Zdrada

,,Do tej pory milczałam, ale teraz zrozumiałam, że cierpiące dusze w niewyjaśniony sposób potrafią się rozpoznać i przyciągnąć, potęgując swoje cierpienie."

Powiem wam, że miałam wiele przemyśleń dotyczących tej książki, bo wpierw widziałam ją jako niezrozumiałą, gdzie postać jest niedojrzała emocjonalnie i sama nie wie, co robić ze swoim życiem. Zmieniło się to jednak w pewnym momencie. Był to urywek dotyczący depresji. Dotyczył innej osoby, jednak z wolna zaczęło dochodzić do mnie, że pomimo młodego wieku, bo nasza postać ma 31 lat, była w zwyczajnej depresji. Wiodła całkiem dobre życie. Otoczona bogactwem, które zapewniały jej zarobki męża. Lśniła pośród innych kobiet, które zazdrosne spojrzenia kierowały za jej placami. Jednak w tym wszystkim doszła do takiego momentu, gdzie każdy dzień zaczynał wyglądać tak samo. Codziennie powielała te same schematy, że z braku jakichkolwiek bodźców zwyczajnie stała się obojętna. Być może jedynie czas w którym spełniła się jako kochanka nie był dobrze pokazany, ale to jakby krzyk, wołanie o zmianę czegokolwiek, gdyż dłużej nie dawała rady. Nie chcę tu w żaden sposób stawać po stronie zdrady, gdyż moim zadaniem jest opisać emocje z książki i takie właśnie tam odnalazłam. Później, kiedy po pierwszej zdradzie odkryła jakie to przyjemne czuć dreszczyk ekscytacji, zaczęło ją to zbliżać z własnym mężem. Jedynie tutaj zapędziła się w kozi róg, gdyż zachłannie zapragnęła czegoś więcej, więcej niezobowiązujących spotkań, otwartości na pokusy, ale w sekrecie naiwnie sądząc, że robi dobrze. Że oto poznała i przełamała swoje słabości, ukryte lęki i pragnienia, które dzień po dniu domagały się wyjścia.
Jak zatem zakończy się jej historia?
Uprzedzam, że osoby religijne oraz brzydzące się zdrad mogą ją opacznie zrozumieć. To fikcja literacka, mistyfikacja kobiet na granicy zaniedbania lub posiadania wszystkiego, gdzie nie potrafią wymyślić sobie nowych planów na życie. Autorem jest mężczyzna, więc momentami kobietę sprowadzał do myśli mężczyzn, dlatego kobieta czytelnik, niekoniecznie ze wszystkim będzie się zgadzała. Trudno jest też wytłumaczyć intencje kogoś, kto jest w depresji. Ten ktoś może tak rozpaczliwie pragnąć być zrozumianym, zauważonym i docenionym, że zrobi wszystko, by cokolwiek poczuć. A gdy uda mu się wywołać te emocje, zapragnie zachłannie je zatrzymać przestając myśleć racjonalnie. I właśnie ten brak racjonalizmu został tutaj pokazany. Nie historia jak olać małżeństwo, ale co się dzieje z ludźmi, kiedy dochodzą do granicy swojej wytrzymałości. Oczywiście to tylko moje zdanie i spostrzeżenia. Jednak jeśli jesteście ciekawi tej pustki, to przeczytajcie ją i zacznijcie zmieniać własne życie tak, by nigdy do tej sytuacji nie dopuścić.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Po książki tego autora zaczęłam sięgać już jako nastolatka - może dlatego, że zawsze czułam się trochę poważniejsza, niż powinnam być jako nastolatka. Do tej pory przeczytałam chyba z 7 jego książek i wszystkie z nich poruszały tematykę, którą dostrzegam w swoim życiu. Jednak "Zdrada", jest utworem, który nie specjalnie mnie poruszył. Tzn. Początkowo jakoś tekst i cała historia Lindy była dla mnie bardzo chłodno przedstawiona, wręcz bez emocjonalnie, myślę że może taki był zamiar. Drugie co mnie irytowało było to, że nie ma tam w sumie dialogów, a "wymawiane" przez kobietę słowa, były jej przemyśleniami. Jednak po pewnym czasie powiedzmy, że się wciągnęłam, tzn czytało mi się dość dobrze, ale nie mogłam do końca wczuć się w historię bohaterki. Słowa uznania dla autora, ale mimo, że potrafię zrozumieć sytuację bohaterki to chyba jedna ze słabszych historii opisanych przez Coelh'a. Mimo, że potrafię zrozumieć sytuację bohaterki

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Paulo Coelho jest klasą samą w sobie. Jego książki mają swoich stałych czytelników, których liczba wzrasta z dnia na dzień. Styl pisania autora jest bardzo prosty i bezpośredni, nie sposób nie zrozumieć głównego przesłania książki.
Dzięki przychylności Wydawnictwa Drzewo Babel miałam przyjemność poznać nowe dzieło autora, opowieść o życiu, przekraczaniu granic, szukaniu szczęścia i spełnienia. Poznajcie "Zdradę".

Co skłania człowieka do zdrady? Co powoduje, że bez pruderii oddajemy się w ramiona kochanka, doskonale wiedząc, ze ranimy tym samym kochające nas osoby? Powody są różne, a w swojej nowej książce Paulo Coelho stara się wyjaśnić to w sposób przyziemny i zrozumiały.

Pogoń za marzeniem ma swoją cenę. Być może będziemy musieli zmienić nasze zwyczaje, przejść trudne chwile, przeżyć rozczarowanie. Ale nieważne, jak wysoką cenę przyjdzie nam zapłacić. I tak zawsze będzie niższa od tej, jaką zapłaci człowiek,który nigdy nie zaryzykował. Spojrzy kiedyś wstecz i zrozumie, że zmarnował życie.  

Historia opowiadana jest z perspektywy 31-letniej Lindy, kobiety, której z pozoru nic nie brakuje.
Ma kochającego męża, dzieci, pieniądze, dobrą pracę...
Mimo wszystkich tych czynników, które składają się na słowo "szczęście", kobieta nie jest szczęśliwa i nie czuje się spełniona. Brakuje jej przygody, złamania rutyny, nowych wyzwań i zdarzeń, które mogłyby urozmaicić uporządkowane dotąd życie.
Linda jest dziennikarką jednego z genewskich gazet. Pewnego dnia dostaje zlecenie przeprowadzenia wywiadu z politykiem, który okazuje się być jej chłopakiem z czasów liceum. Z pozoru idealna żona i matka postanawia zmienić coś w swoim życiu, mimo konsekwencji, które z tego tytułu przyjdzie jej ponieść. Między Lindą, a Jakubem rodzi się uczucie (a może nigdy nie zgasło?). Spontaniczne flirty i zabawy miłosne z kochankiem dodają nieco smaku w życiu Lindy. Kobieta cały czas utrzymuje, że bardzo kocha męża i za nic nie chce go stracić, jednak raz za razem oddaje się w ramiona byłego chłopaka.W końcu w jej życiu następuje zwrot. Linda od nowa stara się zakochać w swoim mężu i zacząć wszytko od początku. Czy jej partner wybaczy jej zdradę, a dziewczyna odzyska spokój ducha i zakończy toksyczne spotkania z kochankiem? Jakie wnioski wyciągnie kobieta ze swojego postępowania?

Pojawia się strach przed złym wyborem. Modlisz się w duchu, żeby ktoś dokonał go za ciebie, wyrzucił cię z łózka,z domu bo dalej tak być nie może. Stajesz się dwiema osobami w jednym ciele, czasem jest was nawet więcej. Każda jest inna. Nigdy wcześniej nie byłaś w takim stanie i nie masz pojęcia, co z tego wyniknie. Wiesz, że będziesz musiała zranić jedną osobę, dwie, a może więcej. Być może zranisz wszystkich...
...ale przede wszystkim, niezależnie od wyboru, zniszczysz siebie.  

Miło się czyta, choć w żaden sposób nie mogłam utożsamić się z bohaterką. Czasem jej decyzje mnie zaskakiwały, czasem budziły moją dezaprobatę, indziej zaś argumentacja jej zachowania była całkiem zrozumiała. Paulo Coelho kolejny raz poruszył temat tabu, o którym wszyscy wiedzą, a nikt zbyt głośno nie rozmawia. Przedstawił doskonały obraz psychologiczny kobiety zdradzającej, nieszczęśliwej, desperacko szukającej przepisu na szczęście.
Krótkie rozdziały sprzyjają szybkiemu czytaniu ("oj, skoro taki krótki to jeszcze przeczytam").
Okładka urzekła mnie prostotą. Nie ma niepotrzebnych, odciągających uwagę elementów i czytelnik chce od razu zagłębić się w historię. Polecam, choćby ze względu na wspaniałe cytaty, które są wizytówką Pana Coelho.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Książka i temat zdecydowanie przereklamowana. Może autor "jedzie na swej renomie"? W każdym bądź razie jestem zawiedziona jak kilka osób wyżej. Przeczytałam kilka książek Coelho, ale ta mi nie przypadła do gustu. Rzecz ma się o Lindzie, 31-latce, niby szczęśliwej mężatce, mającej dwójkę dzieci. Nagle robi rachunek sumienia i podsumowanie co jej się udało w życiu, czego żałuje...I nagle podczas wywiadu z swoją szczeniacką miłością dochodzi do wniosku, że jej życie nie ma sensu, brakuje jej dreszczyku emocji, nieprzewidywalności...I co? Decyduje się zdradzić swojego męża, choć seks z ekschłopakiem nie jest romantycznym przypadkiem a tylko Lindę poniża i skłania ją do knucia niecnych planów względem żony Jakuba. Co z tego wyniknie? Czy Linda odważy się na rachunek sumienia wobec swojego męża? Wróci do niego czy będzie próbowała reaktywować uczucia z młodości? Styl pisania podobny do języka reporterskiego zdającego relację, choć nie brakuje opisu aktualnych emocji. Mężczyzna może zachowywać się jak zwierzę i spełniać swoje erotyczne zachcianki a kobieta chce mu dorównać..jak dla mnie żałosna historia aspirująca do opowieści o miłości. Według mnie prawdziwy opis to reakcja męża Lindy.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Lubię Coelho, naprawdę go lubię ale tym razem trochę mnie zawiódł. W mojej ocenie to jego najsłabsza książka. Pisana jakby reporterskim językiem, krótkimi nierozwiniętymi zdaniami. Jakby strzelał z karabinu maszynowego. Tytuł powieści jest dość zwodniczy. Niby o zdradzie a faktycznie to opowieść o miłości. Zdrada jest jedynie punktem wyjścia do uświadomienia sobie co faktycznie w naszym życiu się liczy. A liczy się jedynie miłość. Miłość do partnera, dzieci, do siebie samego, nawet do nieprzyjaciół. Wszechogarniająca miłość do wszystkiego co nas otacza. Żeby jednak zrozumieć tę prostą prawdę trzeba przejść przez piekło zwątpienia, apatii, poszukiwań a czasami właśnie zdrady.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Nazywanie tej taniej czytanki Literaturą piękną to jakaś kosmiczno-surrealistyczna aberracja, mówiąc językiem wojownika światła. Prawda jest taka, że to zwyczajny literacki ekskrement, fastfood dla pryszczatych gimnazjalistek, topornie ( styl a la wenezuelska telenowela) zbiór złotych myśli, które byłyby może interesujące, gdyby je artykułowała Marta, gadający Pies. Ot, choćby coś takiego: "Podobno z nadejściem lata ludzie zaczynają mieć dziwne myśli, ponieważ spędzają więcej czasu na świeżym powietrzu. Czują się mali wobec otaczającej ich potężnej przyrody." albo "Zdaję sobie sprawę, że ,,optymizm" i ,,nadzieja" to tylko słowa nadużywane w poradnikach uczących, jak żyć. Mądrzy ludzie, którzy je piszą, sami szukają sensu życia, nas traktując jak króliki doświadczalne, na których sprawdzają reakcję na wybrane bodźce."

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Paulo Coelho jest jednym z moich ulubionych pisarzy. Zdrada to jego najnowsza książka i kiedy tylko się ukazała od razu wiedziałam, że muszę ją mieć.Niestety nie jest to zbyt przyjemna lektura, głównie ze względu na główną bohaterkę Lindę, której nie potrafiłam zrozumieć, bo wydawała mi się wielką egoistką i "marudą". Ma wszystko- kochającego męża, wspaniałe dzieci, dobrą pracę, a czuje się nieszczęśliwa i szuka czego więcej- wrażeń,miłości. co doprowadza ją do zdrady. Kryzys wieku średniego...? Przyznam szczerze, że czuję się trochę rozczarowana tą pozycją. Niby jest to styl Coelho, książka skłania do refleksji, zawiera tez krótkie przypowieści, ale sposób w jaki jest skonstruowana nie przypadł mi osobiście do gustu.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Do tej pory znałam tego autora z takich książek jak : "Alchemik", "Pielgrzym", "Walkirie", "Na brzegu Piedry usiadłam i płakałam", "Jedenaście minut", "Demon i panna Prym", "Czarownica z Portobello", "Zahir", "Piąta góra", "Brida". Teraz poznałam jego nową książkę "Zdrada". Paulo Coelho jest dla mnie pisarzem dosyć niezwykłym. Może nie każda jego książka jest świetna jednak nie da się ukryć, że każda porusza naprawdę trudne tematy, a przemyślenia jakie wywołują są dosyć niezwykłe, choć czasem ciężko spojrzeć prawdzie w oczy, niektórych nie da się zaakceptować, ale czasem bywa, że trzeba. Tak właśnie jest ze "Zdradą". "Zdrada" opowiada historię widzianą i przeżywaną oczami kobiety. Linda ma 31 lat, mieszka w Szwajcarii, ma kochającego męża, urocze dzieci, pracuje jako dziennikarka. Jednak to jej idealne życie ma jeden minus, rutynę. Linda dusi się, pochłania ją apatia, popada w co raz to dziwniejsze stany. Wydaje jej się, że sama szuka dziury w całym. Nie można mieć problemów jeśli ma się idealne życie, więc zaczęła je sobie wymyślać, przynajmniej tak to sobie początkowo tłumaczy. W końcu zaczyna buntować się przeciw rutynie i przewidywalności swojego życia, rozpaczliwie próbuje coś zmienić. I w końcu spotyka na swojej drodze Jakuba - swojego byłego chłopaka, to budzić w niej pożądanie, ciemną stronę i potwora, który tyle lat był na uwięzi. Wbrew wszystkiemu Linda chce szczęścia, tego co wszyscy. Na szali stawia swoje idealne życie i walczy o miłość Jakuba. Chciałoby się potępić Lindę, bo tak nauczyło nas społeczeństwo. Żona zdradzająca męża jest zła. Tym bardziej jeśli nie miała powodu, bo nie miała prawda? Kochający mąż, cudowne dzieci, świetna praca i spory majątek, jak śmiała go zdradzić? Za Paulo Coehlo chce się powiedzieć : "Lepiej nie żyć wcale niż nie kochać". To coś co umyka nam w dzisiejszych czasach. Dlatego właśnie lubię książki Coelho, pozwalają mi się na chwilę zatrzymać i skłaniają mnie do przemyśleń. Dzięki nim znajduję czas by zastanowić się nad tematami, na które nigdy sama bym nie wpadła. To wyróżnia Coelho i dlatego uwielbia go tak wiele kobiet, facet rzadko roztrząsa wszystko co dzieje się w koło idzie prosto do celi, kobieta wręcz przeciwnie, szukając celu udaje się na wielkie poszukiwania na około. Książka warta polecenia każdemu. Chociaż jestem młoda i mnie czasem łapie rutyna, grozi to każdemu z nas. Nie ma sensu jej wypierać, trzeba się nauczyć sobie z nią radzić, jak najszybciej za nim zmusi nas do czegoś czego nie chcemy.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Na wstępie pragnę podziękować Wydawnictwu Drzewo Babel za udostępnienie egzemplarza do recenzji. W związku z trwającą już od wielu lat moją książkową pasją przeczytałam już sporo tytułów tego autora. Zazwyczaj przyciągały mnie one swego rodzaju prostotą, która nie stroniła jednak od odrobiny zadumy i refleksji, w których zawsze kryło się według mnie takie czy inne przesłanie dla czytelnika, które mógł on zinterpretować na swój własny, całkowicie indywidualny sposób. Jeśli chodzi jednak o najnowszą powieść pana Coelho to mnie osobiście czegoś w niej zabrakło... Poznajemy Lindę, 31-letnią dziennikarkę, która wiedzie śmiało rzec można idealne życie u boku wspaniałego męża i dzieci. Ma piękny dom, zdrowie oraz pracę... Z dnia na dzień jednak coraz bardziej zaczyna jej doskwierać życiowa stagnacja... Gdy pewnego dnia kobieta przeprowadza wywiad ze swoją dawną miłością, Jakubem, który jest obecnie znanym politykiem, w obojgu zaczynają się budzić dawne emocje... W efekcie zdradzają oni kilkakrotnie swoich małżonków... Poprzez zaistniałą sytuację odczucia kobiety dotyczące życiowej rutyny znikają jednakże do głosu dochodzi obawa o to, iż prawda wyjdzie na jaw, a wtedy mąż ją porzuci, a polityczna kariera Jakuba również zostanie złamana, gdy wybuchnie skandal.... Po pewnym czasie Linda czuje się bardzo źle z tym jak postąpiła i postanawia wyznać wszystko mężowi... Ten jednak domyśla się wszystkiego niemalże bez słów i okazuje się niezwykle wyrozumiałą osobą... Linda decyduje się zakończyć erotyczną znajomość z Jakubem i całkowicie wrócić na łono rodziny... W pewnym sensie jest to zapewne opowieść o poszukiwaniu siebie i wewnętrznych rozterkach bohaterki powodowanych życiową rutyną. W moich oczach jednak cała historia jest jednak bardzo mocno uproszczona, co z kolei powoduje, że jak dla mnie jest ona zbyt powierzchowna... Stąd moja średnia ocena tego tytułu. Niemniej jednak podkreślam, iż jest to moja subiektywna ocena, która nie powinna rzutować na Waszą decyzję co do podjęcia bądź nie lektury ,,Zdrady" bowiem jest całkiem możliwe, że dostrzeżecie w niej zupełnie inny wymiar przekazu niż ten, który zobaczyłam ja.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Trzydzieści jeden lat to wcale nie tak dużo, jednak Linda czuje się wypalona, znudzona i zmęczona monotonią która wypełnia jej dni. Pragnie poczuć coś więcej, szuka sensu pracy, małżeństwa, bycia matką... Jedno spotkanie doprowadza do zdarzeń, na które nie była gotowa, a z którymi potem nie umie sobie poradzić. Jej życie wydaje się nic nie warte. 

 

Moje pierwsze spotkanie z twórczością autora i już wiem,że sięgnę po więcej. 

Niesamowicie refleksyjna powieść napisana w pierwszoosobowej narracji. Nasza bohaterka, Linda prowadzi monologi, próbuje poukładać świat inaczej, szuka miłości, miota się pomiędzy pożądaniem, a uczciwością wobec męża. Chce poczuć na nowo to uczucie z początku związku, jednak codzienność, rutyna, przyzwyczajenia ciągle z tym kolidują. 

Czym jest miłość? Czy można raz powiedzieć,że już się wie i potem nic z tym nie robić. Zostawić tak jak jest i iść dalej...przecież nawet rzeczy materialne tak pozostawione kurzą się, rdzewieją, odchodzą w zapomnienie. Niepielęgnowane ostatecznie zostają wyrzucone w kąt. Czy chcemy aby to samo stało się z miłością? Z tym co znaleźliśmy, na początku o to dbaliśmy, a potem...no właśnie. 

Tak jak życie to ciągłe działanie, wymagające od nas dynamizmu, tak i miłość potrzebuje pogłębiania, szukania i nieustannego dbania, potrzebuje ruchu. 

Bardzo refleksyjna, ciekawa i godna uwagi pozycja czytelnicza. Niezbyt długa i napisana w sposób bardzo dojrzały, pełna zdań, sentencji, które warto zapisać i zapamiętać, a najlepiej wprowadzić w naszą codzienność. 

(Kliknij aby rozwinąć opinię)

Linda to mloda dziennikarka wiodaca jakby sie wydawalo idealne zycie  prywatne i zawodowe.Jednak od jakiegos czasu dziewczyna zaczyna chciec wiecej ,znuzona monotonia i przewidywalnoscia swojego zycia. Wszystko sie zmienia gdy dopada ja przeszlosc. Czy Linda zaryzykuje wszystko dla zaspokojenia swoich zachcianek .Ksiazka ok.choc troche przewidywalna.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)