Pogarda

Kiedy słyszymy słowo wiele razy, traci ono sens. Po przeczytaniu "pogardy" nie rozumiem już słów: nie kocha, Emilia, pogarda. To dość monotonna walka wewnętrzna głównego bohatera. Jego małżeństwo się rozpada, a on ostatkiem sił próbuje zrozumieć dlaczego. Targają nim sprzeczne uczucia, irracjonalne plany powstają w jego głowie, inne pod wpływem impulsu wciela w czyn. Ale wszystko to jest niesamowicie nudne. Kręci się wciąż wokół jednego zdania, ani akcja ani psychologia nie chcą się rozwinąć. Namęczyłam się z tą książką i niestety nie widzę w niej żadnej, chyba zamierzanej, głębi.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)