Sherlock Holmes Sprawy Sherlocka Holmesa
Arthur Conan Doyle

OSTATNIE SPRAWY SHERLOCKA Sherlock Holmes był z czytelnikami przez cztery dekady. Autor kilkukrotnie próbował ostatecznie zakończyć jego przygody, uśmiercił go nawet w jednym z opowiadań, jednak popularność postaci oraz naciski miłośników przez lata sprawiały, że Arthur Conan Doyle, nawet po długiej przerwie, powracał w końcu do pisania kolejnych tekstów o najsłynniejszym detektywie świata. Teraz wreszcie nastał koniec - ostateczny. Co to będzie oznaczało dla Holmesa, Watsona i pozostałych bohaterów? Przede wszystkim nowe sprawy. Co by się nie działo, przestępcy nie ustają w swoich trudach, a co za tym idzie - nasz detektyw znów mierzyć się musi z tajemniczymi przypadkami. Już na początku klient prosi Sherlocka o zdemaskowanie mordercy uwodzącego pewną kobietę. Potem żołnierz chce rozwiązania zagadki jego ukrywającego się w domu kolegi, Holmes wikła się w wyjaśnienie kradzieży klejnotu, ataku wampira, bardzo dziwacznego zachowania profesora oraz lokatorki chowającej swojątwarz za woalką. W ostatnich dwóch sprawach w swojej karierze detektyw trafia (znów) do świata jeździectwa, a wreszcie podejmuje się rozwikłania zagadki młodej kobiety, która wraz z lekarzem uciekła od męża. Wprawdzie na finałowy tom przygód Sherlocka bardziej nadawałby się Ostatni ukłon (zresztą bywa, że w zbiorczych wydaniach to on znajduje się na samym końcu), jednakże zabawa, jaką oferują Sprawy Sherlocka Holmesa, jak zwykle jest przednia. Oczywiście mniej jest tutaj świeżości niż w poprzedniej części - pewnym jej powiewem jest chyba jedynie opowiadanie z wampirzycą - niemniej w gatunku krótkich form kryminalnych zbiór sprawdza się naprawdę bardzo dobrze. Zaczynając od ciekawych pomysłów, przez znakomite poprowadzenie akcji, na wspaniałym, klasycznym stylu kończąc - historie te wydają się o wiele pełniejsze niż współczesne dokonania autorów kryminałów. Nieważne czy zaskoczą, czy nie; rozrywka, jakiej dostarczają, stoi na naprawdę wysokim poziomie. Aż szkoda, że Doyle nie posunął się dalej i nie stworzył czegoś z prawdziwą głębią i przesłaniem, wtedy powstałoby niezaprzeczalne arcydzieło. Tak czy inaczej jest bardzo dobrze, momentami wręcz rewelacyjnie, a czas spędzony w towarzystwie Sherlocka i Watsona nie jest czasem straconym. Jak zwykle muszę pochwalić także lektora. Zadura nie zawodzi, dobrze ,,czuje" te opowieści i ich klimat, a przy okazji świetnie oddaje charakter postaci. W jego głosie jest coś takiego, co przykuwa uwagę słuchacza, a doświadczenie w czytaniuaudiobooków widoczne jest w całości zbioru. I cóż pozostaje mi dodać na koniec, jak nie to, że żałuję, iż w tym miejscu kończy się także moja przygoda z klasycznymi dziełami o Holmesie. Wprawdzie detektyw wszechczasów powracał jeszcze nie raz, a to w filmach czy komiksach, to znów w powieściach i opowiadaniach pisanych przez najróżniejszych autorów (swoje trzy grosze dodał nawet Stephen King), jednak nigdy nie było to już to samo. Dlatego też polecam gorąco te pierwsze i jedyne ,,prawdziwe" utwory spisane przez Arthura Conan Doyle'a i zachęcam do ich poznania.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

To już jest koniec, nie ma już nic... Polecam wszystkim.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

,,Sprawy Sherlocka Holmesa" to dziewiąty tom, zbiór dwunastu opowiadań. Ukazane są tutaj historie, które obrazują szczytową formę w karierze genialnego detektywa Sherlocka Holmesa. Narratorem zwykle jest Watson, wierny kronikarz, ale czasami ,,mówi" sam Sherlock (np. w ,,Żołnierz o bladej twarzy"). Watson często był pożywką dla umysłu detektywa, stymulował go, taką skromną rolę odgrywał w ich związku. Wg mnie najlepszym opowiadaniami są: - Wampir z Sussex, - Żołnierz o bladej twarzy, - Thor Bridge (ale tutaj domyśliłam się rozwiązania), - Zdziwaczały profesor- ukazujące, że rozwiązania najpoważniejszych kwestii, może zależeć od na pozór błahych detali, - Shoscombe Old Place. Sherlock, jak to on, jest bardzo skryty, bo bezpiecznie jest tylko wtedy, gdy nikt nie wie o jego planach, nawet Watson. Jego mieszkanie na Baker Street, stanowi punkt wyjścia tak wielu przygód. Zdarzało się, że przestępcy inaczej płacili za swoje czyny, nie zawsze kończyli w areszcie, a czasem detektyw tylko poznaje prawdę, jak np. w ,,Zawoalowanej lokatorce"- smutnej ludzkiej tragedii, bez popisu błyskotliwości Holmesa. Nie podobały mi się natomiast opowiadania pt. ,,Wybitny klient" oraz ,,Diament korony". Pierwsze, ponieważ w sumie nie zawierało w sobie żadnej zagadki do rozwiązania; drugie- miałam wrażenie, że czytelnik poznaje je od środka. ,,Kiedy nastąpi zmiana punktu widzenia, okoliczność, która tak bardzo świadczyła o winie, staje się wątkiem prowadzącym do prawdy". Nie jest to mój ulubiony zbiór przygód o zagadkach Holmesa, ale jego fanom, jeśli ciekawią ich, sprawy które on rozwiązuje, mogę polecić. Mają swój, staroświecki urok, gdzie bohaterem jest ,,nieśmiertelny" bohater, a sprawiedliwość zwycięża nad zbrodnią.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Coraz ciekawsze historie o Sherlocku 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Interesujące przypadki spraw rozwiązywanych przez słynnego detektywa. Odczuwalny klimat dawnej epoki. Wciąga.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Moim zdaniem najlepszy zbiór opowiadań z serii. Niezwykle interesujące sprawy, pozwalające także prowadzić własne śledztwo czytelnikowi. Nie za trudne i nie za łatwe!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Dziewiąty i ostatni zarazem tom przygód detektywa z baker street wydaje się byś częścią która miała zebrać wszystkie opowiadania nie wydane wcześniej a zważywszy fakt, że ósma cześć właściwie zakończyła historię przygód detektywa mamy tutaj miszmasz zawierający niechronologiczne opowiadania a jednym z dziwniejszych i niepsujących to twórczości Conan Doyle-a jest "Zdziwaczały profesor" gdzie mamy to czynienia z kryminałem który jest upstrzony pewną dozą fikcji i fantastyki naukowej. Przed zaczęciem czytania serii spodziewałem się bardziej obszernych opowiadań zawierający większe powiązanie między sobą ale no cóż :)

(Kliknij aby rozwinąć opinię)