Wiosna w Bullerbyn

U nas lato zadomowiło się na dobre. Ledwo zipię. Zresztą z tak wielkim brzuchem ledwo powłóczę nogami. Czas wakacji, urlopów i błogiego lenistwa upływa szybko, zdecydowanie zbyt szybko. Choć osobiście nie lubię lata, to jednak cieszę się, że kiedy słońce świeci nam nad głowami trochę dłużej, to stajemy się bardziej otwarci na świat i ludzi i mamy ochotę na działanie. W każdym razie dziś chciałabym was zachęcić do przeczytania książki o grupie przyjaciół z małego miasteczka, które chyba każdy z nas zna. Mam tu na myśli Bullerbyn. Astrid Lindgren w jednym z wywiadów powiedziała, że nie ma zamiaru zostawać pisarką. Jednak pewno razu w czasie zimy, upadła na lodzi i skręciła nogę i... zaczęła pisać. Zaczęło się banalnie. W swoich książkach autorka nie moralizuje, nie poucza, ale potrafi obserwować i z humorem opisywać zwykłą rzeczywistość. Dzieci z Bullerbyn, to książka, która tkwi we mnie gdzieś bardzo głęboko i porusza wrażliwe części mojej duszy i pozwala powrócić myślami do czasów dzieciństwa. Dziś polecam z czystym sercem wesołą historię o małych bohaterach, którym do szczęścia wystarczy kijek, sznurek i mała kałuża. W Bullerbyn nastała wiosna, więc pewnie się domyślacie, że po srogiej zimie ciepłe powietrze działa na wszystkie dzieci pobudzająco. Lisa ze swoimi przyjaciółmi spędza większość czasu na zabawach na dworze. Kerstin zrywa kwiatki, Brita i Anna jeżdżą na drewnianym wózku, a potem urządziły sobie domek na łące. W końcu wiosną właśnie takie rzeczy się robi, prawda? Chłopcy zajmowali się zdecydowanie bardziej ,,chłopskimi" zabawami. Puszczali łódeczki z kory ( kto to jeszcze robi w dzisiejszych czasach?), chodzą po ogrodzeniu albo skaczą z dachu drewutni. Na wiosnę w Bullerbyn rodzi się dużo nowych zwierząt: cieląt, prosiąt, jagniąt i kurcząt. Co jeszcze się wydarzy wiosną? Przeczytajcie koniecznie.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)