One Second to Love. Breaking Waves #1

Czy można wybaczyć przeszłość, jeśli nigdy nie poznaliśmy całej prawdy?

 

To pytanie nie dawało mi spokoju przez całą lekturę ,,One Second to Love" Kristiny Moninger. Książki, która wciągnęła mnie do świata pachnącego morską bryzą, przesyconego niedopowiedzeniami, tęsknotą i dawno pogrzebanymi emocjami. I choć z pozoru może wyglądać jak letnia opowieść o przyjaźni i miłości, skrywa w sobie znacznie więcej - to historia o cienkiej granicy między lojalnością a zdradą, o winie, której echo odbija się latami i o tym, jak jedna sekunda może zmienić wszystko.

 

Mamy tu pięć dziewczyn, z pozoru tak różnych, że aż trudno uwierzyć, że coś je połączyło. A jednak - wakacyjny obóz na wyspie, surfing i młodzieńcze marzenia zrobiły swoje. Jednak historia nie zaczyna się od beztroskich chwil - a raczej od pustki po Josie, która zniknęła bez śladu, zostawiając pęknięcie w każdej z nich. Szczególnie w Avery, która po latach - jako wypalona gwiazda rocka - wraca na tę samą wyspę i... nie jest gotowa na to, co ją tam czeka.

 

Moninger pisze w sposób, który chwilami aż boli. Nie owija w bawełnę, nie wybiela postaci. Avery to bohaterka, której nie da się jednoznacznie ocenić - rozdarta między przeszłością a teraźniejszością, między przyjaźnią a zdradą, między Jake'em a ciszą, którą zostawił po sobie ich niedokończony romans. A Jake... cóż, to jeden z tych bohaterów, których jednocześnie się kocha i ma ochotę potrząsnąć. Relacja między nimi jest jak tykająca bomba - pełna niedopowiedzeń, emocji, które buzują tuż pod powierzchnią, a jednocześnie tak przejmująco ludzka. Nieidealna, momentami toksyczna, ale też... prawdziwa.

 

Największym plusem tej książki była dla mnie atmosfera - duszna, napięta, wakacyjna i jednocześnie przesycona żalem. Czułam, jakby każdy powrót do przeszłości Avery wywoływał kolejne fale, które zmiatają wszystko, co znała. I choć wątek romantyczny mógłby być bardziej rozbudowany (naprawdę chciałam widzieć, a nie tylko słyszeć, co działo się kiedyś między nią a Jake'em), to nadrabiał to klimat i warstwa emocjonalna - wylewały się z każdej strony.

 

Zaskoczyło mnie, że historia przyjaciółek nie jest tu podana w cukierkowej otoczce. Ich relacje są trudne, pokomplikowane, pełne żalu, zazdrości i sekretów. Zamiast bajkowej paczki dziewczyn z różowymi kokardkami dostajemy obraz brutalnie prawdziwy - i właśnie dlatego ta książka rezonowała ze mną jeszcze długo po przeczytaniu ostatniej strony. Bo przyjaźń, tak samo jak miłość, potrafi być piękna... i boleśnie nieprzewidywalna.

 

Mam jednak niedosyt - bo wszystkiego było tu trochę za mało. Za mało scen romantycznych, za mało konfrontacji, za mało faktów na temat zniknięcia Josie. Czułam, że Moninger celowo zostawia mnie z tysiącem pytań bez odpowiedzi. I wiecie co? To działa. Bo ja już czekam na drugi tom. Muszę wiedzieć, co dalej.

 

,,One Second to Love" to książka, która wciąga jak wir, nie pozwala się odłożyć, ale też nie podaje wszystkiego na tacy. Nie jest idealna, ale ma w sobie ten pierwiastek uzależniający, który sprawia, że nawet jeśli się frustrujesz - nie przestajesz czytać. I choć spodziewałam się czegoś innego, to jestem zadowolona. A nawet trochę rozbita. Tak jak powinno być po dobrej historii.

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

*współpraca z Wydawnictwem Endorfina*

Standardowo spodobała mi się okładka, ale też i opis zapowiadał bardzo interesującą lekturę, po którą sięgnęłam z czystą przyjemnością. Wydanie jest naprawdę piękne, zwłaszcza te barwione brzegi imitujące wodę morską. Książka stanowi fajny przykład na mix gatunków, bo mamy i trochę obyczajówki, kryminału, romansu, ale też watki tajemnicy sprzed lat i wątek muzyczny.

Pięć dziewczyn, które poznały się na obozie surfingowym połączyła przyjaźń, która na przestrzeni lat zmieniła się w skomplikowaną relację, zakończoną zaginięciem jednej z nich. Po latach, Avery jako gwiazda powraca na wyspę, żeby odpocząć do wielkiego świata. Na miejscu zauważa, że tylko jej marzenia się spełniły, a przyjaciółki wciąż zamieszkują na wyspie i wiodą zwykłe życia. Pobyt Avery na wyspie obfituje w powrót do wspomnień sprzed lat, a kobieta dręczona wyrzutami sumienia i rocznicą smutnych wydarzeń, postanawia pogrzebać w sprawie zaginięcia przyjaciółki.

To zdecydowanie jedna z tych książek, która czyta się sama, napisana jest w tak przyjemnym i lekkim stylu, że ja sama nie miałam ochoty jej odkładać nawet na moment. Pomysł na fabułę jest naprawdę ciekawy, a zastosowanie w powieści wielu popularnych motywów i ciekawych wątków, tylko sprzyja jej czytaniu. Choć wszystko jest poprawne i nawet zajmujące, ja mam wrażenie, że pod względem fabularnym powieść jest nieco niedopracowana. Co prawda jest to pierwsza część cyklu, jednak według mnie w treści pojawia się zbyt dużo ogólników i niedopowiedzeń. 

Fabuła jest złożona, z opisu wynika, że będziemy odkrywać tajemnicę z przeszłości, głównie zaginięcia Josie, a ten wątek jest tutaj mało zauważalny, oczywiście Avery coś próbuje zdziałać, ale ja osobiście oczekiwałam większego udziału tego wątku w fabule. Treść skupia się głównie na Avery, zarówno na jej teraźniejszości jak i przeszłości, dzięki rozdziałom które przenoszą nas lata wstecz poniekąd mamy wgląd do tego co się stało, ale nie dotyczy to tylko zaginięcia przyjaciółki, ale ogólnie Avery, jej dylematów, sercowych rozterek, skomplikowanej relacji miłosnej, ale też drogi na szczyt kariery. Rozdziały dotyczące teraźniejszości co nieco dopowiadają, pokazują skutki działań oraz pokazują, że nie wszystko się zmienia. Sama postać Avery działała mi na nerwy, jakoś nie potrafiłam jej polubić, a jej zachowanie nawet po latach wydaje mi się bardzo dziecinne, to taki typ bohaterki, którego nie lubię.

Książka jest ciekawa, dzieje się dość dużo, bo autorka wprowadza tutaj wiele wątków, ale chyba wszystkie pozostały otwarte, a to też zabieg, który mi podnosi ciśnienie, bo lubię na koniec lektury, przynajmniej czegokolwiek być pewną, a tutaj niestety tak się nie stało, żeby uzyskać odpowiedzi, trzeba czekać na kontynuację, która zapowiada się równie dobrze jak i ta cześć, choć osobiście mam nadzieję, że będzie bardziej dopieszczona.

Podsumowując jest to lektura przyjemna i ciekawa, gatunkowy mix i różnorodność poruszanych tematów sprawia, że można zatopić się w lekturze, zastanawiać nad różnymi aspektami i tworzyć teorie na temat zarówno przeszłości jak i teraźniejszości. Jest ciekawie, tajemniczo, muzycznie, momentami komediowo, innym razem nieco dramatycznie a nawet melodramatyczne, a czasami ma się ochotę wstrząsnąć bohaterami, którzy nie potrafią ani słuchać, ani ze sobą rozmawiać. Ogólnie mi się podobało, historia ma potencjał, który mam nadzieję zostanie wykorzystany w kolejnych częściach, jak będę miała okazję to pewnie sięgnę.

 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)