Zawodowa dziewczyna

Kajetan Wolski to dziennikarz marzący o opisywaniu spraw kryminalnych. Niestety, w pracy traktowany jest niemal jak piąte koło u wozu, a przypisywane mu zadania bywają często najniższymi w hierarchii zawodowej. Cóż, z czegoś żyć trzeba, dlatego bohater powieści Anny Sakowicz nie poddaje się i dalej pisze niezbyt obiecujące teksty. Życie zawodowe dziennikarza to jedno, natomiast prywatne sprawy są jeszcze bardziej pogmatwane. Kajetan właśnie rozstał się z kobietą, o której trudno będzie mu zapomnieć. Bardzo władczy i nieco ekscentryczny charakter Bożeny przypomina mu się w dosłownie każdej sytuacji- może ona dotyczyć jedzenia, sposobu wysławiania się czy zainteresowań. Dzięki autorce widzimy, że mężczyźni także mają uczucia, a rozstania nie zawsze bywają błahe...

 

Wszystko zmienia się w dość banalnej chwili- znaleziony na śmietniku zeszyt z hasłem JA rozkręca całą fabułę do czerwoności i tym samym przenosi nas do czasów PRL-U. Lata 70 XX wieku to już dość odległy czas, na dodatek tak odmienny, jak kolor czarny od białego. Wówczas wstydem był rozwód w rodzinie., a co dopiero... praca jako luksusowa prostytutka. Dlaczego autorka zapisków znalezionych przez Kajetana, wybrała tak poniżającą ścieżkę zawodową? Co ją do tego zmusiło? W jaki też sposób dziennikarz będzie szukać autorki zapisków? Warto się tego dowiedzieć, tym bardziej, że treść książki nie jest tylko zbiorem wulgarnych opisów. Wręcz przeciwnie- mimo kontrowersyjnego tematu to bardzo dobra lektura, zwłaszcza pod kątem psychologicznym. Z usług luksusowych pań korzystali nie tylko bogaci i znani ludzie, ale też mężczyźni pragnący zwyczajnej rozmowy. Czy to dziwne? Może początkowo tak, ale dalsze rozdziały książki pomogą czytelnikom lepiej zrozumieć opisany temat.

 

Charakter uniwersalny ma przede wszystkim postawa sąsiadów. Oni zawsze wszystko wiedzą najlepiej, uwielbiają plotkować, a już najbardziej piętnować złe wybory. Tak było dawniej, jest teraz i zapewne będzie do ostatnich dni naszego życia. W jaki sposób krzywdzona była autorka zapisków? Jak znosiła szykany, opluwanie, totalne niezrozumienie? Zapraszam do lektury.

 

Bardzo podobał mi się także inny wątek, mianowicie ten dotyczący samego pisarstwa. Łukasz, przyjaciel Kajetana, jest autorem jedynie kilku książek, ale poprzez swoje wypowiedzi świetnie przybliżył zjawisko ghostwritingu. Co więc można zrobić, by kariera człowieka pióra wciąż się rozwijała? To trochę jak z pracami magisterskimi czy innymi ważnymi tekstami studenckimi- czy każdy potrafi napisać coś dobrze, sensownie? A może prawdziwy jest tylko podpis studenta, zaś wszystkie rozdziały skrzętnie ułożył ktoś inny? Tak samo można myśleć i o książkach, które szumnie nazywa się bestsellerami lub pozycjami nieodkładalnymi. Widać, że tak naprawdę liczy się tekst, a nie jego twórca.

 

Książkę czyta się szybko, a postawa głównych bohaterów zapewne zainteresuje odbiorców. Myśli na temat prostytucji zawsze są naganne, ale autorka zadbała o to, by nieco zmienić nasz punkt widzenia. Czy jej się to udało? Sami odpowiedzcie sobie na to pytanie.

 

 

Polecam. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Temat jaki poruszyła i opisała w swojej najnowszej książce Anna Sakowicz jednych intryguje, innych oburza, a jeszcze inni uważają go za temat tabu, o którym nie powinno się rozmawiać.

Zarówno kobiety jak i mężczyźni wykonywali ten zawód od początku świata i będą wykonywać do końca, jest popyt - jest podaż i właściwie nikogo nie powinno to dziwić.

Autorka przedstawiając w fabule pamiętnik spisany przez byłą seksworkerkę nie potępia kobiety, nie stygmatyzuje jej, ale pokazuje, że chociaż zawód ten wymaga od kobiety wielu wyrzeczeń to daje jej również sporo satysfakcji, szczególnie finansowej, oczywiście pod pewnym warunkiem, że taka dziewczyna chce robić to co robi i gdy trafi na dobrego opiekuna bądź jak w tej książce opiekunkę.

W książce zastosowano podwójną narrację i spisano fabułę w dwóch przedziałach czasowych. Jedne rozdziały zostały napisane w osobie trzeciej, a inne napisane pamiętnikowo - w osobie pierwszej.

Lata 60-te i 70-te nie były łatwe, szczególnie dla młodych kobiet, które chciały skorzystać z życia. Szara myszka mogła jedynie przeżyć tę swoją młodość stojąc w niewyobrażalnie długich kolejkach lub pod stertą pieluch.

Czy bohaterkę tej książki można określić odważną, bo nie chciała poddać się standardom życia, czy raczej nazwać ją bezpruderyjną?

To co robiła było dla niej piękne i ryzykowne. Nigdy nie wiedziała na jakiego klienta trafi, czy będzie on dla niej miły, czy będzie czysty i pachnący i będzie żądał od niej jedynie cielesnego zbliżenia dla zaspokojenia swoich potrzeb seksualnych, czy będzie brutalny, śmierdzący i czy jakiś fetysz sprawi, że upokorzy kobietę do granic absurdu.

Bardzo ciekawie autorka przedstawiła podejście młodego mężczyzny do tematu jakim się zainteresował, moim zdaniem to tylko dowód na to, że nie wszyscy takie kobiety jak Ksenia potępiali.

Jak często ludzie postępują podle wobec współpracowników, wobec rodziny, nagminnie krzywdzą innych i się za to nie obwiniają, a wystarczy, że pomyślą o dziewczynach zarabiających ciałem, a już wylewają na nie wiadra pomyj.

Bardzo często najbliżsi nie wiedzą czym zajmuje się ich córka, siostra, matka. Nie wiedzą albo nie chcą wiedzieć.

Wnuczka Kseni uważała babcię za chodzące dobro i nawet do głowy jej nie przyszło czym zajmowała się seniorka za młodu. Czy gdyby dowiedziała się za życia babci, kochałaby ją tak samo czy znienawidziła?

Anna Sakowicz skupiając się na głównym temacie jakim są spisane wspomnienia zawodowej dziewczyny porusza w książce również inne tematy, nie mniej ważne. Między innymi przedstawia relacje rodzinne łączące rodziców z dorosłymi dziećmi, porusza również temat osób starszych i samotnych, często zapadających w depresję i nie potrafiących pogodzić się z upływającym czasem i coraz bardziej ograniczonymi kontaktami z najbliższą rodziną. Wbrew pozorom samobójstwa nie są przypisane jedynie młodym, zagubionym czy rozczarowanym życiem młodych osobom, przydarzają się również osobom starszym, którzy nie potrafią sobie poradzić z tęsknotą za bliskimi i z samotnością.

Jeżeli chcecie dowiedzieć się dlaczego młoda, piękna i inteligentna dziewczyna wybrała taką właśnie drogę sięgnijcie po książkę.

Tutaj jest trochę romantycznie, trochę erotycznie i trochę dramatycznie, ale z pewnością nie uznacie tej książki za nudną.

 

Jeśli chodzi o mnie, to ,,pochłonęłam" ją w trzy wieczory, a to chyba o czymś świadczy. Polecam gorąco tak jak gorący jest temat poruszony w tej lekturze.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Uwielbiam książki Anny Sakowicz. Każde spotkanie z prozą autorki to dla mnie wielka przyjemność i gwarancja literatury na bardzo wysokim poziomie. Tak również było w przypadku książki ,,Zawodowa dziewczyna" , która już 26 marca trafi na księgarniane półki i do przeczytania której, już dziś gorąco zachęcam. Anna Sakowicz przekazuje w ręce czytelników niezwykle ciekawą i intrygującą książkę. ,,Zawodowa dziewczyna" zabiera nas w niezwykłą podróż do czasów PRL-u, ukazując całkiem nieoczywisty, specyficzny i dość dyskusyjny obraz tamtych lat. Obraz widziany oczami najpierw młodej dziewczyny, a potem dojrzałej kobiety, która zdecydowała się zostać luksusową panią do towarzystwa. Oś powieści, stanowi przypadkowe znalezisko dziennikarza Kajetana Wolskiego. Dość intrygujące znalezisko, gdyż okazuje się ono dziennikiem wspomnieniowym 70-letniej Kseni. Obraz, który wyłania się z kart pamiętnika, fascynuje dziennikarza. Kajetan dostrzega w nim materiał na ciekawy reportaż. Postanawia odnaleźć autorkę zapisków, pragnąc z nią porozmawiać i uzupełnić luki, które zawiera jej dziennik. Wspomnienia tajemniczej Kseni stają się dla niego nie tylko ciekawym, literackim tropem ale i okazją do refleksji, zrobienia porządku z własnym życiem. Jak potoczą się poszukiwania Kajetana? Czy uda mu się odnaleźć i porozmawiać z zawodową dziewczyną? Anna Sakowicz napisała bardzo dobrą książkę. Doskonale połączyła w niej przenikające się dwie perspektywy i dwa światy. Współczesny dziennikarz i historia Kseni. Kobiety młodej, pięknej, wiedzącej czego w życiu chce. Kobiety, która z różnych powodów wybrała życie seksworkwrki w PRL-u. Przede wszystkim jednak kobiety, która z odwagą stawiała czoła ludzkiej pogardzie i potrafiła zawalczyć o siebie w niesprzyjających czasach. ,,Zawodowa dziewczyna" to książka pozbawiona moralizatorskiego i oceniającego wydźwięku. Anna Sakowicz skupia się bardziej na odkryciu przed czytelnikiem emocji, motywów, wyborów i dramatów, jakie były udziałem bohaterki. Pisze delikatnie, z empatią i wyczuciem. I choć porusza temat tabu, robi to w taki sposób, że porusza i skłania do refleksji nad tym, jak nieprzewidywalne może być życie. Jakimi zaskakującymi ścieżkami może poprowadzić. Bohaterowie wykreowani przez autorkę, ich życie, decyzje i wybory, mówią o odwadze, samotności, poszukiwaniu miłości i spełnienia, swojego miejsca w świecie, rodzinie, pośród pozorów, hipokryzji i ciągłych wymagań. Jestem pod wielkim wrażeniem tej książki. Tajemnicza, intrygująca, zaskakująca wciągająca od pierwszej do ostatniej strony. Polecam tę książkę wszystkim tym, którzy cenią i lubią nieszablonowe, oryginalne powieści oraz bohaterów, którzy na długo zostają w pamięci.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)