Opowieści sieroty. W miastach monet i korzeni. Tom 2
Catherynne M. Valente

W drugim tomie "Opowieści sieroty" autorka kontynuuje opowieść snutą w ucho następcy sułtana przez tajemniczą dziewczynę zamieszkującą sułtański ogród. Konstrukcja powieści jest taka sama jak tomu poprzedniego - dziewczynka (a po pewnym czasie już sam książę), odczytuje historie z powiek, bohaterowie jej opowieści poznają kogoś, kto zaczyna swoją historię, by kolejny bohater dodał coś od siebie... Powieść z początku podobała mi się odrobinę mniej niż tom pierwszy, ale było to chyba spowodowane tym, że jest ona bardziej mroczna. Język i tutaj jest wręcz przepiękny - kwiecisty, z całym mnóstwem metafor, a historie opowiadane przez bohaterów są w dalszym ciągu oryginalne i nietuzinkowe. Mam kilka ulubionych, w tym m. in. opowieść o bazyliszku. Autorka zamknęła wszystkie wątki - rozpoczęte przecież już w pierwszym tomie. Bohaterowie poprzednich historii pojawiają się w wydarzeniach ukazywanych z perspektywy innych osób, poznajemy też pochodzenie samotnego dziecka zamieszkującego sułtański ogród. Historia jest więc bardzo spójna - chylę czoła przed autorką, że się w tym nie pogubiła! Dylogię oceniam na 5 i polecam wszystkim! Przenosi ona w zupełnie inny świat, czaruje i nie pozwala się oderwać! Będzie mi brakowało dziwnych opowieści dziewczynki, bo w końcu z "Opowieściami sieroty" spędziłam kilka dobrych wieczorów.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Bardzo ciekawa i wciągająca książka... Polecam magicznie ;)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)