Pętla

Pierwszy kryminał przeczytany przeze mnie. Nie wiem czy bardzo duża prostota pisania jest winą tłumacza czy cechą autorki. Książka nie pochłoneła mnie całą sobą ale równocześnie nie przeszłam przez męki. Osobiscie mnie irytował narrator trzeciosobowy, wolę czytać literaturę ,w której bohaterzy moga sami opisac swoje uczucia itp. Jak na tak cienką książkę ,czytałam ją niezwykle długo,ok miesiąca..po odłozeniu ,nie kusiło mnie do jej ponownego sięgnięcia. Autorka kilkukrotnie chciała zmylić czytelnika,przez co powodowała iż każdy był podejrzany ,a koniec nawet zaskakujący. Ocena 4 za przyjemne czytanie.Do ksiązki na pewno nie wrócę,ale na pewno nie uważam jej za czas stracony.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Po romansach czas zmienić repertuar literacki i zabrać się za coś, co sprawia, że wysila się swoje szare komórki. Za coś co sprawi, że nie będziemy mogli oderwać się od książki. Z autorką Ericą Spindler spotykam się po raz pierwszy. Gdzieś kiedyś jej nazwisko wpadło mi w oko, ale dość szybko wypadło. Jakiś czas temu, podczas wymianki organizowanej przez Sabinkę otrzymałam nawet książkę tej autorki, ale jakoś nie miałam odwagi by po nią sięgnąć. Teraz już wiem, że przy najbliższej nadarzającej się okazji nadrobię zaległości. Teraz zastanawiam się, dlaczego dotychczas nie znam twórczości Pani Spindler? I już wiem. Otóż miałam wrażenie, że Spindler pisze głównie romanse. I jakie było wielkie zaskoczenie kiedy okazało się, że w swoim dorobku ma także kryminały, thrillery. Bez wahania sięgnęłam po „Zabić Jane”, czego nie żałuję. Jane Killian kiedy była piętnastoletnią dziewczyną została potrącona przez motorówkę i cudem uniknęła śmierci. Następstwem tego wypadku była utrata połowy twarzy i masa blizn na całym ciele. Dzięki operacjom plastycznym mogła znów zacząć normalnie żyć i nie wyglądać jak dziewczyna Fraknenstaina. Teraz jest spełnioną artystką. Mieszka wraz z mężem, chirurgiem plastycznym w Dallas i oczekuje narodzin swojego pierwszego dziecka. Niestety to co piękne nie może trwać wiecznie. Jane nawiedzają koszmary senne z przeszłości: znów jest w jeziorze, pędzi na nią motorówka, która po chwili zawraca by dokończyć to co zaczęła – a konkretniej zabić Jane. Pewnego dnia policja znajduje w hotelu ciało kobiety Elle Vanmeer. Okazuje się, że kobieta była pacjentką Ian’a. Najgorsze w tym wszystkim jest to iż prawdopodobnie miała z nim romans. Potem ginie asystentka męża. Wszystkie ślady wskazują na to iż najbardziej podejrzany jest właśnie Ian mąż Jane. Dodatkowo sprawę komplikują anonimy, które wzbudzają w Jane coraz większy strach. Osoba, która je wysyła zna bardzo dokładnie rozkład jej dnia, zna jej obsesje, fobie i wie, że w dzieciństwie przeżyła tragedię. Czy policji, a konkretniej siostrze Jane – Stacy, uda się znaleźć tajemniczego prześladowcę? Czy dowody wskazujące winę na Ian’a okażą się na tyle mocne żeby go skazać? Przyznaję się bez bicia, że przez całą powieść zastanawiałam się kto za tym wszystkim stoi? Kto ukartował całą maskaradę i kto chce się pozbyć Jane. Typowałam prześladowcę, jednak za każdym razem gdy byłam już pewna swego, okazywało się, że trop jest fałszywy. Dawno tak dobrze nie bawiłam się rozwiązując zagadki kryminalne w powieści. Na wielki plus w tej powieści zasługuje fakt, że jest wielowątkowa. Mamy tutaj wątek morderstw, oraz trudne relacje między siostrami: Jane i Stacy. Wątek kryminalny jest świetnie poprowadzony. Co chwila poznajemy różne fakty, dostajemy dowody skazujące, by po chwili okazało się, że to wszystko nie tak. Że myliliśmy się, że trzeba jeszcze raz. Z drugiej strony jednak, pojawiają się dowody obciążające i wychodzi na to, że aresztowany jest naprawdę winny. Ale ile razy zdarzało się tak, że skazywany zostawał całkiem niewinny człowiek? Myślę, że książka spodoba się osobom które uwielbiają thrillery. Przy tej książce nie sposób się nudzić. Akcja leci na łeb na szyję i nim się obejrzymy dotrzemy do ostatniej strony. Oczywiście po drodze będziemy potykać się o trupy, szczekającego psa, będziemy na wystawie rzeźb Jane a przede wszystkim będziemy się starać udowodnić, że Ian jest niewinny. A może jednak winny?

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Przeczytałem już dużo książek Erik'i Spindler, i tym razem też się nie zawiodłem, bo i ta książka jest bardzo dobra i warta przeczytania. Mogę polecić ją każdemu, nie tylko fanowi kryminałów. Nie będę jednak pisał recenzji "Pętli", bo ja nie umiem pisać recenzji książek, ale naprawdę warto ją przeczytać. To tyle.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

 Bardzo dobry kryminał. Polubiłam Stacey Killian i jej sposób pracy w wydziale kryminalnym. Nawet jej partner mi się spodobał i to był błąd. Jednak żeby wiedzieć dlaczego musicie książkę przeczytać sami. Niesamowicie rozkręcająca się akcja. Gdy niemal byłam pewna, że wiem kto jest mordercą to autorka wprowadzała nowy wątek i mieszała mi w głowie. Tak było chyba ze trzy razy. A zakończenie zupełnie i całkowicie mnie zaskoczyło i rozwaliło. Zostaje przy książkach Ericy Spindler. Polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Z chęcią zasiądę do lektury

(Kliknij aby rozwinąć opinię)