Strzały w Stonygates

Autorka przenosi nas i swoją bohaterkę do zaniedbanej, choć imponującej posiadłości, gdzie obecnie mieszka przyjaciółka z młodości panny Marple. Spotykamy się z gronem ludzi, którzy są jednocześnie normalni i nienormalni. Dziwna atmosfera komplikuje się, gdy padają strzały i na horyzoncie pojawia się trup. Zaczyna się śledztwo, podejrzanych jest kilkoro, a ktoś ewidentnie próbuje zmylić trop policji. Panna Marple będąca przyjaciółką pani domu, w między czasie dostrzega to i owo, łączy wszystkie fakty i w konsekwencji pomaga znaleźć sprawcę. Jest to postać, która się nie wyróżnia, wtapia w tłum i wygląda na zwykłą staruszkę. 

Strzały w Stonygates to kryminał, który ma w sobie zagadkę, drugie dno i sporo podejrzanych. Mamy tu klimat tamtych czasów i spokojne tempo oraz dedukcję. Autorka w książce porusza takie tematy jak pokora czy dobro. Bawi się portretami bohaterów i skomplikowanymi relacjami, jakie je łączą. To, co z pozoru jest czarne, może okazać się białe. Wszystko połączone ze smakiem naprawdę wciąga. Spokojnie można delektować się tą książką. 

Nie jest to może Agatha Christie w najlepszej formie, jednak jej miłośnicy niewątpliwie znajdą to, co najbardziej kochają: angielską rezydencję, zamieszkałą przez bardzo barwne osobowości, połączone bardzo skomplikowanymi relacjami rodzinnymi i uczuciowymi; ciekawe charaktery; błyskotliwe dialogi. Za to sama zbrodnia jest dośc bezbarwna, podopnie jak panna Marple, której równie dobrze mogłoby nie być. Nie sposób się domyślić, kto i dlaczego zabił, dopóki się tego nie dowiemy. Jednym słowem, miłe choć niekonieczne.

Klasyka kryminału. Panna Marple odwiedza swoją przyjaciółkę. W posiadłości mieści się dom dla młodocianych przestępców, którzy są poddawani resocjalizacji. Podczas zamieszania padają strzały. Ginie jeden z właścicieli domu opieki. Trwa śledztwo, podczas którego nasza bohaterka nie próżnuje. Okazuje się, że wszyscy padli ofiara przedstawienia. Polecam.