Pokojówka

   Molly Grey ma 25 lat i jest pokojówką w eleganckim hotelu Regency Grand. Nie wszyscy pracownicy hotelu lubią Molly, mimo że jest naprawdę sumienną pracowniczką. Molly jest w spektrum autyzmu i chociaż to nie przeszkadza jej w pracy (a nawet pomaga - chociażby jej wręcz pedantyczne zamiłowanie do porządku), to dla niektórych jest to powód do wyśmiewania się czy nawet do wykorzystywania dziewczyny.

Trochę łatwiej było jej wtedy, gdy żyła jej babcia, która tłumaczyła jej otaczający świat i w dużym stopniu chroniła swoją wnuczkę przed nieprzyjemnymi sytuacjami. Niestety, babcia zmarła i Molly sama musi mierzyć się z życiem.

Było jej ciężko, ale dawała sobie radę. Do dnia, gdy w trakcie sprzątania jednego z apartamentów znalazła zwłoki gościa hotelu, pana Blacka. Bo nagle Molly stała się główną podejrzaną o zabójstwo.

     Dopiero w takim momencie okazało się, że obok Molly jest kilka życzliwych jej osób, prawdziwych przyjaciół. To z ich pomocą udało się dziewczynie wybrnąć z tarapatów, a jej inność sprawiła, że doskonale poradziła sobie przed sądem. 

Ale i sama Molly zaskakuje, bo - jak się okazuje - ona też ma swoją tajemnicę, którą zachowa tylko dla siebie.

   To bardzo interesująca, dobrze skonstruowana intryga kryminalna.

Pokazuje też, w jaki sposób działa osoba trochę inna od "normy" i że nie jest w niczym gorsza (a może czasami nawet lepsza?) od ogółu.

Podkreśla też wartość rodziny - nie zawsze biologicznej, czasami "logicznej"  - czyli kręgu przyjaciół, takich prawdziwych.  

"W końcu wszystko będzie dobrze. A jeśli nie, to znaczy, że to jeszcze nie koniec"

Molly jest osobą nietypową, wszystko rozumie wprost, nie wychwytuje podtekstów i dwulicowości. Molly jest pokojówką w hotelu, która traktuje swoją pracę jak misję, jest ona dla niej całym światem. Odkąd zmarła jej babcia, jest całkiem sama, ma tylko pracę. Pewnego dnia znajduje w pokoju hotelowym ciało i jej spokojne życie wywraca się do góry nogami. Książka lekka i przyjemna. Polecam.