Szafa

pierwsze opowiadanie krótkie, skojarzyło mi się jakoś mimowolnie z "dziewczyną z szafy", taka mała poezja, drugie próba analizy życia mieszkańców hotelu, płynne i ciekawe. Deus ex choć wiem o co w nim chodziło podobało mi się najmniej dlatego ocena dobra,

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Życie zamknięte w szafie,czy tak da się żyć? Ksiażka daje do myślenia nad sobą i nad życiem. Nie zamykajmy się na innych.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Maleńka książeczka a tyle w niej poezji... choć to proza. "Szafa" w magiczny sposób staje się częścią życia pewnej pary. "Było w niej dość miejsca na cały świat." "Numery" w hotelu też kryją swoje tajemnice. Dzięki Oldze Tokarczuk można poznać część ich sekretów."Zdumiewa mnie, że można być w sposób, jakby się w ogóle nie było". Podczas sprzątania pokoje same opowiadają historie hotelowych gości. Bohater opowiadania pt. "Deus ex" to Stwórca, który tworzy świat, siedząc przed ekranem i klawiaturą komputera. Gra w grę zwaną życiem. 3 opowiadania- 3 przygody z literaturą.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

3 niesamowite opowiadania, które Tokarczuk przedstawiła w sposób poetycki, barwny, plastyczny. Przedmioty ożywają, a bohaterowie opowiadań inaczej odczuwają świat, głębiej. Nie jest to proza łatwa, nie możne przeczytać jej szybko pomimo krótkiej treści, trzeba ją sobie przyjemnie dawkować.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Szafa" to zbiór trzech opowiadań (Szafa, Numery, Deus ex) pełnych magii. Gdzie rzeczywistość miesza się z fantazją. Jest to pierwsza przeczytana przeze mnie książka pani Tokarczuk i muszę przyznać że z chętnie sięgnę po inne utwory jej autorstwa. Tytułowa szafa przywołuje bohaterkę opowiadania aby ta choć na chwilę usiadła w jej wnętrzu i przeniosła się do innego świata. Z kolei bohater opowiadania noszącego tytuł "Deus ex" zwany przez autorkę D.w wirtualnym świecie bawi się w pana Boga tworząc grę w której stwarza świat i decyduje o losach ludzi. Największe jednak wrażenie wywarło na mnie opowiadanie "Numery" gdzie akcja toczy się w hotelu "Capital". Odczuwa się jakby cała akcja działa się na naszych oczach. Niemalże widzi się ten bałagan pozostawiony przez Amerykańską młodzież, ten ład w pokoju Japończyków, te włosy na wannie, tę odbitą twarz z makijażu na poduszce. Czuje że jeszcze nie raz sięgnę do tej krótkiej ale niezmiernie interesującej książki.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Niewielka książeczka w niej 3 opowiadanka, a wydawało mi się, że Tokarczuk czytałam już wszystko! Jak zwykle plastyczne opisy, przy czytaniu wrażenie, że wchodzi się w inny świat jak bohaterowie szafy, którzy wchodząc do niej przenoszą się w inny wymiar i już nie chcą wracać do tego co znali do tej pory. Mnie jednak najbardziej urzekło nie tytułowe opowiadanie ale ,,numery'' historia pokojówki hotelowej i jej wnikliwe spojrzenie. Na podstawie rzeczy zostawionych w pokoju odtwarza ona ich historie to kim są i jacy są. Tokarczuk nigdy nie zawodzi!

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

"Szafę" czyta się fajnie i szybko, czując niedosyt, że nie jest to dłuższa lektura. Dla mnie jest szczególnie bliska, bowiem wpadła mi w ręce w szczególnie dziwnych okolicznościach, gdy bywałam w gościach u ciekawych ludzi, mających przedziwną szafę.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka zawiera trzy opowiadania.Pierwszą opowieść autorka snuję o zakupie starej szafy i codzienności  ,która jednocześnie przytłacza jak i fascunyję niczym gra za oknem miejscowej orkiesty.Drugie opowiadanie przedstawia prace pokojówki autorki w hotelu Capitol ,dotyczy przemyśleń dotyczących pracy i kontaktu ze spotykanymi zagranicznymi  goścmi, każda postać coś wnosi do tej opowieści ,a jednocześnie jest żródłem głębokich przemyśleń .Jak bardzo fascynująca a jednocześnie wyczerpująca może być praca w hotelu i jakie refleksje budzi sprzątanie poszczególnych pokoi ,gdzie każdy pozostawiony szczegół dużo mówi o chwilowych lokatorach.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Oswajanie otaczającej nas rzeczywistości to niełatwa sprawa. Olga Tokarczuk bierze czytelnika za rękę i pokazuje mu magię codzienności, ukryte znaczenia.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Tokrczuk nie zawodzi. Najlepsze opowiadania to "Numery" i "Szafa".

(Kliknij aby rozwinąć opinię)