czasów studenckich bohaterów, kiedy dochodzi do tego przerażającego zdarzenia a druga 25 lat później.

Zdumiewające, jak ludzie potrafią bezpodstawnie kogoś oskarżyć oraz szykanować a nawet dać się ponieść rękoczynom.

Tamta noc na zawsze naznaczyła czterech studentów i prześladowała ich całe życie.

Ciekawy był wątek psychologiczny, ukazane traumy bohaterów i ich życie po tej tragedii.

Śledztwo w zasadzie posuwało się bardzo wolno i w sposób zagmatwany, jednak co do prawdziwego sprawcy było to do przewidzenia.

Nie mniej jednak książka była dosyć ciekawa, skupiająca się na uczuciach i emocjach ale uważam, że mogłaby być krótsza.

Uwielbiam książki na tyle stron ale w tym wypadku, moim zdaniem, niepotrzebnie jest ich aż tyle i niepotrzebne było kilka powtórzeń lub zbędnych opisów.

Jednak zaliczam książkę to tych, które w gruncie rzeczy mi się podobały lecz bez efektu wow.

"Człowiek nigdy nie myśli o tym, jak kruche jest życie ludzi, na których mu zależy. W jednej chwili są, a w następnej już ich nie ma."

Gęsty śnieg wypełnia każdą szczelinę kamiennych nagrobków pradawnego piktyjskiego cmentarzyska. Upiorną ciszę nocy przeszywa głośny śmiech i pijackie przekomarzanie się powracającej do domu grupki przyjaciół. Lodowaty podmuch wiatru idealnie kontrastuje z rozgrzanymi alkoholem myślami. Wszystko zamiera, w chwili gdy dosłownie potykają się o pozostawioną na pewną śmierć, młodą kobietę dźgniętą nożem. Śmierć, której są świadkami brutalnie kończy ich beztroskie życie. Wielogodzinne przesłuchania, mnóstwo pytań pozostających bez odpowiedzi. 

Echo przeszłości wybrzmiewa w każdą rocznicę tragedii. 

Po dwudziestu pięciu latach policja wraca do nierozwiązanej sprawy morderstwa...

Zawsze przyciągał mnie motyw niewyjaśnionych zbrodni, skrytych w zakurzonych aktach, spowitych aurą gęstej tajemnicy. "Odległe echo" pod tym względem wpasowuje się idealnie. Zawiera liczne wątki i powiązania pozornie nieistotne, lecz finalnie kluczowe do rozwikłania zagadki. Gdy myślisz, że już nic cię nie zaskoczy Autorka dosadnie udowadnia jak bardzo jesteś w błędzie. 

Początkowo zastanawiałam się czy możliwe jest, by utrzymać czytelnika w ciągłym napięciu przez prawie 600 stron, opierając się tylko na jednej zbrodni. Po chwili jednak zorientowałam się, że zbliżam się już do połowy, wciąż z zapartym tchem, łącząc i odkrywając subtelnie podsuwane elementy łamigłówki. Fabuła dopracowana w najmniejszym elemencie, a wszystkie wątki domknięte w dobrym stylu.