Tak chciał los

*współpraca reklamowa*

Urocza okładka co nie? Do tego przekorny tytuł i ciekawy opis, który sugerował bardzo życiową opowieść. Wszystko się zgadza, a powieść pomimo swojej prostoty i przewidywalności była na swój sposób cudowna. To książka, którą czytało mi się z przyjemnością, dostarczyła mi wielu wrażeń a fabuła nie raz podniosła mi ciśnienie. Obyczajówka z romansem i wieloma przeciwnościami losu.

Dominika pomimo swojego wieku już nie jedno przeżyła, strata matki, męża i trudna relacja z ojcem to zaledwie niewielka lista tego, czego doświadczyła trzydziestolatka. Ambitna malarka robi wszytko by utrzymać względną stabilizację i galerię sztuki, która znalazła się na skraju bankructwa. Piotr również przechodzi największy w swoim życiu kryzys, żona porzuciła go z dnia na dzień, pozostawiając mu pod opieką córkę i list. Mężczyzna postanawia odwiedzić matkę i wykorzystać ten czas na zastanowienie się co dalej. Na miejscu ścieżki życiowe Dominiki i Piotra się krzyżują, szybko zaczynają coś do siebie czuć, ku uciesze ich rodziców. Jednak pech, czy przewrotny los jeszcze nie powiedział ostatniego słowa.

Nie wiem jak u was, ale ja ostatnio mam wrażenie, że im bardziej urocza okładka to tym bardziej zawiła i skomplikowana historia się za nią skrywa. Tak też było i tutaj, okładka mamiła spokojem i swojskością, a jak tylko zaczęłam czytać, już wiedziałam, że spokojnie i lekko nie będzie. Dominika to kobieta, która straciła bardzo wiele, która zmaga się w problemami i przeciwnościami, u niej nieszczęścia chodziły parami, a ona sama nie potrafiła odciąć się od przeszłości, która miała na nią tak ogromny wpływ. W jej niestabilnym życiu pojawia się Piotr, syn sąsiadki, który podobnie jak ona niesie ze sobą chaos i nierozwiązane sprawy. Ta relacja trochę oparta na zauroczeniu od pierwszego wejrzenia, jest skomplikowana, choć uczucie się rozwija, a para się im poddaje, to wciąż pozostaje miedzy nimi wiele niedomówień, które później sprawiają problemy, i prowadzą do nie lada dramy.

To złożona, wielowątkowa, nieco trudna ale i emocjonalna opowieść. Historia o skrzywdzonych ludziach, którzy pomimo kolejnych dramatów muszą sobie jakoś radzić. To opowieść o samotności, o starcie i żałobie. To też historia o wrzutach sumienia, o wzajemnych pretensjach i nierozwiązanych sprawach, które nie pozwalają ruszyć na przód. To historia bardzo realistyczna, pełna trudnych i nieco kontrowersyjnych tematów, która może wzbudzać mieszane uczucia, pozwala krytycznie spojrzeć niemal na każdą z występujących w powieści postaci, ale też pozwalająca poznać każdy punkt widzenia.

To kolejna książka, którą przeczytałam za jednym zamachem, historia mnie wciągnęła, byłam ciekawa jak to wszytko się skończy, z jaką aferą, z jakimi skutkami, a autorka namieszała w tej fabule aż miło. Pierwszy raz spotkałam się z twórczością autorki i mam nadzieję, że nie ostatni. Urzekł mnie jej lekki i przyjemny styl pisania, poruszenie ciekawych ale i nieco trudnych tematów, które umiejętnie wplątała do fabuły, do tego prostota i realizm całej historii, przy której nie można się nudzić. Jestem też pod wrażeniem wykreowanych przez autorkę bohaterów, byli złożeni, ich zachowanie wraz z biegiem wydarzeń się zmieniało, a kolejne decyzje czasami wywoływały we mnie ogromne emocje i naprawdę miałam ochotę wskoczyć do tej książki by nimi wstrząsnąć.

Bardzo mi się podobało, świetnie spędziłam czas przy lekturze, dostarczyła mi ona wielu wrażeń i absolutnie się przy niej nie nudziłam, a czytanie było czystą przyjemnością. Co prawda na końcówce poczułam lekki niedosyt i mam wrażenie, że za szybko i za prosto się to wszytko skończyło. To fajna lektura dla lubujących się w wielowątkowych obyczajowych historiach, gdzie życie dosyć mocno doświadcza bohaterów.

Tak chciał los to książka o tym, że człowiek mimo nieszczęść, śmierci bliskich osób, potrafi się podnieść i wbrew wszystkim niepowodzeniom nadal funkcjonować i szukać lepszego jutra.
To nie tylko opowieść o szansie na miłości, ale też o tym, że powinno się wybaczać innym i sobie, by dalej móc iść do przodu, że trzeba zamykać stare rozdziały, które nas niszczą i iść ku nowemu.
Relacje w rodzinie są często skomplikowane, często myślimy, że wszyscy w koło mają idealne dzieci, rodziców, a tak naprawdę każdy ma jakieś problemy, niedomówienia, żale z przeszłości, jednak trzeba wybaczyć, zrozumieć i walczyć o siebie i bliskich.
To książka o prawdziwym życiu, czasami smuci, czasami wzrusza, ale jednak cały czas daje wiarę w przyszłość.
Jeśli szukacie lekkiej książki o trudnym życiu, ale z nadzieją na lepszy los to polecam, bo mnie ta książka chwyciła za serce, choć nie jestem pewna czy dokonałabym takiego samego wyboru co bohaterka!

Instagram ksiazki_moja_chwila?,,Tak chciał los" Katarzyny Świderskiej to poruszająca, pełna emocji i wyjątkowo życiowa opowieść, która uderza w czułe struny od pierwszych stron. Autorka dotyka tematów trudnych, a jednocześnie niezwykle uniwersalnych: żałoby, rozczarowań rodzinnych, zagubienia i potrzeby bycia kochanym. 

?Dominika to bohaterka, którą łatwo polubić, ale jeszcze łatwiej... zrozumieć. Jej zmęczenie życiem, niekończące się pasmo smutków, wątpliwości i prób podniesienia się po kolejnych ciosach sprawiają, że staje się bardzo ludzka. Kibicowałam jej od samego początku, bo choć upadała, nigdy nie traciła w sobie resztek siły, która gdzieś w niej tliła się uparcie.

?Piotr z kolei to mężczyzna, który pokazuje, że nawet wtedy, gdy serce jest pełne ran, można nauczyć się kochać od nowa -- tym razem mądrzej, uważniej, spokojniej. Jego relacja z córką wprowadza do książki ciepło i delikatność, a spotkanie z Dominiką jest jak przecięcie dwóch światów, które mimo chaosu zaczynają nagle pasować do siebie idealnie.

?To, co podobało mi się najbardziej, to realizm tej opowieści. Świderska nie idealizuje życia -- pokazuje je takim, jakie jest: trudnym, nieprzewidywalnym, ale też pełnym małych, jasnych momentów, które potrafią odmienić wszystko. Ta książka daje nadzieję, ale nie narzuca jej na siłę. Pokazuje, że szczęście nie spada z nieba -- czasem przychodzi powoli, nieśmiało, w postaci drugiego człowieka.

?Dla mnie ,,Tak chciał los" to piękna lekcja o tym, że każdy zasługuje na spokój i ciepło, nawet jeśli przez długi czas nie widzi światełka w tunelu. To opowieść o naprawianiu siebie i o tym, że miłość potrafi być najskuteczniejszym bandażem na stare rany. Subtelna, prawdziwa, zapadająca w pamięć.

?Serdecznie dziękuję Wydawnictwu za egzemplarz recenzencki. Ta książka była jak cicha, potrzebna rozmowa o życiu -- pełna emocji, mądra i bardzo prawdziwa. Cieszę się, że mogłam ją poznać i podzielić się swoimi wrażeniami.