Słońce i jej kwiaty
Rupi Kaur

Książka jest podzielona na pięć części: Więdnięcie, Opadanie, Zapuszczanie korzeni, Wschodzenie i Rozkwitanie. Więdnięcie to historia o trudnych emocjach związanych z rozstaniem, Opadanie to ciemna strona kobiecości – bo która z nas nigdy nie miała problemu z akceptacją własnego ciała? Zapuszczanie korzeni porusza ważne kwestie imigracji, tolerancji, spotkania dwóch rozmaitych kultur. Wschodzenie to rośnięcie w siłę. Rozkwitanie jest typowo „kobiecym” rozdziałem i jest swoistym hołdem w stronę kobiecości.
„Słońce i jej kwiaty” jest moim pierwszym spotkaniem z autorką. Tomik wierszy zawiera bardzo dużo poglądów autorki, manifestów jej światopoglądu i przepięknych, minimalistycznych ilustracji. Książka jest bardzo osobista, nie da się jej przeczytać „na raz”. Każdy tekst był dla mnie skłonnością do refleksji, przemyśleń, czasem nawet odłożenia książki na bok, by wszystko sobie ułożyć w głowie. Zastanawiałam się czasem „jeny, skąd ta kobieta wie, co myślę? Jakbym ja to mówiła!”. Rupi definiuje to, czego nie potrafimy nazwać słowami.
Czytałam wydanie dwujęzyczne – świetna sprawa! Wiosenna okładka tylko zachęca do sięgnięcia po książkę. Książkę polecam jednak dla kobiet, jest to przekrój naszego, kobiecego życia. Zapewnia wzruszenie, a przynajmniej poruszenie. Idealne na prezent: córka-mamie, przyjaciółka-przyjaciółce. Jeśli chodzi o mnie to nawet pozaznaczałam sobie kilka tekstów i zapisałam je sobie w notesie, by częściej do nich wracać