Tragiczna miłość Klary

Przeczytałem tę książkę zaskakująco szybko – dosłownie w dwa wieczory. Z każdą kolejną stroną wciągała mnie coraz bardziej i trudno było się od niej oderwać. To jedna z tych historii, które zostają w pamięci na długo, bo poruszają nie tylko fabułą, ale też refleksją nad losem człowieka i siłą wiary.

„Tragiczna miłość Klary” to powieść, która przenosi czytelnika do Prus Wschodnich roku 1911. Autor w mistrzowski sposób odtwarza klimat tamtych czasów, prowadząc nas przez zapomniany dziś świat wschodniopruskich gromadkarzy. To świat surowy, a zarazem bogaty duchowo, w którym wspólnota i wiara stanowiły fundament życia.

W centrum tej opowieści stoi Klara – młoda kobieta, bardzo wierząca ewangeliczka, która swoje życie traktowała jako duchową drogę. Jej przeżycia sięgają głęboko w sferę doświadczeń graniczących z mistyką. Klara żyje intensywnie i szczerze, a jej wewnętrzne zmagania oraz religijna wrażliwość nadają całej historii niezwykłej głębi.

Klara jest prostą, wiejską dziewczyną, która podejmuje pracę służącej w domu bogatej rodziny ordynatora miejscowego szpitala. Na szczęście dobrze trafia – w nowym domu znajduje szacunek i dobre traktowanie, a z panią domu nawiązuje się nawet nić przyjaźni. Dzięki temu czytelnik otrzymuje także wgląd w codzienność zamożnej klasy średniej na pruskiej prowincji tuż przed wybuchem pierwszej wojny światowej.

Akcja książki rozgrywa się w zapomnianej dziś krainie, która przed wojną nazywała się Oberlandem. Autor nawiązuje do odmienności tej krainy i jej wyjątkowego charakteru. Część dialogów prowadzona jest w specyficznej polskiej gwarze ostródzkiej, co nadaje powieści autentyczności i kolorytu językowego. Co istotne, historia została oparta na zdarzeniach autentycznych i ukazuje tragiczne losy polskojęzycznej ludności tego regionu, żyjącej pomiędzy wielkimi kulturami i politycznymi napięciami.

„Tragiczna miłość Klary” to jak dotąd jedyna powieść, która tak głęboko i z taką pieczołowitością sięga do zapomnianego już niemal świata wschodniopruskich gromadkarzy. To lektura nie tylko pięknie opowiedziana, ale też niezwykle cenna kulturowo.

Całość dopełnia tragiczne zakończenie – nieuniknione, przejmujące i bolesne, a jednocześnie spójne z losem Klary i realiami tamtej epoki. To finał, który wzrusza i pozostaje w pamięci na długo po odłożeniu książki.

Klara Kroll mieszka wraz z ojcem i rodzeństwem. Kiedy ma osiemnaście lat, nadchodzi czas, aby opuścić rodzinny dom. Dostaje pracę na tyle daleko od domu, że musi tam zamieszkać. Ma stać się służącą w domu ordynatora ostródzkiego szpitala – doktora Deppnera.
Młoda kobieta trafiła do dość dobrego domu, gdzie ma sporo obowiązków, ale jest traktowana z szacunkiem. Nie ma większych problemów z pogodzeniem codziennych obowiązków wraz z wiarą, która jest dla niej bardzo ważna. Początkowo jest dość samotna, jednak dla niej nie jest to coś, z czym nie byłaby w stanie sobie poradzić. Później poznaje coraz więcej osób, z którymi może się spotykać, kiedy ma „wychodne”. Jak poradzi sobie Klara w nowym miejscu? Kogo pozna? Jak potoczy się jej historia? Czy będzie szczęśliwa?

Historia, jaką znajdziemy w książce o powieść o dorastaniu, wyjeździe do pracy, nowych znajomościach, silnej wierze, przyjaźni, miłości, decyzjach, które nie zawsze były trafione. Mnie się nawet podobała, chociaż nie mogę powiedzieć, żeby mnie zaskoczyła. Przeczytałam ją „na kilka razy”, nie miałam problemu z odłożeniem jej na bok, aby wrócić do niej po chwili.
Akcja była wolniejsza, a jednocześnie nie była nudna. Książkę czytało się nawet szybko, a podczas czytania towarzyszyły emocje, szczególnie pod sam koniec. Uważam, że była dość wciągająca.

Główną bohaterką jest Klara. To młoda dziewczyna wkraczająca w dorosłe życie. Jest miła, uczynna, pracowita. Osobiście ją polubiłam.

„Tragiczna miłość Klary” to książka, która może mnie nie zachwyciła, ale podobała się na tyle, żeby móc ją polecić.

Recenzja książki na moim blogu - Mama, żona - KOBIETA