Willa

,,Willa" to powieść, której okładka od razu wpadła mi w oko. Chociaż muszę przyznać, że jak ją zobaczyłam myślałam, że będzie to raczej romans. Jak bardzo się pomyliłam! Opis nie potwierdził moich przypuszczeń, ale wzmógł moją ciekawość, dlatego też z ogromną przyjemnością zasiadłam do lektury.

Emily zostaje zaproszona przez przyjaciółkę na wakacje do Włoch. Chociaż ma pewne obawy, to decyduje się na ten wyjazd. W jej życiu ostatnio nie do końca się układało, więc pobyt w willi na pewno pomoże jej w zapomnieniu. Chess bardzo cieszy się na wieść, że Emily przyjęła jej propozycję. Jednak szybko okazuje się, że willa skrywa mroczne tajemnice. Emily postanawia zgłębić jej przeszłość i na tej podstawie odblokowuje swój twórczy umysł...

Wow! To było genialne! Zatraciłam się w tej książce i nie mogłam się od niej oderwać dopóki nie przeczytałam ostatniego zdania! Hawkins mistrzowsko połączyła klimat grozy z głęboką psychologią postaci. Wciągająca fabuła, napięcie wyczuwalne już od pierwszych stron, świetnie wykreowani bohaterowie, tajemnice z przeszłości odkrywane w teraźniejszości. Po prostu jeden z lepszych thrillerów tego roku, które miałam okazję przeczytać! Było to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, jednak już wiem, że na pewno nie ostatnie! Jestem pod ogromnym wrażeniem tej lektury.

Główna część wydarzeń dzieje się w willi, która znajduje się w malowniczej miejscowości we Włoszech. Willa można by powiedzieć, że została świadkiem tego co się tutaj wydarzyło. Lata 70 to czas kiedy mieszkała tutaj ekipa młodych artystów. Wszystko było w porządku do czasu aż dochodzi do tragedii.. Jeden z członków ekipy ginie, a jego śmierć nie została do końca nigdy wyjaśniona. To właśnie Emily wpada na trop i powiązania, które mogą rzucić nowe światło na tamte wydarzenia. Willa skrywa mnóstwo mrocznych tajemnic, które odkryte przez odpowiednią osobę mogą doprowadzić do rozwiązania spraw z przeszłości.

Bardzo spodobało mi się to, że miałam wrażenie, iż czytam powieść z gatunku true crime. Autorka prowadzi genialnie fabułę przeskakując między przeszłością a teraźniejszością. Momentami mamy wrażenie, że te granice się zacierają. Ale najważniejsze i coś co zapadło mi w pamięci to stworzenie fabuły, w którą wplątane są fragmenty podcastów, czy artykułów dotyczących wydarzeń z roku 1974. I to właśnie dzięki tym elementom miałam wrażenie, że czytam true crime. Genialny zabieg, który sprawił, że od lektury naprawdę nie mogłam się oderwać!

Oczywiście nie mogę tutaj nie wspomnieć o napięciu, które jest odczuwalne już od pierwszych stron! Atmosfera jest mocno niepokojąca i mroczna, a ten niepokój rośnie z każdą kolejną stroną. Po pierwsze odkrywamy mroczne tajemnice młodych muzyków, z drugiej zaś widzimy, że między przyjaciółkami wcale nie jest kolorowo, a ich relacja jest pełna niedopowiedzeń. Emily i Chess starają się żyć ze sobą, jednak z dnia na dzień napięcie między nimi rośnie, a odkrywając ich tajemnice z przeszłości autorka mocno nas szokuje.

Reasumując, ,,Willa" to powieść, którą z całego serca polecam wszystkim fanom niebanalnych thrillerów! Wciągająca i zaskakująca fabuła, genialni bohaterowie, duszna, momentami wręcz klaustrofobiczna atmosfera, mocne zakończenie. Te elementy sprawiają, że ta książka jest nie tylko nieodkładalna, ale i zostaje w pamięci czytelnika na długo. To historia o miłości, zdradzie, relacjach międzyludzkich. Jak raz wejdziesz do świata tej książki nie będziesz chciał z niego wyjść! Bardzo serdecznie polecam!

IG: libresunn

 Po przeczytałam thrillera psychologicznego  ,,Willa" Rachel Hawkins, muszę przyznać, że mam co do niego dość mieszane uczucia. Na początku byłam zafascynowana pomysłem wakacji we Włoszech, w starej willi z mroczną przeszłością. Tajemnica śmierci muzyka z 1974 roku i próby jej rozwikłania przez jedną z bohaterek, naprawdę mnie intrygowały. Autorka zręcznie stworzyła gęstą atmosferę i klimat włoskiego lata, co jest dla mnie dużym plusem. Muszę przyznać, że część poświęcona przeszłości o wiele bardziej mnie zafascynowała od tej współczesnej. Być może wpłynął na to obraz kobiet, które tragicznego lata doznały traumy, ale narodziły się jako artystki. Niestety w miarę postępów w lekturze zaczęłam odczuwać znużenie. Bardzo chciałam poznać prawdę, którą skrywa willa, ale teraźniejsze wydarzenia mocno mi to utrudniały. . Liczyłam na więcej zwrotów akcji, a ,,Willa" skupia się raczej na psychologicznych aspektach relacji między przyjaciółkami i siostrami.  Chociaż doceniam analizę ich skomplikowanej więzi, pełnej zazdrości i dawnych pretensji, to jednak czułam, że potencjał intrygi kryminalnej sprzed pięćdziesięciu lat, trochę się w tym wszystkim zgubił.

,,Willa" to książka z fantastycznym klimatem i ciekawym pomysłem, ale nie do końca mnie porwała ze względu na zbyt wolne tempo i nieco rozczarowujące zakończenie. Tak naprawdę czytałam tę książkę z ciekawością, ale bez emocji. Tempo akcji było dla mnie zbyt wolne, a fabuła zamiast dreszczyku emocji, skupiła się na psychologicznych niuansach skomplikowanych relacji międzyludzkich. Chociaż rozumiem, że to właśnie jest esencja thrillera psychologicznego, brakowało mi dynamicznych wydarzeń i bardziej wciągającej intrygi. Miałam wrażenie, że fabuła nie do końca wykorzystała potencjał tak ciekawej scenerii i tajemnicy z przeszłości. Zakończenie również pozostawiło mnie z poczuciem niedosytu.

Mimo świetnego klimatu ,,Willa" nie była dla mnie tak porywająca, jak sądziłam. Być może moje oczekiwania były wygórowane lub to nie był odpowiedni moment na tę książkę. Pomimo moich zastrzeżeń polecam tę książkę Waszej uwadze. Wszak najlepszym sposobem na sprawdzenie, czy książka spełnia oczekiwania, jest jej przeczytanie ;)

Czy zdarzyło Ci się być w miejscu tak pięknym, że aż... niepokojącym? Gdzie z każdym krokiem czujesz, że coś - może ktoś - patrzy, choć nikogo nie ma?

,,Willa" Rachel Hawkins to właśnie taka opowieść - o miejscu, które miało być azylem, a staje się lustrem przeszłości i katalizatorem emocji, o jakich bohaterki chciałyby zapomnieć. Z jednej strony słońce Umbrii, włoskie wino i przyjaźń, która miała się odrodzić. Z drugiej - duchy przeszłości, stare winyle, niedokończone opowieści i willa, która pamięta więcej, niż powinna.

Emily i Chess jadą do Orvieto z prostym planem - zacieśnić relację, napisać coś nowego, odpocząć. Ale willa, którą wynajmują, nie pozwala im na beztroski urlop. Emily szybko wpada w pułapkę fascynacji historią tego miejsca - a konkretnie, tego, co wydarzyło się tam w 1974 roku. Noel Gordon, słynny rockman, zapraszał do willi młodych, utalentowanych ludzi. Efekty? Jeden z najlepszych horrorów wszech czasów, przełomowa płyta i... tajemnicza śmierć.

Rachel Hawkins snuje opowieść spokojnie, nie epatuje brutalnością, nie rzuca czytelnikiem o ściany. Zamiast tego sączy napięcie jak czerwone wino - powoli, ale skutecznie. Przeszłość i teraźniejszość przenikają się, tworząc narrację, której nie sposób się oprzeć. Każdy detal - od skrzypiącej podłogi po niepokój w spojrzeniu Chess - buduje klimat tak gęsty, że niemal czułam zapach rozgrzanych murów i dymu papierosowego z przeszłości.

To, co szczególnie mnie poruszyło, to napięcie między Emily i Chess. Ich przyjaźń to tykająca bomba emocjonalna - pełna dawnych pretensji, zazdrości, niespełnionych oczekiwań. Willa tylko przyspiesza ten wybuch. Hawkins nie mówi wszystkiego wprost - trzeba czytać między wierszami, wsłuchiwać się w to, czego nie mówią bohaterki.

Nie znajdziesz tu klasycznego thrillera z trupami co rozdział. Ale jeśli lubisz powolne odkrywanie tajemnic, skomplikowane relacje i domy, które mają swoje zdanie - ,,Willa" spełni Twoje oczekiwania.

To książka bardziej do odczuwania niż czytania. Zostawia w głowie echo pytań, wątpliwości i obrazy, które trudno wyrzucić z pamięci. I choć tempo może nie każdemu odpowiadać, dla mnie ten spokój był jak cisza przed burzą. Bo kiedy finał uderza, nie robisz już notatek - tylko czytasz z zapartym tchem.

Ocena: 8/10 - za klimat, za kobiece relacje pełne napięcia i za niepokój, który zostaje pod skórą. Jeden punkt odejmuję za zbyt rozwleczony środek - momentami akcja mogła być nieco bardziej wyrazista.