Powiedz, że wrócisz
Roma Nowicz;

Debiut Romy Nowicz zachwycił nie tylko mnie i jestem pewna, że wiele osób czekało na kolejną powieść autorki. Książka co prawda miała swoją premierę na początku roku, jednak udało mi się ją przeczytać dopiero teraz. Czy Powiedz, że wrócisz to powieść, którą mogę śmiało polecić? Natalia, Dominik i Igor to trójka najlepszych przyjaciół. Znają się od zawsze, wszystko robili razem. Do czasu, kiedy hormony zaczęły buzować coraz bardziej, a jeden z nich stał się gangsterem, a drugi policjantem. Przed wyborem jednak staje tylko ona: wybrać rozsądne, spokojne życie czy dać się porwać namiętności i żyć z wiecznym strachem? Natalia nie wiedziała, że wybierając rozsądek, jej życie zamieni się w piekło na ziemi. Po upływie lat przeszłość z powrotem daje o sobie znać, a Natalia jest coraz bardziej zdezorientowana i nie wie, komu uwierzyć. Jak zakończy się ta historia? Jak zawsze (sama nawet nie wiem, po co to piszę, skoro i tak to jest wiadome) zacznę od głównych bohaterów. Natalię na początku bardzo polubiłam, a przez to, że jest moją imienniczką, udało mi się nawet z nią w pewien sposób utożsamić. Z każdym kolejnym rozdziałem jednak czułam, że jest to postać potwornie zagubiona, sama niewiedząca czego chce, a przez to wychodziła momentami na kobietę wprost dwulicową. Nie pasowało mi w niej również brak konsekwentności - nie umiała postawić się zagrywkom Dominika i Igora i majtała się między nimi jak chorągiewka. Dominik, czyli drugi główny bohater, to mężczyzna, który wydawał mi się takim zakochanym szczeniaczkiem, który chodzi za swoją ukochaną krok w krok. Jednak z czasem ukazał swoją prawdziwą twarz, swoją drogą - niezbyt przyjemną. Jest on zdecydowanie postacią, której nie darzę ani sympatią, ani szacunkiem. Igor z kolei jest istnym “macho”. Miałam wrażenie (całkiem słuszne, jak się okazało), że wszystkie jego działania miały na celu głównie wzbudzenie zazdrości zarówno Natalii, jak i jej męża. On wzbudził już więcej mojej sympatii, jednak w dalszym ciągu nie było to na bardzo wysokim poziomie. To, co można powiedzieć o powieści Romy Nowicz to to, że autorka bardzo dobrze buduje napięcie, przez co czytelnik nie wie, czego może się spodziewać na kolejnych stronach. Choć jest to powieść obyczajowa, która bazuje na schemacie trójkąta miłosnego i bardziej spostrzegawczy odbiorcy z góry przewidzą zakończenie, to nie da się zaprzeczyć, że zanim nastąpi ostatnia scena – po drodze może wydarzyć się wszystko. Tak było właśnie w tej książce! Skoro wspomniałam już o głównym wątku powieści, to chyba nie muszę nikogo uświadamiać w tym, że jest on już właściwie przeżytkiem. W literaturze obyczajowej/romantycznej/erotycznej przewijał się on już tysiące razy, jednak w Powiedz, że wrócisz autorka sprawiła, że dla mnie jawił się on jak coś świeżego. Wpływało to także na emocje, jakie czułam podczas lektury, no a te były różne. Od złości, przez smutek, aż do radości - prawie do wyboru do koloru. Po lekturze Zapomnij o mnie z niecierpliwością czekałam na kolejne historie spod pióra pani Nowicz. W końcu się doczekałam i muszę stwierdzić, że lutowa premiera jest ciut słabsza od debiutu autorki, jednakże i tak z czystym sercem mogę ją polecić wszystkim miłośnikom mrocznych relacji, ostrego seksu oraz po prostu czytelnikom romansów i powieści obyczajowych. Ja sama z chęcią sięgnę po kolejne powieści Romy Nowicz.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Panią Romę miałam okazję spotkać przy książce „Zapomnij o mnie”. Już wtedy urzekła mi sposobem pisania, jak i stworzoną historią. Bez żadnego wahania i zastanowienia zabrałam się za kolejną jej książkę. Wiedziałam, że będę się doskonale przy niej bawić, a i mam okazję poznać kolejnych bohaterów jakich stworzyła.

Trójka przyjaciół od zawsze. Igor, Dominik i Natalia. Wiadomo za młodych lat było to nie spotykane, ale im nie przeszkadzał ten fakt, w żadnym razie. Dzisiaj każde z nich ma inne życie. Fabuła książki jest napisana w dwójnasób – z jednej strony mamy to co dzieje się obecnie, a z drugiej strony mamy retrospekcje. Podoba mi się, że dowiadujemy się więcej o bohaterach, którzy są świetnie wykreowani, hardzi, ale i tacy prawdziwi, z emocjami, z decyzjami, których żałują, albo i nie. Natalia sama w sobie chwilami mnie drażniła, ale to dobrze, bo myślę, że w jakimś stopniu wyróżniała się nie będąc ciepłą kluchą. 

Autorka nie boi się „głośno” mówić o miłości, pożądaniu, a także o przemocy, o strachu, ale też i poczuciu winy, które rzutuje na nasze życie. Historia ma pełno zwrotów, manipulacji, niedomówień. Chwilami miałam wrażenie, że jeśli tylko pojawia się Igor lub Dominik, to Natalia traci głowę i trzeźwe myślenie, zatraca się w relacji, traci w jakiś sposób siebie – twardą i niezależną kobietę. To nie jest łatwa książka, ale pani Roma wie co robi. Tworzy bohaterów, prowadzi opowieść, z której można ogromnie wiele wynieść. Pani Nowicz pokazuje nam jak wygląda toksyczny związek i co się z nami dzieje, kiedy jesteśmy pod jego wpływem, w jego sidłach, w jego ryzach, z których ciężko się uwolnić. 

Dreszcz emocji i ich rollercoaster jaki zaserwowała nam autorka wbrew pozorom pozwolił oderwać mi się od rzeczywistości. Płynęłam prowadzona opowieścią, w której zaintrygowana perypetiami jak najprędzej chciałam poznać zakończenie tej miłosnej szarpaniny, tego trójkątu, który wydawałoby się nie ma końca. Uważam, że ta historia powinna dotrzeć do wielu czytelników, a nuż ktoś dzięki niej będzie mógł przemyśleć swoją codzienność, albo (co lepsze) mogłaby sprawić, że my możemy komuś pomóc. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Przyjaźnie  z piaskownicy nieraz ciągną się całe życie. Tej samej płci bo z mieszanymi to różnie bywa. Szczególnie w momencie, gdy trafia niczym obuchem fakt, że to przyjaźń damsko-męska i dzieci stają się nastolatkami. Hormony szaleją, ciało się zmienia i jak tu zachować przyjaźń?

   Natalia, Igor i Dominik to paczka przyjaciół. Ona jednak i ich dwóch. Łączy ich wszystko, dlatego tak świetnie się ze sobą dogadują. Jako dzieci a potem, gdy wkraczają w wiek nastolatków, otoczenie już ma swoje zdanie. Pojawiają się plotki. Nie każdemu odpowiada to, że u progu dorosłości Natalia przyjaźni się z dwoma chłopakami. Jeden wychowany w miłości i poczuciu bezpieczeństwa a drugi w domu, gdzie awantury i rękoczyny są na porządku dziennym. Życie lubi weryfikować założenia i plany, dlatego też wkrótce jeden z nich trafia schodzi na złą drogę a drugi staje się stróżem prawa. Tylko czy to, co się później stało było prawdą? Czy Natalia w końcu pójdzie po rozum do głowy i uwolni się od oprawcy?

   Debiut autorki nie za specjalnie mi się podobał. Za to druga książka Pani Romy byłą dużo lepsza. Idealnie odwzorowana młodzieńcza miłość. Zawirowania i kłamstwa mają swój cel. Od samego początku tej historii nie zabrakło tajemnic i szokujących wydarzeń. Informacje wyjaśniające były dozowane z uwagą i ostrożnością godną pirotechnika.  Manipulacje i krzywda ze strony najbliższej osoby trafione w punkt. Dialogi jakby same wypływały z ust bohaterów. Do samego końca fabuła trzymała w napięciu. Choć szybko przeczytałam książkę, to była na prawdę dobra. Jestem mile zaskoczona. A sięgałam po nią z obawą. Doskonała precyzja intryg i zadawania trafnych ciosów. Wykorzystywania ofiary do swych celów. W imię czego? Psychika ludzka jest jedną wielką studnią niepewności. I tutaj właśnie tak było.

Polecam.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Bardzo dobra książka. Fabuła wciągnęła mnie już od pierwszej strony, byłam ciekawa, jak to się wszystko skończy. Na pewno sięgnę po inne książki autorki.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)