Czym jest patyk, a czym kijek? Kto ma nogę, a kto nóżkę? Co znaczy ,,ha, ha"? I dlaczego mówi się ,,podobny kubek w kubek"?
Zapraszamy do wspólnej zabawy językiem polskim!
W tej książce znajdziecie słowa, które towarzyszą nam od początku życia. Używamy ich od małego, ale czy wiecie, że można się nimi również doskonale bawić? Dla niektórych to jasne jak słońce! Jerzy Bralczyk i Jarosław Mikołajewski - językoznawca i poeta - zapraszają was na pełną fantazji wyprawę do krainy słów. Zabierzcie ze sobą dobrych kompanów: tatę, babcię, pradziadka... Po drodze znajdziecie wiele okazji do wspólnych eksperymentów z językiem - tak lekkich i radosnych, jak łącząca pokolenia gra w pchełki.
Autorzy tej książki wychodzą naprzeciw dzieciom. Co ja piszę! Oni są dziećmi. Mają gotowość zaglądania za horyzont słów, chęć do zabawy i kreacji. I mają w sobie mnóstwo dziecięcej odwagi! I powiem wam jeszcze, że ta książka jest jak cebula. Składa się z warstw i można ją obierać na wiele sposobów, które zachwycą dziecko, ale także najbardziej wymagającego dorosłego.
Katarzyna Stoparczyk
Informacje dodatkowe o Słowa pierwsze:
Wydawnictwo: Agora
Data wydania: 2024-11-13
Kategoria: Dla dzieci
ISBN:
Liczba stron: 64
Kup książkę Słowa pierwsze
Sprawdzam ceny dla ciebie ...
Cytaty z książki
REKLAMA
Zobacz także
Słowa pierwsze - opinie o książce
Inne książki autora
Pamiętnik starego Geppetta
0
Znakomity tłumacz Pinokia Jarosław Mikołajewski pokusił się o spojrzenie na chłopca z długim nosem oczami starego Geppetta. I stworzył zajmującą opowieść...
Godzina śródziemnomorska
Zobacz wszystkie książki tego autora
0
Nad brzegiem morza podczas spaceru spotykają się Poetka i Dziennikarz. W sam raz w godzinie śródziemnomorskiej. To znaczy dziś i dawno temu, teraz i zawsze...
Przeczytane:2025-04-28, Ocena: 5, Przeczytałam,
Dziś za sprawą książki „Słowa pierwsze” pobawimy się językiem polskim. A przewodzić tej zabawie będą bardzo kompetentne osoby, bo kto zna się na języku lepiej niż językoznawca (Jerzy Bralczyk) i poeta (Jarosław Mikołajewski)?
Ideą książki jest zastanowić się nad słowami oczywistymi, nad takimi określeniami, które towarzyszą nam od początku (stąd tytuł), nad wyrazami, których znaczenie znamy, ale są dla nas tak oczywiste, że stworzenie definicji mogłoby przysporzyć problem. I tu „wchodzą na scenę” szanowni panowie autorzy. Jerzy Bralczyk, z nieco filozoficzną swadą, tworzy krótkie opisy i gdyby nie to, że są krótkie chętnie użyłabym określenia „rozprawa”. Natomiast Jarosław Mikołajewski napisał o tych słowach (z tymi słowami?) wierszyki, aczkolwiek zaznaczyć trzeba, że „Słowa pierwsze” to nie jest zbiór rymowanek dla maluchów. To też nie jest książką dla dzieci lubujących się w akcji i przygodzie. To publikacja dla czytelnika świadomego, dociekliwego. A ja dodałabym, że i dla młodego i tego starszego. W mojej ocenie nie sposób tu wyznaczyć jakąkolwiek granicę wieku. Czytelnik, albo poczuje z tą książką chemię, a ta uaktywni jego wrażliwość i chęci do eksperymentowania ze słowami, albo chociaż zachęci nad refleksją nad ich znaczeniem.
Zamiast podsumowania zostawiam małą próbkę z tekstów zgromadzonych w tej publikacji. Przekonacie się, czy poruszą one wasze językoznawcze, językoodkrywcze struny:
„Zupa
Rozlewa się na talerze, a potem bywa, że na stół.
Trudno wytrzeć.”[1]
„Babcia
Babcia, babunia
To jak córka, córunia.
Ktoś do przytulenia
Z ogromnego wzruszenia.”[2]
„Ryba
Dobrze się czuje w wodzie. I kiedy my się dobrze czujemy to mówimy, że jak ryba. W wodzie.”[3]
„Jest
- Jesteś?
- Jestem!...
I oto jest najprostszy test,
by się przekonać, że ktoś jest.”[4]
„Człowiek
Ktoś taki jak ja i ktoś taki jak ty.
Właściwe to ktoś taki jak inni,
jak ona, jak on.”[5]
[1] Jerzy Bralczyk, Jarosław Mikołajewski, „Słowa pierwsze”, wyd. Agora, Warszawa 2024, s. 44.
[2] Tamże, s. 15.
[3] Tamże, s. 28.
[4] Tamże, s. 9.
[5] Tamże, s. 13.