Śmiertelna układanka

,,Śmiertelna układanka" Lisa Regan

Są książki, które po prostu czytamy i są takie, które przeżywamy. Seria z Josie Quinn to dla mnie ten drugi przypadek. W ósmej części znów jest gęsto od emocji i nie chodzi tylko o "kolejną sprawę", a o sprawę bardzo osobistą. A takie bolą najbardziej.

Tym razem w centrum wydarzeń jest Trinity, siostra bliźniaczka Josie. Chęć rozwiązania zagadki nieuchwytnego Mistrza Kości - seryjnego zabójcy działającego od wielu lat w Pensylwanii, zabiera jej każdą chwilę, a odsunięcie z porannego programu tv tylko ją bardziej nakręca. W pewnym momencie znika bez śladu z wynajętego domku. Josie znajduje porzucony samochód, a w trawie perfekcyjną układankę z ludzkich kości.

Im bardziej wchodziłam w sprawę Mistrza Kości i im więcej śladów się pojawiało tym bardziej chciało mi się czytać. Autorka świetnie żonglowała napięciem, ale nie jestem tym zdziwiona, bo to nie pierwsza jej książka, którą przeczytałam.

Podobało mi się, jak przeplatała przeszłość z teraźniejszością. Obraz dzieciństwa Alexa i Zandry, uwięzionych w piekle domowej przemocy czy szkolne okrucieństwo opisywane w pamiętnikach przez Trinity, były tak wyraźnie zarysowane, że wręcz czułam na własnej skórze ich cierpienie.

Finał mnie trochę zaskoczył, choć nie w pełni. W pewnym momencie skojarzyłam o co może chodzić i okazało się to trafne skojarzenie. Końcówka dynamiczna, jak w każdej części. Wszystko zostaje ze sobą powiązane. Jest naprawdę super. Na pewno będę czytać kolejne części.

Jeśli jeszcze nie znacie tej serii to bardzo ją polecam. To nie tylko kryminał, a historia o ranach z dzieciństwa, które rozkwitają w dorosłości w najmroczniejszy możliwy sposób. Polecam.

Jeszcze mam ciarki na plecach po przeczytaniu tej książki. Lisa Regan znowu pakuje Josie Quinn w nie lada kłopoty! Tym razem nawet podwójnie, bo razem z jej siostrą bliźniaczką.

Trinity, po gafie popełnionej na wizji przenosi się do Josie i Noaha, żeby pozbierać swoją karierę do kupy i w spokoju rozpracowywać temat, z którym będzie chciała się zmierzyć. Pewnego dnia, po kłótni sióstr, Trinity wyjeżdża, jednak po miesiącu okazuje się, że od trzech tygodni absolutnie nikt nie miał z nią konaktu... Zniknęła? Josie, sprawdza w ostatnim znanym miejscu pobytu Trin, i dokonuje tam makabrycznego odkrycia! Od tego momentu, akcja się mocno zagęszcza i nabiera tempa. Czy Trinity się przed czymś ukrywa? A może została porwana? Czy ma to jakiś związek ze sprawą nad którą pracowała? Josie tym razem będzie mierzyć się nie tylko z wrogiem oraz własną przeszłością, ale będzie musiała zanurzyć się w przeszłość i wspomnienia swojej siostry, a co z atym idzie odkryje, że dzieciństwo Trinity, wcale nie było tak usłane różami jak się wszystkim dookoła mogło wydawać.

Lisa Regan nie zawodzi i serwuje nam-czytelnikom kryminał z krwi i kości. Bardzo lubię jak seria kryminalna z każdym tomem dostarcza nam nowej zagadki, ale jednocześnie daje logiczną kontynuację wątków obyczajowych dotyczących kluczowych bohaterów. Lubię tez zabieg, w którym autor główną linię fabuły przeplata takimi przebłyskami wspomnień z przeszłości, które należą nie wiadomo do kogo, a na koniec wszystko nam się pięknie spina w jedną całość. A tutaj wydarzenia są pogmatwane i zaskakujące, czyli dokładnie takie jak lubię! No i ta sentymentalna klamra, która wynikła z pamiętników... No mówię, ciarki jak nic!

Bardzo mi się też podoba wybór polskiego tytułu! Uważam, że jest ciekawszy i bardziej tajemniczy od swojego oryginału.  

Kiedy kilka tygodni temu Josie Quinn pokłóciła się z niedawno odnalezioną siostrą bliźniaczką nic nie zwiastowało kłopotów w jakie Trinity wdepnęła. Przed domkiem, który wynajęła został jej samochód z kluczykami, telefonem i torebką w środku. Natomiast za domkiem Josie odnalazła ludzkie kości. Czy to szkielet siostry, a jeśli nie to gdzie się ona podziewa i jak straszną tajemnicę rozwikłała? 

Wiem, że to któraś z kolei część losów detektyw Josie Quinn. Jednak czytając ten tytuł nie odczuwałam jakiegoś dyskomfortu z faktu nieznajomości poprzednich części. Oddzielna sprawa i tylko bohaterzy ci sami. 

Seryjny morderca, długoletnie poszukiwania, ciężka przeszłość, trudne dzieciństwo i siostrzana miłość. Jak w każdym rodzeństwie pojawiają się mniejsze lub większe niesnaski ale ta miłość nadal trwa. 

Bardzo dynamiczna i emocjonalna powieść kryminalna, z dobrze poprowadzoną fabułą, krótkimi rozdziałami z podziałem na to co teraz i kiedyś. Po to aby, może nie tyle zrozumieć, co zobaczyć jak wyglądało życie seryjnego zabójcy, a do łatwych nie należało. Josie ma niewiele tropów jednak powoli odkrywa straszną tajemnicę. Autorka buduje napięcie przez które książka jest praktycznie nie odkładalna. Chce się wiedzieć wszystko już, natychmiast. 

Ciekawe i inne niż wszystkie zakończenia, ale nie 'wzięte z kosmosu' więc za to duży plus. Takiego plot twistu to ja się mili państwo nie spodziewałam. Seria kryminalna, którą jeśli tylko będę miała możliwość poznam bliżej, a fanom tego gatunku bardzo polecam.

Główna bohaterka Josie Quinn jest osią dla całej serii, dochodzenia są różne, ale przez wszystkie tomy idziemy właśnie z tą policjantką. Poznajemy nie tylko okoliczności zb*odni, ale też jej życie prywatne, a tam się działo..

W tej części śledcza prowadzi wyścig z czasem, aby odnaleźć swoją siostrę, z którą rozstała się kilka tygodni wcześniej niestety - w niezgodzie. Od tego czasu nikt nie miał kontaktu z Trinity... kiedy Quinn jedzie do wynajętego przez nią w lesie domku z przysłowiową gałązką oliwną, okazuje się że dziewczyny tam nie ma.. znajduje za to ułożone arcydzieło z kości.. ludzkich..

Ten trop wskazuje na seryjnego mo*dercę Mistrza Kości, sprawa wydaje się bardzo trudna lecz dzięki wskazówką pozostawionym przez porwaną w formie stenografu, małymi kroczkami śledczy rozwiązują sprawę.

W książce znajdziemy kilka retrospekcji, które przenoszą czytelnika do młodych lat życia Alexa i Zandry, a także do licealnych czasów zaginionej. Uwielbiam takie zabiegi, dzięki temu bohaterzy stają się bardziej materialni, dowiadujemy się co ich kształtowało i miało wpływ na to kim są w chwili obecnej.

Atutem książki było objaśnianie zagadnień kryminalnych - np. kiedy patolog oglądała kości tłumaczyła co wskazuje na płeć i wiek, nieczęsto spotyka się takie ciekawostki. Wprowadzenie kodu Stenografu też było ciekawym zabiegiem. Takie małe elementy dodają charakteru książce i pozbawiają je banalności kolejnej powieści kryminalnej.

Dla mnie to było pierwsze spotkanie z autorką, natomiast nie ostatnie. W planie mam wrócenie do początków serii ? Oczywiście odnalazłam się czytając tą historię, bo wszytko było ładnie wyjaśnione i bez problemu można ,, wejść ze zrozumieniem" w tą historię, jednak tak jak wcześniej wspominałam chciałabym poznać całą historię Josie.