Inne wydania:
Nowe wydanie jednej z najbardziej znanych książek Andrzeja Stasiuka. Balladowa opowieść o Galicji, jej mieszkańcach i duchach. Na podstawie "Opowieści..." powstał film fabularny w reżyserii Dariusza Jabłońskiego (w rolach głównych: Zuzana Fialová, Jiří Macháček. Grają także . Marian Dziędziel, Jerzy Radziwiłłowicz, Maciej Stuhr, Cezary Kosiński, Marek Litewka).
"Film przypomina książkę. Właściwie teraz to już sam nie wiem, co według czego było robione. Darek Jabłoński ustawił kamerę w tych samych miejscach, w których wiele lat temu wymyśliłem 'Opowieści galicyjskie'. W ten przedziwny sposób mogę dzisiaj oglądać własne wizje, własne myśli. I ta opowieść o miłości, śmierci i o pokutującym duchu została rozświetlona jakimś nieco nieziemskim blaskiem, cudownym blaskiem kina, który przypomina jednak jasność nadprzyrodzoną. Tym razem chyba udało się pokazać niewidzialne."
Andrzej Stasiuk
Informacje dodatkowe o Opowieści galicyjskie:
Wydawnictwo: Czarne
Data wydania: 2016-10-05
Kategoria: Literatura piękna
ISBN:
Liczba stron: 128
Język oryginału: polski
Kup książkę Opowieści galicyjskie
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Opowieści galicyjskie - opinie o książce
Szczerze: nie przepadam za Stasiukiem. Nie przekonują mnie "nawróceni grzesznicy", a tym bardziej "święci" (too many:)) w naszym sacralnym, a raczej skarlałym kraju, "gdzie ani prawa ważą, ani sprawiedliwość". Kilka jego książek robi jednak wrażenie. Do nich należą bezspornie "Opowieści galicyjskie". Świetna książka, świetny film.
Dziwna, mroczna i doskonała na panujące właśnie upały. Bo pod wpływem gorąca ludzie robią straszne rzeczy.
Niezmiernie trudno określić twórczość Andrzeja Stasiuka. Jego styl nie porywa, nie jest dla ludzi poszukujących w książkach wartkiej akcji i tajemnicy. Autor "Opowieści galicyjskich" pisze w beznamiętny sposób o prostym życiu prostych ludzi, takich jak większość z nas. Nie koloryzuje. Opisuje szarą, monotonną rzeczywistość. Mnie osobiście taki klimat trochę dołuje, jest pesymistyczny. Usłyszałam opinię, że dla wielu czytelników może się okazać, iż jeśli tylko mają odrobinę lżej w życiu niż bohaterowie opowiadań, może być to powodem do optymizmu. Coś w tym jest. Moja dość niska ocena jest wynikiem osobistego odbioru takiej literatury, ponieważ panu Stasiukowi nie można odmówić inteligencji i życiowej mądrości.
Pięknym językiem opisana codzienność mieszkańców Beskidu Niskiego, którzy znajdują się pomiędzy. Po upadku PGR-ów stoją w jednym punkcie, nie potrafiąc odnaleźć się w nowej hierarchii. Kilkanaście krótkich opowiadań z zacięciem poetyckim opowiada o ludziach i miejscach. Bohaterowie są przemieszani, towarzyszą sobie nazwajem w niektórych tekstach. Andrzej Stasiuk próbuje odpowiedzieć na pytanie: co dalej? Ale tej odpowiedzi jakby brak. Takie nostalgiczne spojrzenie na świat, którego już nie ma.
Bieszczackie klimaty. Piękna przyroda. Piękni, choć prości ludzie. Piękne opowieści. Wspaniała klimatyczna literatura. Polecam zwłaszcza zakochanym w Bieszczadach.
Inne książki autora
Patrząc na Wschód. Przestrzeń. Człowiek. Mistycyzm
0
Książka ta to wielogłos na temat Wschodu. Czym jest Wschód, gdzie się Wschód zaczyna, na ile Wschód to geografia, na ile mentalność...
Nie ma ekspresów przy żółtych drogach
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
"…staje się co jakiś czas, żeby odpocząć, żeby się obejrzeć, żeby policzyć, ile już było, a ile jeszcze zostało. Taka jest ta książka: sprawdzam...
Przeczytane:2015-09-28,