Powstańcy

" [...] Wojna budzi w ludziach najgorsze instynkty. [...]"

Gdy zobaczyłam w sklepie książkę "Powstańcy" autorstwa Magdy Łucyan, nie mogłam przejść wobec niej obojętnie. Koniecznie musiałam ją zdobyć. Kupiłam ją i w kilka dni przeczytałam. Mam wersję poketową, czyli druk jest bardzo mały i niestety ciężko się czyta. Mimo wszystko dałam radę. 

Autorka w swoim reportażu rozmawiała z ostatnimi żyjącymi uczestnikami Powstania Warszawskiego. Niestety, dzisiaj żyje tylko jedna bohaterka tej książki. Reszta poszła na wieczny odpoczynek do domu Boga. 

Historie opisanych tutaj bohaterów są bardzo pouczające i wzruszające. Dają dużo do myślenia. Mam nadzieję, że młodzi ludzie wyciągną z nich wnioski i posłuchają ich rad. Wszyscy uczestnicy Powstania Warszawskiego przeżyli ogromną traumę. Widzieli śmierć swoich bliskich. Każdego dnia narażali swoje życie. Mimo wszystko się nie poddawali, bo walczyli po to, żeby Polska była wolna. Wtedy cywile i żołnierze potrafili się zjednoczyć. Czy dzisiaj potrafiliby wspólnie walczyć o dobro naszego kraju? Patrząc na to, co wyprawia się w naszym rządzie -- zaczynam w to wątpić. Powstańcy przewracają się w grobach, widząc, co tutaj się dzieje. Nie o taką Polskę walczyli. Ten reportaż powinien przeczytać każdy polityk. Może wtedy coś by do nich dotarło. Jak mówili Powstańcy -- szacunek do drugiego człowieka jest podstawą. Nienawiść niszczy człowieka. U nas niestety panuje nienawiść jednej partii do drugiej i mamy poranioną Polskę. Zmieńmy to, bo wróg już czyha u bram. Powstańcy czekali na pomoc z innych krajów i się jej niestety nie doczekali, dlatego pewnie skapitulowali. Historia lubi się powtarzać, także uważajcie.

Moim zdaniem powstanie, które wybuchło 1 sierpnia 1944 roku, było bardzo ważne i słuszne. Polacy pokazali, na co ich stać. Młodzież ruszyła do boju. Żołnierze dawali z siebie wszystko. Cywile bardzo pomagali. I o to chodziło. Czy gdyby dzisiaj zaatakował nas wróg, cała Polska ruszyłaby do boju? Czy pomoc nadeszłaby z zewnątrz? Czy puścilibyście wasze dzieci w wieku 12-18 lat do walki, wiedząc, że już nigdy możecie ich nie zobaczyć? 

Podczas Powstania Warszawskiego poległo wielu młodych ludzi. Czy bylibyście gotowi oddać swoje życie za Polskę?

To są trudne pytania, na które ciężko jest odpowiedzieć, nie będąc w trudnym położeniu. 

Jeżeli chcecie dowiedzieć się od naocznych świadków, jak wyglądało powstanie w Warszawie, które miało trwać kilka dni, a trwało 63 dni, to śmiało sięgnijcie po książkę "Powstańcy" autorstwa Magdy Łucyan. Na końcu każdej rozmowy, możecie przeczytać kilka bezpośrednich słów skierowanych od powstańców do współczesnej młodzieży. 

To druga książka pani Magdy Łucyan, którą przeczytałam. I nie zawiodłam się. Tak jak we wstępie napisała autorka książki, że jesteśmy ostatnim pokoleniem, które może wysłuchać naocznych świadków tamtych wydarzeń.

"Jesteśmy ostatnim pokoleniem mającym możliwość słuchania naocznych świadków i uczestników tamtych tragicznych dni. Myślę, że najważniejszym, co możemy im podarować, jest wysłuchanie ich historii, zrozumienie ich motywów i uhonorowanie poświęcenia. Wszak stawką w tamtej grze było życie."

Niestety wielu Powstańców z książki pani Magdy już odeszło:

Hanna Stadnik ps. "Hanka" zm. 1 grudnia 2020

Andrzej Wiczyński ps. "Antek" zm. 17 listopada 2018

Eleonora Galica-Zarembina ps. "Maja" zm. 11 maja 2020

Edmund Baranowski ps. "Jur" zm. 29 grudnia 2020 

Zbigniew Ścibor-Rylski ps. "Motyl" zm. 3 sierpnia 2018 

Posłuchajmy co o samym Powstaniu mówią powstańcy:

"Niektórzy mówią, że Powstanie nie było potrzebne. To nieprawda. W nas tkwiła bardzo mocna potrzeba odzyskania wolności, w której byliśmy wychowani. Dlatego uważam, że Powstanie było potrzebne i nie dało się go uniknąć."

"Powstańcami jesteśmy tylko w okolicach 1 sierpnia. Tylko! Przez resztę roku dla większości ludzi jesteśmy tylko balastem, ciężarem. Po prostu się o nas nie pamięta."

 "Powstanie było dla mnie i dla wielu młodych ludzi w tamtym czasie wydarzeniem, na które długo czekaliśmy. Z pełną świadomością tego, co nam grozi, walczyliśmy o niepodległość dla następnych pokoleń, by mogły żyć we własnym, wolnym kraju, w sposób, jaki chcą żyć. Choć ponieśliśmy ogromną ofiarę, był to dla mnie jeden z najważniejszych okresów w życiu.(...) Powstanie Warszawskie z perspektywy starego żołnierza i dowódcy w wymiarze moralnym oceniam na najwyższym poziomie patriotyzmu i będę to głosił aż do śmierci!" -  Słowa najstarszego żyjącego uczestnika Powstania Warszawskiego Kazimierza Klimczaka ps. "Szron" (107 lat)

"Wolność nie jest dana raz na zawsze i trzeba o tym pamiętać."

Ciekawa, są to wzruszające i wstrząsajace przeżycia młodych ludzi walczących za Polskę, za Warszawę. jedyny minuts to taki, że chciałoby się przeczytać więcej niż 10 historii.