Druga cześć reporterskiej trylogii zapoczątkowana przez bestsellerowe IGŁY
,,Polki, które nazwano zbrodniarkami". Kto tak naprawdę jej nazwał?
Julię Brystygier - współtwórczynię aparatu bezpieczeństwa PRL , znajomą Pabla Picassa, która w dorosłym życiu osobiście znęcała się nad Żołnierzami Wyklętymi, a na starość wspierała Kościół i była inwigilowana przez funkcjonariuszy departamentu założonego przez nią samą - nazwały zbrodniarką jej ofiary.
Siostrę Zdzisława Marchwickiego - Wampira z Zagłębia - nazwał tak wymiar sprawiedliwości w czasach PRL-u. Szybko jednak się z tego wycofał.
A czy może nie być zbrodniarką młodziutka dziewczyna, która bez emocji zabija siekierą swoją matkę, ćwiartuje jej ciało, a potem przyznaje: ,,kiedy umyłam w wannie korpus, przestałam mamę nienawidzić"? Prawdopodobnie może. Nawet jeśli sąd i opinia publiczna tak ją nazwały.
Zimne to zbiór reportaży poświęconych historiom zbrodni, o których wszyscy sądzą, że zostały zamknięte, ocenione, wyciszone... Lub nie miały dalszego ciągu.
Informacje dodatkowe o Zimne. Polki, które nazwano zbrodniarkami:
Wydawnictwo: PWN
Data wydania: 2014-09-08
Kategoria: Literatura faktu, reportaż
ISBN:
Liczba stron: 200
Kup książkę Zimne. Polki, które nazwano zbrodniarkami
Zobacz także
Zimne. Polki, które nazwano zbrodniarkami - opinie o książce
BEZWZGLĘDNE I OKRUTNE AMBITNE I ZAŚLEPIONE ZDOLNE DO WSZYSTKIEGO W IMIĘ III RZESZY Hermine Braunsteiner - strażniczka obozowa, znana jako ...
Nie ostygły jeszcze piece niemieckich krematoriów. Wariat tańczy kalinkę na ludzkiej piramidzie. Z baraku, w którym gwałcą, bucha żar. Zbrodnia...
Przeczytane:2017-05-18, Ocena: 5, Przeczytałam,
Dosyć ciężka książka do przeczytania, z dosyć szczegółowymi opisami makabrycznych zbrodni, a szczególnie trudny dla mnie był ostatni rozdział, gdzie autor opisał bestialstwo Niemców wobec kobiet w czasie Powstania Warszawskiego.
Książka sama w sobie bardzo ciekawa, choć dobór bohaterek nie do końca trafiony. Szczególnie do pozostałych postaci nie pasowała Krwawa Luna, która była zła sama w sobie, podczas gdy większość opisanych w tej pozycji kobiet popełniało zbrodnie pod wpływem traumatycznych przeżyć, czy z powodu zemsty.
Polecam przeczytać. Warto.