W pewnym teatrze lalek

„W pewnym teatrze lalek” Lidii Miś to książka, która od pierwszych stron zachwyca ciepłem, wrażliwością i wyjątkową atmosferą, jaką potrafią stworzyć tylko historie napisane z miłością do bohaterów i ich świata. To opowieść, która – choć kierowana głównie do młodszego czytelnika – ma w sobie tyle mądrości i emocjonalnej głębi, że bez trudu poruszy również dorosłych. Autorka zabiera nas za kulisy niezwykłego teatru, w którym lalki nie tylko grają role, ale także żyją, czują, uczą się i dojrzewają.

Fabuła skupia się na Perełce, nowej marionetce, która trafia do teatru lalek zupełnie nieprzygotowana do scenicznego życia. Jest krucha, niepewna siebie i wystraszona – a jednocześnie pełna naturalnej ciekawości i pragnienia, by znaleźć swoje miejsce. Jej przybycie do teatru to punkt wyjścia do opowieści o dorastaniu, budowaniu własnej tożsamości i nauce radzenia sobie z emocjami. Perełka musi zmierzyć się z tremą, obawami, nowymi obowiązkami, a przede wszystkim – z koniecznością odnalezienia się w grupie, w której każdy ma swoją historię, doświadczenia i temperament.

Na szczęście nie jest sama. Towarzyszą jej Kamilla, Babcia, Miś i Kaczka – lalki, które stają się nie tylko przewodnikami po teatralnym świecie, ale również prawdziwymi przyjaciółmi. Kamilla emanuje pewnością siebie, Babcia mądrością i spokojem, Miś ciepłem i życzliwością, a Kaczka energią i spontanicznością. Każda z tych postaci została przedstawiona z dużą dbałością o charakter i emocje, co sprawia, że czytelnik odbiera je jak prawdziwych bohaterów, a nie tylko bajkowe figury. Ich wsparcie okazuje się kluczowe dla Perełki, która powoli oswaja się z nową rzeczywistością, ucząc się jednocześnie, że nie trzeba być idealnym, by być wartościowym.

Świat teatru został przedstawiony niezwykle sugestywnie. To przestrzeń pełna magii, ale również codziennych trudności, wyzwań i pracy. Lalki uczą się ról, popełniają błędy, przeżywają sukcesy i porażki – zupełnie jak ludzie. Lidia Miś w subtelny sposób pokazuje, że teatr to nie tylko scena i oklaski, ale także wspólnota, współpraca i odpowiedzialność. Ten „mikrokosmos” staje się metaforą życia, w którym każdy – niezależnie od tego, jak się czuje na początku – ma szansę znaleźć własną rolę.

Emocje w książce odgrywają ogromną rolę. Czytelnik obserwuje nie tylko lęki i niepewność Perełki, ale także jej radość z pierwszych sukcesów, poczucie wsparcia ze strony przyjaciół i nieustanne zdziwienie światem, do którego trafiła. Książka porusza tematy bliskie młodszemu odbiorcy: oswajanie nieznanego, radzenie sobie z tremą, budowanie pewności siebie, uczenie się współpracy oraz rozumienie różnych emocji – zarówno własnych, jak i cudzych. Dorośli natomiast znajdą tu piękne przesłanie o znaczeniu wspólnoty, zaufania i empatii.

Gatunek książki można określić jako literaturę dziecięcą z elementami baśni i ciepłej opowieści obyczajowej. Jest idealna dla dzieci w wieku szkolnym i przedszkolnym, do samodzielnego czytania lub głośnych wieczornych lektur. Sprawdzi się również jako narzędzie do rozmowy o emocjach, relacjach i budowaniu poczucia własnej wartości.

Przesłanie książki jest wyraźne i wyjątkowo aktualne: każdy ma swoją wartość, nawet jeśli dopiero uczy się świata. Ważne jest wsparcie innych, otwartość na nowe doświadczenia i odwaga, by próbować – nawet gdy nie wszystko wychodzi od razu. Można powiedzieć, że jej motto brzmi: „W teatrze życia każdy ma swoją rolę i miejsce, a droga do nich prowadzi przez życzliwość, odwagę i wzajemne zrozumienie.”

„W pewnym teatrze lalek” to piękna, wzruszająca, mądra książka, która bawi, uczy i porusza. Zostawia czytelnika z uśmiechem, ciepłem w sercu i refleksją, że relacje, które budujemy, oraz wsparcie, jakie sobie dajemy, mają ogromną moc. To historia, do której chce się wracać, i którą zdecydowanie warto polecić każdemu – nie tylko dzieciom.
 
 
 

Dawno już tutaj nie było książki dla młodszego czytelnika, dlatego z jeszcze większą przyjemnością chciałabym Wam przedstawić wyjątkową pozycję, która pokaże najmłodszym, jak wygląda życie za kulisami teatralnej sceny, a  to wszystko przy pomocy przesympatycznych marionetek, jawajek i pacynek!

Bardzo się cieszę, że mogłam poznać kolejną wartościową historię, która pokaże młodemu czytelnikowi, co tak naprawdę jest wartością w dzisiejszych czasach.

Lidia Miś stworzyła przepiękną historię o emocjach, marzeniach i sile wyobraźni, pierwszych przyjaźniach, zauroczeniach, zaufaniu, pozytywnym myśleniu, dążeniu do celu i niepoddawaniu się przeciwnościom, które zrzuca na nas los. 

Autorka w przedstawionej historii opowiada o przepięknej marionetce, która trafia do teatru, w którym będzie teraz występować. Wszyscy "współpracownicy" mają wobec niej duże oczekiwania, ale niestety laleczka nie potrafi okazać żadnej emocji. Na szczęście z pomocą przychodzą inne doświadczone lalki i otaczają Perełkę opieką i powoli krok po kroku pokazują laleczce, co to są emocje i jak ważną rolę odgrywają one w życiu. Perełka odkrywa, czym jest radość, złość, bezinteresowność, empatia, zazdrość... a nawet zauroczenie. Perełka zaczyna coś czuć do Misia- ale wszystko się zmienia gdy do teatru trafia Loretta- największa gwiazda lalkowego świata, której przybycie wprowadza zamęt wśród grupy przyjaciół, tym bardziej że nagle znikła jedna z jawajek- kochana przez wszystkich Babcia.

Czy Perełka nauczy się okazywać emocje i zrozumie, co czuje? Co takiego się stało, że Perełka poczuła po raz pierwszy złość i wstyd? Czy jej relacja z Misiem ulegnie zmianie? Gdzie podziała się Babcia i czy Loretta zostanie w tym teatrze na zawsze, wprowadzając nieustanny zamęt w uporządkowane życie lalek?

Tego już Wam nie zdradzę, ale gwarantuję, że na wszystkie te pytania, odpowiedzi znajdziecie w tej niezwykle wciągającej i mądrej opowieści.

"W pewnym tetrze lalek" to historia przepełniona wartką akcją i zaskakującymi zwrotami akcji. Dzieci dowiedzą się z niej, czym jest przyjaźń, jak ważne jest budowanie relacji w środowisku, w którym przebywa się na co dzień, jak ważne jest wsparcie płynące od innych, ale i to które sami udzielamy, jest to również świetna okazja do konfrontacji z niełatwymi sprawami, takimi jak niesprawiedliwość i krzywda innych, pokazanie, że to, co mi wydaje się niewinną zabawą, dla innego może być krzywdzące. Doskonała lekcja zrozumienia i empatii...

Historia została napisana prostym i przystępnym językiem, jednocześnie doskonale przekazuje wartość, która za nią stoi. Myślę, że każdy rodzic tę wartość zauważy i doceni, sam przez chwilę odda się refleksji.

Autorka przychodzi także z pomocą rodzicom, podsuwając im kilka tematów do dyskusji. 

"W pewnym teatrze lalek" to pozycja, która z pewnością zauroczy każdego malucha również swoimi przepięknymi i niezwykle barwnymi ilustracjami, są one wyraźne, duże, bardzo szczegółowe, a przy tym delikatne i stonowane. Oddziałują one na wyobraźnię, pobudzają i sprawiają, że książeczka nabiera jeszcze ciekawszej formy. 

W moim odczuciu jest to doskonały wstęp do wielu ciekawych i rozwijających rozmów. Tym bardziej że na końcu znajduje się słowniczek "teatralnych" słówek, z którego dzieci dowiedzą się wielu ważnych rzeczy, nauczą się rozróżniać rodzaje lalek i dowiedzą się, co oznaczają trudne dla nich słowa typu: scenariusz, rekwizyt, sufler i tak dalej.

Książka ta nie tylko uczy, ale i bardzo intryguje- jestem przekonana, że przypadnie każdemu maluchowi do serca i na długo zostanie w jego pamięci. 

Napisana bardzo ładnym i przystępnym językiem, zrozumiała i całkowicie logiczna. Akcja toczy się dość szybko, ale na największą pochwałę zasługują wszystkie stworzone przez Autorkę postacie, wszystkie są dopracowane w najdrobniejszym szczególe, różnią się od siebie całkowicie, każda jest inna, każda reprezentuje inne cechy charakteru, ale wszystkie tworzą wyjątkowe i niezwykle barwną i spójną całość. 

Bardzo się cieszę, że mogę opowiedzieć o tej historii. Mam nadzieję, że trafi ona do szerokiego grona małych czytelników.

    Czy polecam?

Zdecydowanie tak. To książka, która będzie idealnym prezentem na każdą okazję, dla dzieci w każdym wieku, ale wierzcie mi- historia ta zachwyci również rodziców. Pamiętajcie, że wspólne czytanie zbliża.

Do teatru lalek trafia nowa marionetka, o pięknych, jasnych perłowych oczach. Perełka, bo tak ma na imię z początku jest wystraszona, chociaż jeszcze nie wie czym są emocje i jak je okazywać to jednak może liczyć na pomoc "starszych" kolegów i koleżanek. Gotowy na każde jej skinienie jest także Miś, zauroczony piękną marionetką. Kiedy gościnnie pojawia się gwiazda Loretta, wszystko może się zmienić.

Nie wiem jak Wy ale ja i moje dzieci nie wyobrażamy sobie wieczorów bez książek. 

Ostatnio coraz częściej sięgaliśmy po hity i nowości literatury dziecięcej ale nie każda z nich przypadła im lub mnie do gustu. 

W bajkach dla dzieci szukam dobrych wartości, przykładów, że można zrobić coś inaczej niekoniecznie tak jak chcą tego inni. 

W książce pani Lidii przedstawiającej świat lalek teatralnych, świat emocji, odgrywania ról, udawania i pomocy ze strony nieznajomych odnalazłam kilka pięknych wartości. 

Koleżeństwo, przyjaźń i bezinteresowna pomoc, marzenia do których spełnienia się dąży. Miłość nie zawsze wyglądająca jak na ekranach telewizorów, ale taka nieśmiała, delikatna. Troska o innych, pomoc w trudnych momentach. Pokazanie, że nie należy słuchać innych tylko samemu dojść do prawdy bo możemy przegapić, lub przespać najpiękniejszy czas. To też opowieść o granicy jakiej nie wolno przekroczyć mając na uwadze, że owszem życie to teatr, ale my musimy pamiętać o tym kim tak naprawdę jesteśmy, a zakładane maski mogą czasem przynieś coś niekoniecznie dobrego. To także opowieść o rozstaniu, tym przychodzącym nieoczekiwanie, kiedy miało się jeszcze tyle planów i tym zaplanowanym, ale tak samo trudnym. Z córkami przeczytaliśmy ją w kilka wieczorów, natomiast teraz starsza z nich chce przeczytać ją sama. 

Na uwagę zasługuje też wydanie. Twarda oprawa i grubsze kartki z kredową teksturą, oraz pięknymi ilustracjami. Polecam dla dzieci nawet 4+ .