W wysokiej trawie
Stephen King, Joe Hill

Ktoś napisał w opinii na Lubimy Czytać, że ma wrażenie, jakby początek opowiadania napisał King, a jego drugą część Joe Hill. Zapewne podział pracy wyglądał nieco inaczej, ale nie mogę się nie zgodzić z tym stwierdzeniem. Tekst zaczyna się w sposób bardzo typowy dla Kinga (starszego). Mamy krótkie przedstawienie sytuacji, dwójkę ludzi w podróży, małe miasteczko i niepokojące wydarzenia. Mamy również liczne nawiązania do popkultury (np. do "The Walking Dead", serialu który King ogląda, sądząc z jego wpisów na twitterze) i tak charakterystyczny dla pisarza sposób wplatania w tekst myśli bohaterów. To ostatnie widoczne jest zresztą w całym opowiadaniu. Wszystko zapowiada się bardzo dobrze. I chociaż mamy do czynienia z często wykorzystywanymi przez Stephena Kinga schematami, nie możemy się nudzić. Nie da się jednak ukryć, że później napięcie opada. Niby wszystko jest w porządku - dostajemy przerażające (choć dosyć oczywiste) wyjaśnienie zagadki wysokiej trawy, kilka zwrotów akcji i parę makabrycznych opisów. Całości jednak czegoś brakuje. To nie są King i Hill w najlepszym wydaniu. Potrafią lepiej wykorzystać znane motywy i bardziej przestraszyć czytelnika. Tutaj niektórych zachwycą, inni jednak będą znudzeni. Zakończenie jest przewidywalne, napięcie znika gdzieś w połowie, a czytelnikowi przychodzą do głowy tytuły innych opowiadań Kinga, w których pojawiały się podobne wątki. Mimo wszystkich wyliczonych przeze mnie wad - nie jest źle. To naprawdę dobry tekst. Po prostu od tych autorów można było oczekiwać czegoś więcej.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

No dobre to było :)
Niby nic wielkiego - wysoka trawa i ludzie, którzy się w niej zgubili. Jednak opisy stanów świadomości naszych głównych bohaterów oraz obrzydliwe opisy trupów i kanibalizmu, sprawiają, że u mnie pojawiła się gęsia skórka i z napięciem czekałam finału.
Jak to w horrorach zwykle bywa- zło zawsze ma ostatnie słowo do powiedzenie...
Aż jestem w szoku, że na podstawie takiego krótkiego opowiadania powstała netfliksowa ekranizacja. No ale cóż ... zapewne nazwisko pana Kinga jest tu kluczowe i robi reklamową robotę :)
Ja polecam-jak lubicie trochę się pobać ...

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka ciekawa, dobra ekranizacja w netflixie 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Czytałam kilka książek Kinga i oczekiwałam po tym opowiadaniu więcej. Zapowiadało się ciekawie. Cal i Becky to rodzeństwo, które jest nierozłączne do tego stopnia, że rodzina nie raz robiła sobie z tego powodu żarty. Przemierzają razem Stany, by Becky mogła oddać swoje nienarodzone dziecko. Gdzieś w Kansas jadą obok pola wysokiej trawy i słyszą wołanie. Tobin, mały chłopiec, który zgubił się na tym polu prosi o pomoc. Cal wchodzi pierwszy, Becky rusza tuż za nim…  Tak się zaczyna ich „przygoda” w wysokiej trawie, która wie wszystko, która daje nadzieję, by zaraz ją odebrać, która przyprawia o utratę zdrowych zmysłów.

 

I wszystko byłoby ok., ale czegoś mi zabrakło. Początek rewelacyjny, zrobił apetyt na coś naprawdę przerażającego. Ale później opowiadanie straciło swój smak. Zmniejszyło się napięcie, przestałam być ciekawa zakończenia. Dużym plusem jednak jest fakt, że początkowe opisy „poczynań” wysokiej trawy, wywoływały we mnie klaustrofobiczne uczucia. Szkoda jednak, że tak nie było do samego końca…

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Nie jest to King wysokich lotów, ale na pewno nie żałuję poświeconego mu czasu.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Nie mam pojęcia skąd King bierze takie...dziwne pomysły. Myślałam, że Pudełko z guzikami Gwendy i Uniesienie były dziwne, ale to... 

Rodzeństwo zatrzymało się przy kościele, tuż przy polu wysokiej trawy, usłyszeli głos wołającego dziecka i postanowili mu pomóc i weszli w tą wysoką trawę. I od tej pory już nic nie jest takie samo. Zamiast znaleźć dziecko, zgubili się, a w trawie działy się "magiczne" rzeczy - człowiek się gubił, co chwile miał wrażenie że coś jest od niego zaledwie o krok, a za sekundę nagle jakby znajdowało się kilkaset metrów od niego. Lekko psychopatyczna, dziwna, momentami niesmaczna, bez jakiegoś wciągającego momentu... cóż... 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)