Złote koniki

Książeczka, która nadaje się już dla bardzo małych dzieciaczków. Obrazy są odzwierciedleniem młodziutkich umysłów bez cenzury. Krótkie, rymowane historyjki łatwo wpadają w ucho, docierają do czytelnika z łatwością i wywołują burzę kolorów i myśli w jego główce. Na warsztat wzięte są niby zwyczajne kwestie: krety w swoich norkach, zwykły pokój, który tak naprawdę jest sypialnią maleńkich, niewidzialnych skrzatów, dziewczynka z neonu, którą kątem oka można zauważyć zgoła nie na swoim miejscu. Wszystko to interesuje, koi, uspokaja, zaś małą główkę wypełnia baśń. Co z tego jest prawdziwe? Czy naprawdę deszcz pada dzięki aniołkom grającym na bębenkach? Czy w nocy jest ciemno bo światło zjada smok? Naprawdę? Piękne, bajeczne ilustracje podkręcają dodatkowo baśniowo-nielogiczą atmosferę niesamowitości i przenoszą niejako maluszka w inny świat.

(Kliknij aby rozwinąć opinię)