Smocza Perła
Yoon Ha Lee

Ostatnio coraz częściej sięgam po fantastykę i zdecydowanie stęskniłam się za dobrymi powieściami z tego gatunku. Tym razem postanowiłam poznać "Smoczą perłę", która zapowiadała się zdecydowanie ciekawie. I szczerze muszę przyznać, że zostałam miło zaskoczona i w sumie to nie wiem czy zaliczyć książkę do fantastyki czy sci-fi. Jest to powieść gdzieś pomiędzy tymi dwoma gatunkami i dzięki temu jest tak ciekawa i oryginalna.

Bardzo podoba mi się motyw mitologii, który wplątany jest w całość i przeplata się z fantastyką i sci-fi. Lubię powieści, które opierają się na mitach. Osobiście uważam, że nadają one smaczku do historii. Tym razem mamy tutaj styczność z koreańską mitologią. Nie znam jej zbyt dobrze, nigdy nie skupiałam się na jej poznaniu, jednak nie miałam problemu w zrozumieniu fabuły, bowiem mity są  tylko dodatkiem, a nie głównym wątkiem.

Książka jest przyjemną opowieścią o przygodach Min, trzynastoletniej dziewczynki, która jest odważna i lubi brawurę, która często wpędza ją w kłopoty. Dzięki takiemu charakterowi głównej bohaterki nie możemy się nudzić. Polubiłam jej postać i w sumie obdarzyłam sympatią. Pomijając fantastyczne elementy, Min jest typową nastolatką i uważam, że jej postać została dobrze wykreowana.

Przyznać muszę, że powieść jest idealna dla każdego, bez względu na wiek. Uważam, że każdy kto lubi mitologię, fantastykę i sci-fi, odnajdzie się w lekturze i będzie czerpał ogromną przyjemność z jej poznawania.

Styl autora przypadł mi do gustu i jest przyjemny w odbiorze. Osobiście płynęłam z historią i wydarzeniami, i płynnie poznawałam powieść. Nie było tutaj elementów, przy których bym się nudziła, a warto pamiętać, że jestem uczulona na zbędne biadolenie. Cieszę się, że Yoon Ha Lee jest konkretny i skupia się na tym, co jest ważne.

"Smocza perła" jest powieścią magiczną, która zabiera czytelnika w świat sci'fi z elementami fantastyki i mitologii. Zdecydowanie należy do grona pozycji, które wciągają odbiorcę i intrygują już od pierwszy stron. Ja pochłonęłam ją w rekordowym czasie i czytałam z ogromną przyjemnością.
Nie brakuje tutaj zwrotów akcji i elementów zaskakujących, dzięki którym z jeszcze większym zapałem poznajemy książkę.

Całkiem przyjazna, spójna i ciekawa powieść dla młodzieży. Dla starszych, jak widać, też się nada. Wyraziści bohaterowie, wartka akcja, kosmiczne przygody i dość dobrze dopracowany świat przedstawiony. W zasadzie nie powiem, żeby było to jakieś odkrycie roku, ale dla przyjemności przeczytać można.

Co powstanie z połączenia azjatyckiej kultury i „Gwiezdnych Wojen”? Właśnie „Smocza Perła”!
Trzynastoletnia Min pochodzi z prastarego rodu lisów. By chronić siebie i najbliższych przed niebezpieczeństwem nie może jednak posługiwać się lisią magią – czyli czarować i zmieniać swojej postaci. Te zasady łamie dopiero wtedy, kiedy jej brat Jun zostaje oskarżony o dezercje w celu szukania Smoczej Perły mogącej zmieniać całe światy. Pewna niewinności brata Min wyrusza na pełną przygód wyprawę w kosmos.
Pierwsze, co nasuwa mi się na myśl, to klimat książki. Jest on naprawdę mocno zbliżony do „Gwiezdnych Wojen”. Kosmiczna saga? Główna bohaterka mieszkająca na biednej, odległej, piaszczystej planecie? Blastery? Brzmi znajomo? Z jednej strony jest to powielanie schematów, ale z drugiej lubię takie klimaty, więc ja nie narzekałam.
Nie podobali się za to do końca bohaterowie. Na początku jednak należałyby się też brawa dla tłumaczek. Świetnie poradziły sobie z sprawą postaci bezpłciowych, do których należało się nie wracać oni formą żeńską, ani męską. Byłam pod dużym wrażeniem rozwiązania, na które wpadły!
Wracając do bohaterów – byli ciekawi, szczególnie ci związani z koreańską mitologią. Świetnie czytało mi się o lisach, smokach, goblinach, duchach czy tygrysach. Jednak nie przywiązałam się do żadnego z nich. Nie budziły one we mnie większych emocji. No, wyjątkiem była Min, która mnie irytowała. Uważam, że jest za idealna. Byłam w szoku, kiedy uświadomiłam sobie, że ma ledwo trzynaście lat. Zachowywała się za dojrzale, za odpowiedzialnie jak na ten wiek. Działała w pojedynkę, a mimo to nie popełniała prawie żadnego błędu. Natomiast w związku z bohaterami drugoplanowymi to czułam niedosyt. Przez to trochę trudno było mi się wkręcić w historię „Smoczej Perły”, a szkoda, bo była ona ciekawa. Równie intrygujący był świat przedstawiony w książce. Właśnie przez bohaterów potencjał książki został trochę zmarnowany.
Lekki zawód czułam też z powodu stylu pisania autora. Jako, że „Smocza Perła” jest polecana przez samego Ricka Riordana, to liczyłam na dużo humoru, a tego było mało. No ale nie można przecież mieć wszystkiego?
Zabierając się „Smoczą Perłę” liczyłam na genialną przygodę, a dostałam mocno średnią historię. Osoby lubiące kosmiczne klimaty znajdą w niej coś dla siebie, ale inni mogą poczuć się rozczarowani.