Prawo ojca
P.K. Farion

Zuzanna, to młoda samotna matka. W dniu ważnego spotkania służbowego, zostaje zmuszona do zabrania na nie ze sobą swojego małego synka, Maksymiliana. Okazuje się, że znalazła się w nieodpowiednim miejscu i nieodpowiednim czasie, a zwykłe spotkanie służbowe może skończyć się dla niej niezwykle nieprzyjemne. Wciągnięta do mafijnego świata, z którego nie ma wyjścia, musi stanąć u boku groźnego Rosjanina. Igor, upatrzył sobie kobietę i jej dziecko. Bez możliwości na spłodzenia własnego potomka pragnie wykorzystać oboje do własnego celu- stworzenia wymaganej w jego świecie rodziny. Oboje waleczni, nieugięci. Choć dzieli ich wiele, łączy z pewnością jedno: dobro Maksymiliana. Jednak oprócz walki ze sobą będą musieli stanąć do walki z wspólnym wrogiem. Czy połączą siły?

Nie braknie tu brutalności, krwawych scen, które bez wątpienia działają na wyobraźnię. Relacja głównych bohaterów jest daleka od ideałów. Wymuszona na Zuzannie uległość, jej obecność wraz z synkiem przy Igorze, wymaga od kobiety nie tylko cierpliwości, ale i poddania, co nie jest łatwe z jej charakterem. Kobieta inaczej zaplanowała życie dla siebie oraz dziecka, aniżeli wprowadzenie go w krwawy mafijny świat.  Obok mruku znajdziecie tu również kilka gorętszych scen, które częściowo osładzają atmosferę i adrenalinę spowodowaną rozkręcając się z każdym rozdziałem akcją.  

Na uwagę zasługuje świetna kreacja bohaterów. To silne osobowości, które niełatwo podporządkować. Igor to bezwzględny, nie zważający na nic i na nikogo mężczyzna. Jednak serce zdaje się mu szybciej bić przy małym Maksymilianie. Choć i osoba Zuzy zaczyna wywierać na nim wrażenie, Nic nie odwiedzie go od raz podjętej decyzji. Zuzanna niestety znajduje się na straconej pozycji i w potyczkach z Igorem nie ma szans – gdyż to ona ma zbyt dużo do stracenia – swojego synka. Walczy o niego jak lwica i łatwo nie daje się pokonać przeciwnościom. Jest fantastyczną matką.

Świetna książka, która zapewni Wam sporo rozrywki a czas przy niej spędzony minie wam w mgnieniu oka. Zakończenie wbiło mnie w fotel oraz pełne napięcia oczekiwanie na dalsze losy bohaterów. Zachęcam Was do sięgnięcia po nią. Dziękuję wydawnictwu oraz autorce za możliwość przeczytania i zrecenzowania tej pozycji. 

🔥Ta lektura to istna petarda!!!Autorka sprawia,że nie odłożyłam książki dopóki nie przeczytałam ostatniej strony.A zakończenie…chcę wiecej!!!

Historia Zuzanny i Igora pokazuje świat mafijny i mężczyznę,który nie łamie się pod wpływem kobiety.Igora nie da się lubić!!!To diabeł w ludzkiej skórze. Z nim się nie dyskutuje.Trzeba się tylko podporządkować i robić to co każe.Miałam ochotę nim potrząsnąć,by się opamiętał i docenił kobietę,która pod przymusem jest przy nim.Powinnien okazać szacunek,a On tylko wymaga.Nie znajdziecie w nim żadnej pozytywnej cechy,ponieważ świat ukształtował go na pozbawionego uczuć i emocji człowieka!

Odnajdujemy w książce bezgraniczną miłość matki,która dla dziecka zrobi wszystko oraz mężczyznę dla którego posiadanie potomka staje się najważniejsze pomimo losu,który zabrał mu tą możliwość.

Lektura zszokuje was i poruszy.Autorka nie idzie na skróty.Pokazuje świat bohaterów,który wstrząśnie Wami.Wielokrotnie moje serce zostało złamane.
A zakończenie prosi się o kontynuacje na już,bo seria naznaczeni krwią jest jedyna w swoim rodzaju!!!Musicie tą książkę przeczytać.Gwarantuje,że nie zapomnicie ja na długo!

"Prawo ojca" jest pierwszym tomem cyklu Krwią naznaczone. Powiem Wam, że P.K.Farion stworzyła tym razem coś zgoła innego, mocnego, coś, czego zupełnie nie brałam pod uwagę. Jestem zachwycona tą książką, tym jaki kierunek autorka obrała. 

Co i ile bylibyście w stanie zrobić i znieść dla dobra dziecka? Do czego posunęlibyście się, by zapewnić bezpieczeństwo najbliższej Wam osoby? Wasza odpowiedź brzmi: wszystko? To otwórzcie tę książkę...

Tak jak przeczytamy w opisie, nie znajdziemy tu słodkiej czy romantycznej historii. Wręcz przeciwnie, będzie naprawdę poważnie, niebezpiecznie, niepokojąco, brutalnie, krwawo. Pojawi się wątek mafii. Ale nie jakieś tam wzmianki, czy taki, który znacie z romansów mafijnych. Tu poznacie mafię w najczystszej postaci, pozbawionej wszelkich wartości moralnych. Z jej bezwzględnością, torturami, które zadającemu sprawiają przyjemność i od których trzeba odwracać wzrok..., bo są tak przerażające i obrzydliwe, a to przecież tylko dzieje się na kartach książki. Trzeba mieć mocne nerwy, by przetrawić te wszystkie sceny, wydarzenia i sytuacje. Emocje są ogromne. Do tego do samego końca nic nie jest oczywiste. Warto też zwrócić uwagę na rolę kobiety w hierarchii mafii. 

"Lubię to. Wręcz uwielbiam patrzeć na ludzi pogrążonych w strachu. To jest moja pożywka, która daje mi kopa do działania. Takim już jestem człowiekiem, nic na to nie poradzę. Ludzie są słabi. Zbyt jawnie i za często pokazują, że się boją."

Będziemy świadkami opanowującej człowieka żądzy pod każdą postacią - władzy, ciała, duszy. Bohaterowie są bardzo wyraziści, różni pod wieloma względami. Jestem zaskoczona, a jednocześnie zafascynowana tym, jak głęboko weszłam w świat Zuzanny oraz tym, z jaką mocą odczuwałam to co ona. Fragmenty przedstawiające ją jako matkę, która dla swojego syna zrobi wszystko, rozwalały mnie emocjonalnie. Mimo bezradności to kobieta odważna, charakterna, honorowa, oddana, gotowa na każde poświęcenie, byleby tylko ochronić dziecko. Podobało mi się to, jak długo stawiała się Igorowi. Z kolei u niego to, że widział w Zuzie dobrą matkę.

"Nie lęka się, nie ucieka, nie chowa. Ciężko oddycha, wściekły spojrzeniem rzuca mi wyzwanie. Jest nienaturalnie blisko. Tak, że czuję zapach jej ogniście rudych włosów. Odważnie staje w obronie swojej i syna, nie zważając na konsekwencje. Jej determinacja i chęć walki cholernie mi się podobają. Dmitrij miał rację, nie będę miał z nią lekko."

Cóż jeszcze mogę od siebie dodać? Znakomity pomysł na fabułę, fenomenalne wykonanie i jeszcze lepsze zakończenie, po którym chcemy więcej i więcej. Ja szczególnie chciałabym jeszcze bliżej poznać Dmitrija, bo to naprawdę ciekawa i fajna postać.

"Prawo ojca" to pełen skrajnych emocji thriller o posiadaniu, pożądaniu, walce o władzę i wpływy, intrygach, oddaniu, matczynej miłości, strachu o przyszłość, bólu, braku nadziei, nienawiści i obdarciu z godności. To bezsprzecznie powiew świeżości na polskim rynku wydawniczym. Polecam!

Zuzanna Flis jest architektem i samotną matką. Ojciec dziecka na wieść o ciąży zwinął manatki i tyle go widzieli. Zuzanna robi wszystko, aby zapewnić swojemu dziecku utrzymanie. W tym celu jedzie do podkrakowskiej wioski, gdzie ma się ubiegać o kontrakt na prace architektoniczne w starej szkole. Kiedy już ma wychodzić z domu, zostawiając synka Maksymiliana pod opieką opiekunki, ta informuje, że jest chora i nie będzie mogła zająć się dzieckiem. W tej sytuacji Zuzanna nie ma innego wyjścia, jak zabrać dziecko ze sobą. W starej szkole odbywa się spotkanie mężczyzn, którzy dalecy są od podziwiania architektonicznych projektów. Ich przywódca Igor Kolosov jest zdziwiony pojawieniem się kobiety z dzieckiem. Żadna z ,,zaproszonych" kobiet miała nie mieć dziecka, zamiary w stosunku do nich były zgoła inne. Igor czuje się zafascynowany Zuzanną ,,z jednej strony unosząca głowę kobieta, a z drugiej wystraszona matka." Igor przedstawia Zuzannie propozycję nie do odrzucenia: w świadectwie urodzenia Maksymiliana to on będzie widniał jako jego ojciec, a Zuzanna będzie mogła nadal wychowywać swojego syna, u boku Igora. Zadziorna kobieta początkowo odrzuca pomysł mężczyzny, ale pod wpływem szantażu ulega mu. Czy młodej i niewinnej kobiecie uda się przetrwać w świecie Igora i uchronić dziecko?

,,Prawo ojca", tom otwierający nową serię ,,Krwią naznaczone" nie jest grzeczną powieścią z mafią w tle. Igor i jego prawa ręka Dimitrij nie bawią się w subtelności, zwłaszcza Dimitrij.

W tej powieści znajdziemy lojalną matkę na łasce i niełasce bezwzględnego mafiosa, który nie ugnie się przed niczym, aby dostać to, czego chce, ale przy tym kieruje się swoistym kodeksem.

Historia opowiedziana z punktu widzenia Zuzanny i Igora pozwala poznać ich myśli i uczucia. Zuzanna kobieta o niewyparzonym języku nie daje sobie w kaszę dmuchać, dla dobra dziecka gotowa na wszystko, nawet na układ z samym diabłem. Moim zdaniem ta powieść powinna nosić tytuł ,,Matka-lwica", bo tak zachowuje się Zuzanna. Igor jest skomplikowanym mężczyzną, ze skomplikowaną sytuacją rodzinną, który zrobi wszystko, aby zyskać upragnionego dziedzica.

Ta powieść to nie typowy romans mafijny, gdzie bohaterka szybko zmienia się w uległą kobietkę, charakterna kobieta nie raz wystawi cierpliwość gangstera na próbę.

W powieści nie brakuje brutalnych scen bardzo obrazowo przedstawionych przez autorkę, jak również gorących ,,momentów". Z tego względu jest to pozycja przeznaczona dla zdecydowanie pełnoletnich czytelników.

Szybka akcja, lekkie pióro autorki, wyraziści bohaterowie i dopracowane (a czasami nawet dowcipne) dialogi sprawiają, że powieść czyta się szybko. Zakończenie przyprawia o ścisk serca i zmusza do mniej lub bardziej cierpliwego oczekiwania na kontynuację, kontynuację, której już nie mogę się doczekać.

Z mojej strony, serdecznie polecam.

Zuzanna ma spotkanie w sprawie pracy, a że jest samotną mamą i nie ma z kim zostawić synka, zabiera go ze sobą. Decyzja ta zaważy na jej dalszym życiu. Igor jest głową rosyjskiej mafii w Krakowie. Nie narzeka na brak pieniędzy, ale czegoś mu brakuje. Tak się składa, że ma to Zuza. A Igor zawsze dostaje to, co chce. Czy będzie tak i tym razem? A może kobieta przechytrzy Igora? Przekonajcie się sami...
Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością Autorki - ale na pewno nie ostatnie. Podoba mi się styl pisania, a książka bardzo wciąga. Trudno mi podpiąć " Prawo ojca" pod jakiś gatunek. Jest tu mafia, mroczne uczucia, aż gęsto od pożądania - ale to z całą pewnością nie jest to romans mafijny. Mamy tu dużo krwi, brutalność, rywalizację i nieuczciwe interesy, ale to nie thriller ani kryminał. Są i pikantne sceny - nie jest to jednak erotyk.
Ta książka to coś innego, nowe spojrzenie na mafię. Pełna emocji - momentami budzi obrzydzenie, strach, ale i wzruszenie. Mamy tu silne uczucia - na czele z miłością do dziecka. Jest walka o władzę i wpływy, nienawiść, strach o przyszłość. Autorka nie romantyzuje uczucia między ofiarą a oprawcą, pokazuje też brutalną prawdę o miejscu kobiety w mafijnej hierarchii. Zuzanna to świetnie napisana bohaterka - przepełnia ją strach i bezradność, ale jak lwica potrafi zawalczyć o swoje dziecko. Igor to zdobywca, władca absolutny, który wie, czego chce i sięga jak po swoje - tak go wychowano i dla nie to normalne.
Książkę czytało mi się naprawdę szybko, akcja wciągnęła I z niecierpliwością przewracałam kolejne strony, by dowiedzieć się, co będzie dalej. I bardzo jestem ciekawa dalszego ciągu...
Polecam!