Wydawnictwo: Instytut Wydawniczy Pax
Data wydania: 1961 (data przybliżona)
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: b.d
Liczba stron: 191
"Zabijcie Barabasza" to wydana w 1961 roku jedna z pierwszych powieści psychologicznych Jalu Kurka. W powieści autor przedstawia zawiłą opowieść o sędzim powiatowym, Zdzisławie Liberaku, który zmaga się z wyrzutami sumienia po popełnionym przed laty przestępstwie, za które nigdy nie odpowiedział. Na wewnętrzne rozterki bohatera składa się również egzystencjalna nuda oraz problemy małżeńskie.
"Księga Tatr" Jalu Kurka nawiązuje do takich klasycznych pozycji literatury tatrzańskiej, jak "Na skalnym Podhalu" Kazimierza Przerwy-Tetmajera, czy "Na...
Przeczytane:2021-07-24, Ocena: 5, Chcę przeczytać,
„Każdy z nas jest wielokrotnie sądzony w ciągu życia, to nieuniknione. Ty jesteś także osądzony w sercach bliźnich. Ale choćbyś skrył się przed ludzkim sądem, nawet przed Boskim (to przychodzi najłatwiej) – nie unikniesz własnego sądu. Myślałeś, że zabłądziłeś na wiejskiej łące, a stoisz przed trybunałem sumienia. Po co wysiadłeś z pociągu?”.
Główny bohater powieści Jalu Kurka, Zdzisław Liberak, zmaga się nie tylko z jałową egzystencją na prowincji, ale także wyrzutami sumienia i poczuciem konieczności otrzymania wyroku, odbycia kary za przedawnione błędy przeszłości. Kurek tworzy rozbudowaną strukturę wewnętrzną bohatera, będącego połączeniem mordercy i sędziego; moralisty i ukrytym za togą z łańcuchem przestępcy.
„Zabijcie Barabasza” jest pierwszą z powieści, w których Kurek kładzie wyraźny nacisk na warstwę psychologiczną. Istotny okazuje się monolog wewnętrzny Liberaka, stanowiący dominującą formą narracji. Czas trwania faktycznej akcji powieści skrócony zostaje do zaledwie kilku godzin i mieści się między odjazdem pierwszego a przyjazdem kolejnego pociągu na peron w Labiedzinach.
Książka Jalu Kurka to zachowana w kompozycji szkatułkowej powieść psychologiczna, w której starość próbuje godzić się z młodością, zło z dobrem, a sąd moralny z sądem Rzeczypospolitej Ludowej.